Paramahansa Hariharananda Swami (1907-2002)

Swami Paramahansa Hariharananda Ji

Paramahansa Hariharananda – ur. 1907, zm. 2002 – mistrz nauczyciel Krija Jogi, swami i jogin. Był uczniem (między innymi) Śrijukteśwara Giri oraz Paramahansa Joganandy.

Robindranath Bhattacharya urodził się w 27 maja 1907 roku. Już od najmłodszych lat interesował się religią i rozwojem duchowym. W wieku dziewięciu lat złożył ślub celibatu czyli brahmaćarji. W wieku jedenastu lat zostały inicjowany w dźńanajogę przez Sri Bijoy Krishna Chattopadhyaya – ucznia Trailinga Swami w linii przekazu Himawanti. Wedle swojej autobiografii w 1932 roku, gdy miał 25 lat życia za sobą, spotkał wielkiego jogina Śri Śrijukteśwara (Shreeyukteshwar), który inicjował go w autentyczną krijajogę. Jak podają jego biografowie, parę lat później ukończył pod jego nadzorem pierwszą kriję, jednakże chyba chodziło, że dokończył naukę pierwszej Krija Jogi, gdyż samej raz rozpoczętej praktyki inicjaycjnej się nie kończy, a jedynie pogłębia i rozwija o kolejne elementy czy stopnie. Później wedle promowanych przez uczniów historii otrzymał drugą, trzecią i czwartą kriję pod nadzorem odpowiednio: Paramahansy Joganandy, Sanjala Mahaśai i Swami Satjanandy. Inicjację sanjasy Zakonu Swamich otrzymał już po śmierci Swami Paramahansa Joganandy 27 maja 1959 od Śankaraćarji klasztoru w Puri (Swami Bharati Tirtha), przyjmując imię duchowe Swami Hariharananda Giri w miejsce dotychczasowego Brahmachari. Paramahansa Hariharananda odszedł świadomie poprzez jogiczne mahasamadhi w dniu 3 grudnia 2002 roku.

Paramahamsa Hariharananda, urzeczywistniony Mistrz Krija Jogi, urodził się jako Rabindranath Bhattacharya, 27 maja 1907 roku w bogatej rodzinie, w małej wiosce Habibpur w Nadia, w Bengalu, w Indiach, w miejscu narodzin Chaitanya Mahaprabhu. Jego ojcem był Bramin Haripada Bhattacharya, a matką niezwykle pobożna, hojna i kochająca Nabin Kali Devi. Syn Rabi miał lśnić i błyszczeć jak słońce, oświetlając ciemność niewiedzy ze świata, jak przepowiadał jego ojciec (Rabi znaczy „słońce”). Rabi był bardzo uduchowiony i kulturalny, oddany i wnikliwy, i biegły we wszystkich pismach. Jego przedwczesne zainteresowanie zawiłymi mantrami, pieśniami i modlitwami w Sanskrycie, którego nauczył się słuchając swego ojca jako czterolatek, ujawniały jego niezwykłą i cudowną mądrość. Pod kierunkiem swego ojca, bardzo szybko opanował astrologię wedyjską, astronomię i wedyjską chiromancję. Gdy Rabi miał dwanaście lat, znany urzeczywistniony sadhaka Shri Bijoy Krishna Chattopadhyay, inicjował go w Dźńana Jogę, a później zainspirował go do spotkania się ze Jnanavatar Shri Yukteshwar.

1932 był rokiem o historycznym znaczeniu, gdyż Rabinarayan (Rabinarajan) spotkał się ze Swami Shriyukteshwar-ji w ashramie w Serampore i został inicjowany w Krija Jogę. Swami Shriyukteshwarji (Śrijukteśwar Dźi) nauczył go astrologii i uprosił go aby się wprowadził i podjął się kierownictwa nad słynnym Karak Ashramem in Puri, w stanie Orissa. W łaskawym towarzystwie Swami Shriyukteshwarji przeszedł przez kolejne etapy pierwszego stopnia Krija Jogi (Kriya Yoga Sadhanam). Następnie otrzymał drugi stopień Krija Jogi (Kriya Yoga Abhyasam) od Paramahamsa Yogananda po tym jak był świadkiem samadhi Paramahansa Joganandy gdy Jogananda przybył na krótko do Indii w 1935.

Dwa lata po mahasamadhi Swami Shriyukteshwarji w 1938, Rabinarayan zamieszkał w wynajętym domu na wybrzeżu w Puri. Wiele ludzi twierdziło, że widziało ciało fizyczne Swami Shriyukteshwarji po jego odejściu z tego świata. Zanim Rabinarayan przeniósł się do Puri, poprosił swego przyjaciela aby ten znalazł mu tam dom do wynajęcia. Jego przyjaciel później zdał sobie sprawę, że ten stary mnich, który wskazał mu konkretny dom do wynajęcia w pobliżu morza, gdzie Rabinarayan mieszkał przez pewien czas, to był sam Swami Shriyukteshwarji. Później, Swami Shriyukteshwarji poinstruował Rabinarayan by odtąd mieszkał w Karar Ashramie. Począwszy od tego dnia, mieszkał on w ashramie jako Brahmaczari Rabinarayan, prowadząc ascetyczne życie, spełniając w ten sposób wielkie życzenie Swami Shriyukteshwarji.

W roku 1940, Brahmaczari Rabinarajan opanował techniki khechari, bhramari i śambhavi mudrę w stylu linii przekazu Krija Jogi. W tym czasie, wokół jego ciała zaczął promieniować blask ponadnaturalnego boskiego światła, wywołując niewymowne zachwyt i duchowe uniesienie u wielu osób widujących aurę. W latach 1940 i 1941, nauczył się trzeciego poziomu Krija Jogi od Swami Satyananda Giri, przyjaciela Swami Joganandy z jego dzieciństwa. Od 1943 do 1945, otrzymał ostatnie wyższe inicjacje Krija Jogi przez Shrimat Bhupendranath Sanyal, urzeczywistnionego ucznia Śri Lahiri Mahasaya. W 1944, pewien tajemniczy, anonimowy jogin nauczył go wielu tajników medytacji i życia duchowego. Od 1946 do 1948, uzyskał różne stadia samadhi, włącznie z nirwikalpa samadhi. W efekcie prowadzenia rygorystycznej duchowej praktyki szczerej medytacji i pozostawania w milczeniu przez wiele lat, Mahavatar Babaji Maharaj zaszczycił go dwoma bardzo cennymi wizytami w roku 1949 w Karar Ashramie, obsypując go błogosławieństwami i przepowiadając mu, że jego misją będzie szerzenie Krija Jogi na Wschodzie i Zachodzie. On sam później pojechał do słynnego Ranikhet w Himalajach, by odwiedzić Mahavatar Babaji Maharaj, ale usłyszał jedynie głos Babaji Maharaj polecający mu nauczanie Krija Jogi na całym świecie.

W roku 1950, został mianowany przez Paramahamsa Joganandę (Yogananda Ji) jako acharya (spolszcz. aćarja) Karar Ashramu. Od tego dnia, niestrudzenie pracował na rzecz rozwoju duchowego uczniów, którzy weszli na duchową ścieżkę Krija Jogi. Świadom jego duchowych osiągnięć, w roku 1951 Swami Paramahamsa Jogananda listownie upoważnił Brahmachari Rabinarayan do inicjowania szczerze poszukujących do Krija Jogi w Pierwszą Krija Jogę, chociaż Swami Hariharananda nie przeszedł u Joganandy całego procesu treningowego dla nauczycieli. W ten sposób jednak rozpoczął on swą długą pracę misyjną, która objęła całą długość i szerokość jego ukochanych Indii. Został on również pobłogosławiony najwyższym duchowym osiągnięciem, uzyskaniem stadium paramahamsa w Zakonie Swami linii Giri. W swoim liście, Swami Paramahansa Yogananda wyraźnie napisał do Hariharanandy, żeby pierwszej inicjacji w Krija Jogę udzielał nowicjuszom nie wcześniej niż po nauczeniu ich praktyki medytacyjnej z mantrą Hong-Sau oraz praktyki medytacji z mantrą OM. Brak tych praktyk w podstwowej serii ćwiczeń Krija Jogi jest bowiem dewiacją, wypaczeniem oryginalnej Krija Jogi nauczanej przez Mahavatar Babaji oraz Lahiri Mahaśaya.

Zasadniczo, Mahavatar Nagaraja Kriya Babaji przekazał mistrzowi Śri Lahiri Mahaśaya Cztery Poziomy Praktyki Inicjacyjnej Krija Jogi, aczkolwiek można powiedzieć, że dwa rodzaje owoców praktyki w postaci Sawikalpa Samadhi oraz Nirwikalpa Samadhi, można uznać za lekcję piątą i szóstą – są to jednak poziomy Urzeczywistnienia Boga, a nie lekcje w sensie technicznym. Krija Joga jest zasadniczo przekazem czteropoziomowym dla praktyki w głębokich i długich odosobnieniach i pierwotnie dla przekazania Pierwszej Inicjacji wymaga się udziału w trwającym przynajmniej trzy miesiące odosobnieniu aśramowym. Niektóre odłamy Krija Jogi podzieliły zatem sobie Pierwszą Krija Jogę (Krija Sadhanę) na mniejsze części, aby móc uczyć zainteresowanych w krótszych procesach nauki. Może to spowodować sytuację, że adepci Pierwszej Krija Jogi wezmą części swojej lekcji za kolejne wtajemniczenia, a tak nie jest.

Dnia 27 września 1958, Bogini Matka Kali Dewi, jego opiekuńcza bogini, ukazała się przed nim w całej okazałości swej światłości i promiennego blasku, polecając mu nieprzerwanie pracować na rzecz duchowego podniesienia świata, zapewniając go o swych błogosławieństwach dla jego pracy w nauczaniu Krija Jogi.

W dniu pięćdziesiątych drugich urodzin, 27 maja 1959, Rabi Narajan został inicjowany jako sannjasin (Sannyasa Dikshan) przez światowej sławy sannyasina Jagadguru Bharati Krishna, Shankaracharya od Gobardhana Peetha w Puri. Porzucając swoje poprzednie imię Brahmaczari Rabinarajan, stał się znany jako Swami Hariharananda Giri. Później koronowany został na sadhu sabhapati (prezesa) Karar Ashramu pośród głośnego aplauzu i aprobaty wielu sadhaków, sadhu i samego Shankaracharya z Puri Matha. Jego życie duchowe ilustruje syntezę praktyk karma, bhakti i jnana. By podtrzymać światło tego promiennego blasku Krija Jogi, które zostało zainicjowane przez Paramahamsa Joganandę, i aby rozprzestrzeniać wiedzę o Krija Jogi na Zachodzie, Paramahamsa Hariharananda, który jest czule określany jako „Baba” (ojciec) przez swoich duchowych uczniów wyjechał do Szwajcarii po raz pierwszy w 1974 roku. Od tamtej pory rozsiewał znaną sobie wiedzę o Krija Jodze po całym świecie i otworzył ośrodki Krija Jogi w Europie, Indiach, Północnej i Południowej Ameryce, Australii i Nowej Zelandii, niejako alternatywne czy równoległe do sukcesji Śri Tara Maty i SRF – Self Realization Fellowship.

Wchodzenie w nirvikalpa samadhi w dowolnej chwili, taka jak Lahiri Mahaśaya czy Paramahansa Jogananda, gdy tylko chciał, było rzadką oznaką sadhany (praktyki duchowej) Paramahamsa Hariharananda. Wysoko wykształcony i biegły w wielu językach, Paramahamsa Hariharananda do mistrzostwa poznał pisma takie jak Wedy, Upaniszady, Tantrę, Patanjali Yoga Sutra, Sankar Darshan, Brahma Sutra, a także Biblia, Tora, Koran, teksty buddyjskie i wiele innych. Rozjaśnił ich znaczenie pisząc interpretacje w nowy, metaforyczny sposób. Jego twórczość reprezentują takie pozycje jak: ”Krija Joga: Naukowy Proces Kultury Duszy”, „Bhagawad Gita w Świetle Krija Jogi: Rzadkie Metaforyczne Wyjaśnienie Urzeczywistnienia Boskiego” i wiele innych publikacji. Za integrację tak wielu starożytnych pism z Krija Jogą był wielokrotnie doceniany przez znawców pism z całego świata jako vishwa guru (nauczyciel wszystkich istot, ogólny nauczyciel). Ludzie wszelkich ras i zawodów, od rolników do nauczycieli, naukowców, ministrów, mężów stanu, służb cywilnych, lekarzy, inżynierów, profesorów, prawników, sędziów, muzyków, piosenkarzy i artystów mieli przywilej stać się jego uczniami i podążać tą szlachetna ścieżką.

Paramahamsa Hariharananda pozostawał przez długi czas na zachodzie po roku 1990, a jego praca trwa nadal w centralach na trzech kontynentach: Wiedeń w Austrii; Homestead na Florydzie, USA i Jagatpur w stanie Orissa, Indie. Niestety, jakoś nie udało się Swami Hariharanandzie zsynchronizować z nauczaniem Krija Jogi przekazywanym jako oficjalna spuścizna Swami Paramahansa Jogananda przez jego oficjalną linię sukcesji reprezentowaną przez The Self Realization Fellowship (SRF) na Zachodzie, a w Indii przez Yogoda Sat Sangha Society of India (YSS). Nauczanie Swami Hariharananda ciągle pozostanie tylko bocznym odgałęzieniem i niepełną formą Krija Jogi, jakiej światu zachodniemu udzielił Mistrz Paramahansa Yogananda, największy z uczniów Swami Śri Śri-Yukteśwara.

Przeżył swe długie życie studiując, nauczając i wypełniając swą misję dzielenia się filozofią i techniką Krija Jogi z ludźmi z całego świata, aż do chwili opuszczenia swego śmiertelnego ciała w Miami na Florydzie, USA, 3 grudnia 2002 roku, z początkiem wieczora o 18:48 czasu wschodniego, w wieku 95 lat. Następnie, 10 grudnia, jego fizyczne ciało opuściło aszram na Florydzie, by powrócić do swych rodzinnych Indii by zostać złożonym na wieczny odpoczynek wraz ze swymi przodkami.

Rząd stanu Orissa zdecydował udzielić Paramahamsa Hariharananda stanowych honorów podczas przyjazdu jego ciała. Z uroczystymi honorami stanowymi, jakich jeszcze nigdy wcześniej nie udzielono mnichowi, Paramahamsa Hariharananda udzielono bhusamadhi w Hariharananda Gurukulum w Balighai w obecności kilku tysięcy mnichów i wielbicieli. Paramahamsa Hariharananda były przykładem dla swoich uczniów i dla swojego godnego następcy Paramahamsa Prajnanananda, który kontynuuje rozprzestrzenianie przekazu swego ukochanego Mistrza na cały świat. Dziedzictwo tego wielkiego Mistrza ciągle trwa w miłości i życiu jego uczniów.

Wśród znanych uczniów i naznaczonych sukcesorów Swami Hariharanandy mamy Swami Paramahansa Atmananda Ji, Swami Paramahansa Sarveshwarananda Ji oraz Swami Paramahansa Prajnananda Ji. Swami Satyeswarananda Vidyaratna podważa podane w biografii informacje o tym, że Hariharananda jest uczniem samego Swami Śri Śriyukteśwara Giri, gdyż nie zna i nie uczy podstawowych praktyk jakich Śriyukteśwar Giri nauczał wszystkich inicjowanych uczniów, a których nauczał Paramahansa Yogananda. Swami Satyananda Giri twierdził, że Hariharananda został inicjowany przez Śriyukteśwara, ale zbyt krótko z nim przebywał i nie zdołał się nauczyć wszystkich praktyk Pierwszej Krija Jogi. Uczniowie Śriyukteśwara byli tak uczeni Krija Jogi, że tworzyli jedną wspólnotę duchową znaną jako Sevayatan (spolszcz. Sewajatan) i nie do pomyślenia było jakiekolwiek formowanie tak zwanej ‘własnej działalności” czy zakładanie jakiejś nowej organizacji poza strukturą Sewajatanu. Śriyukteśwar przekazał Pierwszą Krija Jogę ponad 3 tysiącom uczniów, jednakże Czwarta Krija Joga została przekazana tylko czterem uczniom, którzy są doskonale znani i zapamiętani przez pozostałą część wspólnoty. Nie ma możliwości “podczepienia” się pod linię przekazu do Śriyukteśwara i jego autentycznych sukcesorów, którzy poznali całą Krija Jogę. Po śmierci Śriyukteśwara, Swami Paramahansa Yogananda został prezydentem Sadhu Sabha – Zgromadzenia Sadhu inicjowanych przez Śriyukteśwara. Po śmierci Śri Paramahansa Yogananda-Ji, kolejnym prezydentem został Swami Satyananda Giri, główny indyjski uczeń Śriyukteśwara i przyjaciel Paramahansa Joganandy z dzieciństwa. Swami Hariharananda jest w swej istocie głównie uczniem Swami Paramahansa Satyananda Giri.

Wiek rozpoczęcia duchowej podróży trwającej przez całe życie, w szczególności wiek inicjacji, w naukach indyjskich pokazuje często rangę inicjowanej Duszy w stosunku do innych adeptów danej tradycji. Im bardziej zaawansowana, wyższa hierarchicznie Dusza, tym wcześniej podejmuje duchową inicjację w autentycznej Jodze i kultywuje praktykę aż po kres żywota idąc w ślady swojego Mistrza i Nauczycieli reprezentujących Mistrza i Linię Przekazu (Guru-Śiszja). Swami Paramahansa Yogananda rozpoczął duchową podróż około 16/17 roku życia, a Swami Hariharananda około 25 roku życiu, co jest skokiem klasy jednego poziomu, gdyż wedle nauk wedyjskich i Zakonu Swami, awadhutowie (posłańcy niebios) rozpoczynają duchową podróż często właśnie w takim wieku (12-19 lat oraz 25-33 lat) podejmując inicjacje i podejmując praktyki duchowe, które trwają aż po kres żywota, włącznie z duchową działalnością nauczania. Ewidentnie, Swami Yogananda to Dusza o jedną klasę wyżej stojąca w Hierachii Dusz niźli Swami Hariharananda, który jest Duszą postępującą o poziom czy sferę z tyłu za mistrzami takimi jak Swami Yogananda czy Mahavatar Babaji, a jeśli otrzyma inicjację, musi dłużej znacznie praktykować zanim uzyska wyraźne i głębokie efekty, podobnie zresztą jak w wypadku Lahiri Mahaśaya (33 lata gdy spotkał Mahavatar Babaji i otrzymał inicjację) czy Śrijukteśwara (29 lat gdy otrzymał inicjację). Oczywiście połączenie z Atmanem i Parama Atmanem w samadhi istnieje, ale także jest niejako ciensze i słabsze u Duszy będącej o szczebel niżej w Hierarchii Awatarów i Awadhutów czyli Mistrzów, Świętych i Proroków Boga.

(Opracowanie na podstawie wykładów Swami Paramahansa Śri Lalitamohan-Ji)

Zapraszamy wszystkich kriyavanów na dłuższe duchowe odosobnienia z technikami Krija Jogi nauczanej przez Śri Mahavatara Babaji oraz Śri Bhoganathara Siddhara i Śri Agasthyara Rishi… Warto pamiętać, że Krija Joga (ang. Kriya Yoga) nauczana przez Śri Mahavatar Nagaraja Kriya Babaji jest uproszczoną metodą praktyki znaną jako Laja Joga (ang. Laya Yoga) oraz Radźa Joga (ang. Raja Yoga).