Podstawy moralne i duchowe każdego ruchu czy społeczności to jedno z fundamentalnych zagadnień zarówno teologii religijnej jak i mistyki czy duchowości w tradycjach misteryjnych i ezoteryczno-hermetycznych. Nie ma moralności, nie ma duchowości – jak naucza się w popularnym i uniwersalnym zarazem powiedzeniu o znamionach złotej myśli i aforyzmu mędrców, ryszich. Joga podstawy moralne wywodzi z pradawnych Pięciu Wskazań, z Pięciu Ślubowań Ryszi Agnidewa, z bardzo starych traktatów sięgających początków kultury wedyjskiej, gdzie Ahimsa, dosłownie: niezabijanie, niemordowanie, nieranienie staje się fundamentem zdrowego społeczeństwa Indo-Aryan. Ahinsah to krótki rozkaz: nie zabijaj, nie morduj, nie rań (nie okaleczaj), nie zadawaj bólu, nie czyń krzywdy. Prosta zasada czy ślubowanie ma często powtarzaną definicję w wedyjskiej kulturze Indo-Arjów: „Nie odbieraj życia czującym istotom„. Kolejną zasadą i ślubowaniem jest Satyah – Prawda, mówienie prawdy, głoszenie prawdy, bycie prawdomówną osobą, myślenie Prawdy, a zatem trudna zasada, bo musimy znać Prawdę, a dopiero potem myśleć oraz wyrażać poprzez mówienie lub pisanie: Prawdę mów. Zakaz kłamania, głoszenia nieprawdy, zakaz dawania fałszywego świadectwa – jest wtórny wobec Prawdy, a fałsz czyli A-Sat jest złem i obrzydliwością, splugawieniem duszy, rozumu, ust i społeczności wedyjskiej Aryan….
