Brahma Purana – Rozdział 127 — Praktyka Jogi – Wykład Ryszi Wjasa (Vyasarshi)
Mędrcy powiedzieli:
- Teraz powiedz nam Jogę, która jest antidotum na kontakt z nieszczęściami. Zrozumiawszy ją, zjednoczymy się z niezmiennym Puruszottamą.
Suta powiedział:
- Słysząc ich słowa, wielce zachwycony Kṛṣṇa-Dvaipāyana, jogin, najdoskonalszy spośród tych, którzy rozumieją Jogę, powiedział tak:
Ryszi Wjasa (Vyasa) powiedział:
- O bramini (brahmanowie), słuchajcie. Opowiem o Jodze, która niszczy światową egzystencję. Praktykując ją, jogin osiągnie wyzwolenie, do którego dostęp jest niezwykle trudny.
4-5. Na początku wielbiciel powinien pobożnie przebłagać Nauczyciela i słuchać pism świętych Jogi. Musi wtedy skutecznie opanować Itihasę, Puranę i Wedy. Inteligentny powinien w pełni zrozumieć dietę (jogina), pułapki podczas praktyki Jogi oraz właściwy czas i miejsce na to. Będzie wolny od wzajemnie przeciwstawnych par przeciwieństw. Powinien zaprzestać gromadzenia rzeczy, a następnie praktykować Jogę.

6-9. Stałej praktyce Jogi sprzyjają następujące pokarmy: mąka ze smażonych ziaren, kasza ryżowa, maślanka, korzenie, owoce, mleko (krowie), pokarmy jęczmienne, kłosy i makuchy (ciastka olejowe).
Nigdy nie należy praktykować Jogi, gdy umysł jest nieszczęśliwy (duhkham), gdy jest się (podekscytowanym) zmęczonym lub głodnym, gdy obecne są sprzeczne ze sobą pary przeciwieństw, gdy jest bardzo zimno, gdy jest zbyt gorąco, gdy wieje zbyt silny wiatr.
Nie należy praktykować Jogi w miejscu zbyt hałaśliwym, zbyt blisko wody lub ognia. Nie powinno się Jogi praktykować w zrujnowanej zagrodzie dla krów, na rozstaju dróg (przy skrzyżowaniach ulic), w miejscach rojonych przez gady (jaszczury, aligatory, węże etc), na cmentarzu, ani nad brzegiem rzeki. Jogi nie należy praktykować w klasztorze, przy mrowisku, w niebezpiecznym miejscu lub w pobliżu studni. Nie powinno się Jogi praktykować na stercie suchych liści.
- Jeśli ktoś z głupoty praktykowałby Jogę bez uwzględnienia tych ograniczeń co do miejsc, powstają pewne wady, które powodują przeszkody. Opiszę je.
- Głuchota, ospałość, utrata pamięci, otępienie, ślepota i gorączka powstają natychmiast (w krótkim czasie). Podobnie powstaje ignorancja (avidyaa).
- Dlatego też osoba zaznajomiona z Jogą powinna zawsze zatroszczyć się o bezpieczeństwo, ponieważ ciało fizyczne jest środkiem do osiągnięcia cnoty, bogactwa, miłości i wyzwolenia.
13-20. Miejscami do praktyki Jogi będą: samotna pustelnia (aśramah), miejsce sekretne (z prywatnością, domek jogina), miejsce wolne od hałasu, strachu i (niepotrzebnych) ruchów (aktywności), czysty pusty dom i piękna odosobniona świątynia.
Czas na praktykę Jogi jest następujący: pierwsza lub ostatnia jama (yamah, okres trzech godzin) w nocy lub przed południem lub w południe.
Bhakta (wielbiciel/ka) powinien utrzymywać swój umysł czystym i dobrze skoncentrowanym (skupionym). Jego dieta będzie właściwa. Będzie kontrolować swoje narządy zmysłów (indriyas).
Będzie siedzieć zwrócony twarzą na Wschód na pięknym siedzeniu (asanam), które jest wygodne i stabilne. Nie może być ani zbyt podniesiony, ani zbyt przygnębiony.
Bhakta powinien być czystym, prawdomównym w mowie i wolnym od pragnień (kamyah). Będzie przestrzegać umiarkowanych okresów snu. Poskromi gniew (krodham). Będzie zaangażowany w to, co sprzyja dobru żywych istot. Musi znosić niedogodności związane z cierpieniem wzajemnie przeciwstawnych par (tj. nadmierny upał i chłód itp.). Będzie opanowanym. Utrzymuje ciało, nogi i głowę w stabilnej pozycji.
Położy obie ręce na (przy) pępku. Będzie spokojnym. Będzie siedzieć w pozycji lotosowej (padma-asanam i podobne lotosowe). Oczy powinny być utkwione w czubku nosa. Będzie panować nad swymi oddechami życiowymi i mową. Wszystkie narządy zmysłów wraz z umysłem (manas) zostaną wycofane do serca (hrit). W przeciwnym razie milczący, będzie wypowiadał Praṇava (Oṃkāra), bezustannie z dobrze zakrytymi ustami. On będzie stały (w praktyce).
Ujarzmi on czynności Tamasu (ciemne, mroczne) za pomocą Radźasu i czynności Radźasu za pomocą Sattwy. Powinien utrzymywać czystą i spokojną postawę z zamkniętymi oczami. (W ten sposób) Jogin zawsze będzie w jedności z Puruszottamą, który jest dawcą zbawienia, który mieszka w jamie (jaskini) jego podobnego do lotosu Serca, który jest wszechobecny i który jest nieskalany.
- Na początku naprawi narządy zmysłów, narządy działania i żywioły w swojej Duszy/Jaźni (Dźiwah). Powinien zjednoczyć swoją duszę/jaźń (dźiwatman) z najwyższą duszą/jaźnią (parama atman). Wtedy wielbiciel praktykuje Jogę.
- Region najwyższy charakteryzuje się setną częścią czubka włosa (tzn. jest bardzo subtelny). Joginowie, którzy są oddani medytacji (dhyanam), widzą ją przez lampę swojego umysłu (manas). Wielbiciel zaznajomiony z Jogą jest w stanie wycofać narządy zmysłów, jak żółw (kurmah), który wycofuje swoje kończyny.
- Jeśli umysł (manas) osoby jest w stanie znaleźć swój ostateczny cel w najwyższej duszy/jaźni (Parama Atman, Parama Brahman) po porzuceniu wszystkich zmysłowych obiektów, jej sukces w Jodze jest zapewniony.
- Kiedy umysł (manas) jest wolny od przedmiotów zmysłowych, gdy jogin jest w komunii z najwyższym Brahmanem w trakcie swojego ekstatycznego doświadczenia, a umysł rozpuszcza się w najwyższym Brahmanie, osiąga on najwyższe miejsce.
- Gdy umysł jogina po osiągnięciu najwyższej błogości (Parama Anandam) jest wolny od wszelkich zajęć, osiąga on zbawienie/wyzwolenie (Moksha, Kaivalyam).
- Dzięki mocy Jogi jogin osiąga czystego Puruszottamę, którego nazywa się „czwartym” i który przekracza trzy stany (mianowicie jawę, sen z marzeniami i sen głęboki). Nie ma co do tego wątpliwości, że jest wyzwolony.
- Jogin, który jest wolny od pragnień jakiegokolwiek obiektu pożądania, który jest przyjemny dla oka w jakiejkolwiek pozycji (lub który widzi wszędzie przyjemne rzeczy) i który jest świadomy przemijania wszystkiego, będzie wyzwolony, a nie inny.
- Ten, kto jest zaznajomiony z Jogą, nie powinien oddawać się przedmiotom zmysłów. Niewątpliwie zostanie wyzwolony przez brak przywiązań i regularną praktykę Jogi (Joga sadhanam).
- Jogi nie osiąga się jedynie poprzez przyjmowanie pozycji lotosu (padma-asanam) ani koncentrację na czubku nosa (nasikagra drszti). Zjednoczenie umysłu (manas) i narządów zmysłów (indriya) z duszą/jaźnią (atman) nazywa się Jogą.
- W ten sposób, o znakomici mędrcy (Ryszi, Rshi), opisałem Jogę, która daje wyzwolenie, czyli przyczynę wyzwolenia z niewoli tego świata. Co jeszcze chcecie usłyszeć?
Lomaharszana powiedział:
- Słysząc jego słowa, powiedzieli: „Dobra robota, dobra robota”. Po pochwaleniu i uhonorowaniu Ryszi Vyasa ponownie zaczęli go pytać.
(Wszystkim poszukującym prawdziwej praktyki Jogi serdecznie polecamy do wielokrotnego czytania tak, aby każdy czytający zrozumiał jak wygląda prawdziwa praktyka Jogi, Joga Sadhanam, która nie ma nic wspólnego z kultywowaną nieomal wyczynowo gimnastyką kalifornijską znaną na Zachodzie pod szyldem Jogi, który wygląda na szyld przywłaszczony w celu wulgarnego profanowania prawdziwej Jogi akademickim wyczynem sportowym ale antyjogowym.)

Dodaj komentarz