Oczyszczanie Płatków Serca (34)

Zajmiemy się dzisiaj Ścieżką Serca i jedną z jej fundamentalnych praktyk zwaną czyszczeniem płatków serca. Ośrodek serca jest rozpoznawany jako naczynie przemiany duchowej, jako kielich transmutacji i przemieniającej transfiguracji. Ścieżka serca jest współcześnie pożądana jako religia serca, bądź jako własna droga indywidualnych poszukiwań duchowych. Nauki duchowe wszystkich opcji wiele powiadają o rozwoju serca i o budzeniu serca. Zagadnienie otwierania kwiatu serca jest prawdopodobnie tym, któremu poświęcono najwięcej tak zwanej duchowej literatury. Zmysł dotyku (czucia, intuicji) i żywioł wiatru dominują zagadnienia serca, podobnie jak rozliczne nauki posiadania swego Ideału, Boga, Jaźni Prawdziwej, Guru, właśnie wewnątrz własnego serca. Przyjrzyjmy się zatem jak rzecz wygląda u swych podstaw, tak aby skutecznie móc podążać ścieżką serca w jej najrealniejszym, podstawowym wymiarze.

Tradycyjnie, ośrodek serca jest rozważany jako kwiat lotosu o dwunastu płatkach. Możemy powiedzieć, że przypisywana jest mu mistyczna liczba wibracyjna dwanaście, jako numerologiczno – symboliczny zapis duchowego potencjału i kierunku rozwoju. Symbol kwiatu to wskazówka kierująca ku temu, co subtelne, wyższe i wzniosłe. Środek mostka, a z drugiej strony obszar pomiędzy łopatkami, to przestrzeń umiejscowienia tego symbolicznego archetypu służącego kontemplacji, a zwanego obszarem serca.

W laja jodze, kiedy mamy na myśli ośrodek serca, zawsze pamiętamy o symbolu kwiatu z dwunastoma płatkami. Zwiemy zwykle ten lotos terminem Hritpańkeruhapitha, co oznacza 'miejsce służące eksplozji ducha serdeczności’. Właśnie ten 'duch serdeczności’ czy życzliwości stanowi o umiejscowieniu obszaru kontemplacji. Kwiat archetypowo oznacza subtelność i piękno, a nawet subtelne piękno. Serce jest naczyniem subtelności i wrażliwości na piękno, a także ośrodkiem gromadzenia wrażeń dotykowych. Wszelkie wibracje i wrażenia płynące z odczuć dotykowych kumulują się w sercu, nawet odczucia tego, co tylko w przenośni zwiemy „dotknięciem”. Depresja i melancholia stanowią przeszkody na drodze rozkwitu serca. Tęsknota duszy jest uczuciem serca w które transformuje się wszelkie depresje. Tęsknota serca jest pełna subtelnej, radosnej ekstazy. Nie rodzi przygnębienia ani troski. Tęsknota pełna smutku i zmartwienia jedynie tłumi ścieżkę serca. Piękno i harmonia kształtów leczą każde serce. Symetria daje sercu równowagę. Szczególnie twórcy winni zawsze o tym pamiętać, inaczej ich sztuka będzie destrukcyjna.

Dwanaście płatków serca to Święta Obecność dwunastu Apostołów, a także dwunastu towarzyszy Muhammada i dwanaście zrealizowanych Bodhisatwów w otoczeniu Pana Buddy. Liczba serca zostaje skrócona do wibracji Trójni chociażby w pojęciach Trzech Klejnotów lub Trójcy Świętej, Trimmurti.

Czyste serce wszędzie widzi czystość i piękno. Dba o harmonię, równowagę i symetrię. Czysty pogląd oznacza czyste serce. Mistyczna liczba serca, dwanaście, stanowi rozwinięcie sakrum Trójjedni. Dobrze jest wdychać i wydychać w rytmie dwunastu uderzeń serca. Kwiat serca otwarty jest ku górze, jak każdy kwiat, rozchyla swój kielich ku błękitowi niebios. Barwa błękitu niebios jest bodaj najbardziej leczniczą dla każdego serca. Przynosi też sercom uduchowienie. Żywioł wiatru, Waju [Vâyu], jest tym, który wytwarza błękit kopuły niebios. Tak też symbolicznie, serce jest naczyniem wytwarzającym w nas niebiańską świadomość i przewodnikiem wewnętrznym prowadzącym nas ku niebiańskiej drodze życia.

Cieniem drogi serca, szczególnie, gdy zbyt jednostronnie i zasadniczo polegamy tylko na własnej intuicji i wewnętrznym przewodniku, jest rozwój duchowego egoizmu, narcyzmu, liczenia się tylko ze sobą i z nikim więcej. Instytucja Guru – Duchowego Przewodnika i Przyjaciela na duchowej drodze, istnieje między innymi po to, aby skutecznie ochronić Pielgrzyma przed popadnięciem w cienie drogi serca. Ideał ten znany jest jako Sadgurudźi lub Iśwara. Rady Guru nie powinny jednakże sięgać poza zagadnienia związane z duchową podróżą, alchemicznymi procesami przemiany, wsparciem i pocieszeniem. Wszelkie znaczące decyzje życia uczeń duchowej drogi serca musi podejmować samodzielnie, poprzez kontemplację i modlitwę.

W cieniu duchowego rozwoju, w ciemności całkowitego pobłądzenia, a nawet upadku, są rozmaici kryminogenni sekciarze, którzy dla zadowolenia próżności własnego ego kradną i zabijają w imię Boga, religijnych ideałów lub jakichś 'wyższych celów’. Zdradzają oni brak harmonii w sercu poprzez swoje nieharmonijne, niszczące cudze życia działania. Guru jest potrzebny aby zastopować ten fałszywy kierunek pseudorozwoju tych, którzy ulegli iluzji, iż wolność polega na zaspokajaniu każdej prymitywnej zachcianki jaka tylko pojawi się w umyśle bądź w pragnieniach. Głos intuicji nigdy nie sugeruje samobójstwa ani zniszczenia innych. Takie diaboliczne, chociaż słodkie głosy to właśnie pokusy, których trzeba się na ścieżce wystrzegać. Uczciwość i ochrona wszelkiego życia to znamiona rozkwitu świadomości prawdziwej jaźni w sercu.

Oczyszczanie płatków serca pozwoli nam lepiej przyjrzeć się zagadnieniom związanym z aspektami realizacji dwunastostopniowej ścieżki serca zwanej radźa jogą, a także drogą sufich, ryszich. Praca nad czystością dwunastu aspektów rozwiniętego i duchowo dojrzałego serca, to jakby rozwój potencjału zasługi dla realizacji całej ścieżki w jej najgłębszych archetypach.

Sylaba JAM [Yam] jako dźwięk mantryczny budzi świadomość wyższej jaźni, duszy, i wszelkie aspekty niebiańskiej świadomości związanej z żywiołem powietrza. Zjawisko zwane symbolicznie energiami płatków serca możemy sobie wyobrazić jako dwanaście strumieni sił czy mocy wewnętrznych, które budzą się w obszarze sercowym. Laja joga opisuje je mandalą dwunastu sylab czy wibracji, które, gdyby spojrzeć na kwiat jako na zegar, tworzą okrąg (począwszy od godziny pierwszej) następujących wibracji: KAM, KHAM, GAM, GHAM, ŃAM, ĆAM, CZAM, DŹAM, DŹHAM, NJAM, TAM, THAM. Tradycyjnie, mówimy o dwunastu kolejnych sylabach czy wibracjach od Kam do Tham, jako o Kręgu Przygotowawczym dla pracy świadomości serca.

Płatek wibracji Kam rozpoczyna ciąg lewej strony serca, który kończy się sylabą Ćam. Prawą połówkę obiegu zegara rozpoczyna sylaba Czam [Cham] po prawej stronie mostka, a kończy sylaba Tham po prawej stronie kręgosłupa. Każda energia kwiatu serca usuwa generalnie jedną z następujących grup nieczystości w naszym charakterze, które wymienione są poniżej.

  • KAM – usuwa lubieżność, zmysłowość, pożądliwość, namiętność i całą pragnieniowość egoistycznej natury. Usuwa wszelkie przywiązania natury zmysłowej. Oczyszcza sumienie.
  • KHAM – czyści ze wszelkich skłonności do oszukaństwa, nieuczciwośći i samooszukiwania, iluzji, urojeń i złudzeń w ogóle.
  • GAM – usuwa niezdecydowanie, chwiejność, niezdolność do rozstrzygnięć i podejmowania decyzji.
  • GHAM – wymywa wszelką skłonność do żalu, rozżalenia, do użalania i rozgoryczenia.
  • ŃAM – wyzbywa nas z nadziei podszytej lękiem, która jest złudna i fałszywa, czyści z tej naiwności.
  • ĆAM – usuwa wszelki niepokój, trwogę, obawę, lęk, skłonność do lękliwej troski czy fobii.
  • CZAM – usuwa wysiłek fałszywych i nieszczerych starań, frustracje i depresje będące ich skutkiem oraz melancholię.
  • DŹAM – oczyszcza ze wszelkiej ksobności, z odnoszenia do siebie, poczucia 'mój’ i 'moje’, ze wszelkiej stronniczości.
  • DŹHAM – leczy z arogancji, bezczelności i zuchwałości, a także niszczy skłonności buntownicze.
  • NJAM – oczyszcza z poczucia nieudolności, niekompetencji i nieodpowiedniości, pamiętliwości i skłonności do urazów.
  • TAM – usuwa skłonność do dyskryminowania osób i rozróżnień w traktowaniu ze względu na pochodzenie, cechy, pozycję itp.
  • THAM – czyści wszelki opór i bunt jawiący się jako lekceważenie, postawa wyzywająco prowokująca, nieposłuszeństwo, sprzeciw i cienie wątpliwości.

Mamy piękny zegar serca pokazujący jak w najprostszy sposób pielęgnować nasze serca i pozwalać im na głębszy rozwój. Podstawą całej pracy jest pierwsza wibracja serca, opisana sylabą KAM. Ostatnią pracą jest oczyszczenie aspektu THAM. Całość jest ledwie podstawową praktyką oczyszczania osobowości na ścieżce serca. Osiąg wyswobodzenia z więzienia pragnieniowości zwany jest w jodze WAIRAGJĄ. To najbardziej podstawowa i często najbardziej niezrozumiała praca, ucząca jak wznosić się ponad małe, egoistyczne zachcianki. Nieczystości płatka KAM powodują skalanie całego zmysłu intuicyjnej percepcji, którego głos jest przemieszany z odczuciami własnych pożądań i pożądliwości, które nierozpoznają tego co właściwe i zgodne z dążnością ducha.

Postęp pracy w zegarze jest przyczynowo ze sobą powiązany. Oznacza to, że większe oczyszczenie w dziedzinie związanej z sylabą KHAM zależy od postępu w oczyszczaniu aspektu określonego działaniem sylaby poprzedniej, tj. KAM. Solarna ścieżka pracy nad oczyszczaniem natury serca sugeruje, aby pracować nad czystością każdego aspektu przez cykl jednego miesiąca zodiakalnego w przeciągu całego roku. Możesz rozpocząć z pierwszym dniem wiosny lub zimy, możesz też rozpocząć w dniu swoich urodzin, co jest metodą najbardziej rekomendowaną. Prosta modlitwa o oczyszczenie ze wspomnianych zanieczyszczeń pozwoli głębiej przebudzić się czystej naturze jaźni serca, zwanej DUSZĄ lub WYŻSZĄ JAŹNIĄ, IŚWARĄ.

Budujemy pewne cechy i właściwości, które niezbędne są w naszej osobowości, by wędrować po ścieżce serca. Znów mamy grupę dwunastu energii, w których jedna wynika z drugiej.

  • KAM – bezosobistość i beznamiętność, ponadpragnieniowość i niezależność wyższego rodzaju, suwerenność, wairagja.
  • KHAM – bezwzględna uczciwość i szczerość, prawdziwość, rzeczywiste i realne postrzeganie tego co jest.
  • GAM – stanowczość i konsekwencja w podejmowaniu decyzji, zdecydowanie, konsekwencja w działaniu, odpowiedzialność.
  • GHAM – postawa szczerej skruchy, skłonność do zadośćuczynienia, stałość w obliczu zysku i straty.
  • ŃAM – nadzieja oparta na ufności, prawdziwa wiara, moc, potęga wiary i ufności, święte zaufanie.
  • ĆAM – męstwo, odważność, nieustraszoność, uczucie jedności, stowarzyszanie i łączenie się razem, wspólnotowość.
  • CZAM – poczucie prawdziwych impulsów i woli serca, boska tęsknota pełna radości i błogości.
  • DŹAM – bezstronność, zrównoważenie, szczery altruizm, rozwaga i rozważność zamiast oceniania i krytycyzmu, siła zwyciężania i pokonywania przeszkód, rozumienie przyczyn.
  • DŹHAM – pokora, służebność, korność, działanie zgodne z dharmą, z religijnym obowiązkiem i obowiązkowość w ogóle.
  • NJAM – adekwatność, odpowiedniość, bycie zawsze na właściwym miejscu i we właściwym czasie, stosowność, żywotność.
  • TAM – szacunek dla wszystkich, dostojeństwo, takość, miłość i sympatia do wszystkich, uzdrowienie.
  • THAM – posłuszeństwo, całkowite oddanie, ochranianie innych i pełnia bezpieczeństwa dla wszelkiego życia, czystość motywu, pełnia intuicji i siła koncentracji.

Należy szczególnie zaznaczyć, iż podstawą pracy nad rozwojem religii serca jest wzrost ponad wszelkie osobiste, plemienne, narodowe i rasowe egoizmy. Osobiste namiętności i odniesienia muszą ulec rozpuszczeniu w procesie laja. Własny punkt widzenia zostaje stopniowo zapomniany na rzecz uniwersalnego punktu widzenia, którego przekaz płynie jedynie od kompetentnych, oświeconych istot, od Guru. Uniwersalnego punktu widzenia nie można się jednak nauczyć. Musi on obudzić się wewnątrz i zostać potwierdzony przez oświecone istoty Duchowej Hierarchii. Ścieżka duchowa będzie wyzwaniem dla lubieżności, egoizmu i ksobności. Wielu rozpoczyna pracę rozwoju duchowego, ale nie chce wznieść się ponad małość własnych spraw, własnych poglądów, ocen i opinii. Serce to droga ku wspólnotowości, szczerości i bezosobistości. Wielu Pielgrzymów zagubiło się na drogach własnego indywidualizmu – egoizmu. Ego łatwo wytraca samotnych Pielgrzymów, którzy, zakałapućkani, mają czelność uważać iż jedynie oni sami są dla siebie sterem, żeglarzem i okrętem. Niechęć do przyjmowania pomocy z zewnątrz oznacza zawsze niechęć do dalszego rozwoju duchowego, bardzo trudną do pokonania barierę jaką stawia nam Ego na ścieżce. Pan Śiwa, założyciel jogi, takich indywidualistów, czytaj egoistów, zwał wprost ateistami, bezbożnikami. Hum!

Wiele Błogosławieństw na Drodze Przebudzenia i Urzeczywistnienia!

Om Namaśśiwaja! Hum!

Aćarjaćarja Swami Lalita-Mohan G.K.

(Niniejsza publikacja zawiera jedynie fragmenty oryginalnej lekcji ezoteryczno-hermetycznej Hridaya. Całość materiału tej lekcji dostępna jest w wydaniu broszurowym lub książkowym, dostępnym na warsztatach i treningach tantrycznej jogi dla adeptów/adeptek i sympatyków Bractwa Zakonnego Himawanti oraz Kaśmiri Śaiwa – śiwaizmu kaszmirskiego.) 

TRZECIA MANDALA HRIDAYA SUTRAM (HR 33-48)

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *