22 Przywileje Białego Maga
Przywileje Maga dzielą się na trzy grupy po Siedem Przywilejów. Pierwsza grupa to najtrudniejsze pezywileje, a ostatnia grupa to najłatwiejsze przywileje do opanowania. W zasadzie, czytanie powinno zaczynać się od końca, gdyż mniejsze przywileje wymienione są pod koniec jako ostatnia grupa, łatwiejsza do opanowania. Przywilej 22 jest podsumowaniem wszystkich jako Corona Magica.
1. Przywilej ﭏ (Aleph). Mag widzi Boga osobiście, nie umierając i biesiaduje swobodnie z Siedmiu Planetarnymi Geniuszami.
Wielu adeptów i adeptek tradycyjnej tradycji magicznej zastanawia się jak rozumieć ten tekst? On oznacza, że w mentalnym planie, nie patrząc na pełne obznajomienie z Potokiem Jedności, Poświęcony zachowuje typ duszy jemu właściwy, dopóki to można. Rozumiem pod słowem „typ” mentalny charakter monady, który będzie albo Aleph (dusza – poszukiwacz w metafizycznej sferze), albo Ghimel (dusza – pielęgniarka, dusza – zbieracz), albo Lamed (dusza – sługa; dusza szukająca poświęcenia się na służbę duchową).
W astralnym planie ten sam Poświęcony, widząc nad sobą Wszystkopochłaniającą Kliszę הּהּיּ a przeprowadzając w dół mechanizm tej samej Kliszy, nie gardzi zachowaniem do właściwej pory swojej Jaźni i kierowaniem jej planetarnymi cechami.
On sam w fizycznym planie, uświadamiając sobie złudę obrazów ziemskiego bytu, nie burzy dobrowolnie ani swojego ciała, ani warunków, w których to ciało działa.
2. Przywilej כֿ (Beth). Mag stoi wyżej od wszystkich zgryzot i bojaźni.
To znaczy, że on nie wzrusza się hamulcami logicznego charakteru w planie metafizycznym oddaleniem Duszy – Siostry i powolnością postępów uczniów swoich w astralnym planie i nie boi się cierpień i śmierci ani o siebie, ani o innych w fizycznym planie.
3. Przywilej גּ (Ghimel). Mag króluje z Niebem. Jemu służy Piekło.
To znaczy, że w mentalnym planie bierze udział w robocie Ewolucyjnych Potoków w charakterze Teurga: w astralnym planie on Mag w dosłownym tego słowa znaczeniu przeprowadza prądy Bafometa od Nieba ich mentalnego zarodku do piekła astralnych zagęszczeń ich niższej sfery; w fizycznym planie on – Poświęcony Magi, grający na ludzkiej ślepocie, słabości i innych Shin’ach i kierujący ludzkimi dobrodziejstwami.
4. Przywilej דּ (Daleth). Mag rozporządza swoim zdrowiem i życiem, a także zdrowiem i życiem innych.
To znaczy, że on kieruje prądami bieżącej filozofii swojego wieku (Ment. pl.); poleruje swoje planetarne cechy i planetarne cechy swojego Łańcucha, oddziaływując na wolitywne dążenie swojej epoki i na jej Sztukę (Astr. pl.); może stosować swój zwierzęcy magnetyzm celem uzdrowienia samego siebie i innych (fiz. pl.).
5. Przywilej הּ (He). Adepta nie może zaskoczyć los; jego nie dręczy nieszczęście; jego nie pokonują wrogowie.
To znaczy, że rozumie reakcje osnownych praw logiki (metafizyczny los), ludzkiej. Paralogizmy (metafizyczne nieszczęścia) i ludzkie Sofizmaty (metafizyczni wrogowie).
To znaczy, że on zna Karmę swojego wcielenia, zna prawa ewolucji własnego rastralu i tajemnicę przeciwdziałania równego działaniu (reakcja – akcja).
To znaczy, że i w dosłownym znaczeniu jego nie mogą trwożyć przemiany faz fizycznego bytu, i on nie boi się zburzenia tego, co zawczasu uważa za złudne.
6. Przywilej וּ (Vav). Adept zna Ratio przeszłego, teraźniejszego i przyszłego.
To znaczy, że jego trzechplanowej intuicji znany świat Przyczynowości w metafizyce, Gnostycznego Prawa w rastralu i Teorii Prawdopodobieństw w fizycznym planie.
7. Przywilej זּ (Zain). Mag zna tajemnicę wskrzeszenia umarłych i włada kluczem do nieśmiertelności.
To znaczy, że on metafizycznie może żyć życiem nieupadłego Człowieczeństwa (tajemnica wskrzeszenia) bez przeglądu teorii przez niego uzasadnionych (klucz do nieśmiertelności).
To znaczy, że on tworzy nowe, astralne formuły i klisze w elementarnym składzie starych formuł i starych klisz; wskrzeszając w ten sposób te ostatnie i spaja formy astralne – zrodzone jego Łańcuchem.
To znaczy, że on opierając się o Tradycję, nieprzerwanie wskrzesza realizowane w fizycznym planie elementy jej Symbolizmu i stawia twarde realizacyjne punkty oparcia typu nieśmiertelnego Feniksa.
Wymienionych siedem przywilejów Maga Kabaliści nazywają „Wielkie”. Następuje dalej siedem „Średnich” przywilejów.
8. Przywilej תּ (Cheth). Adept włada Tajemnicą Filozoficznego Kamienia.
Podług Bractwa Magów, jest to dziewiętnasty arkan w trzech sferach Magicznego Ternera.
9. Przywilej טּ (Teth). Adept włada Uniwersalną Terapeutyką.
To znaczy, że on włada sztuką absolutnej krytyki w mentalu, sztuką rozinwołtowania w astralu i zastosowaniami leczniczego magnetyzmu w fizycznym planie. Magowie są biegli w sztukach leczenia energiami przyrody.
10. Przywilej יּ (Jod). Adept urzeczywistnia Perpetum mobile i Kwadraturę Koła.
Według magów rodzi podwójne prądy i urzeczywistnienia wirowanie Elementarnej Rotae. Mag jako perpetum mobile zdaje się mieć niespożytą energię i moc która nie jest zależna od paliwa, tj. od wody, pożywienia i snu.
Kwadratura koła oznacza też biegłą znajomość geometrii i gematrii, liczb i kształtów.
11. Przywilej כּ (Caph). Adept zamienia w złoto nie tylko metale, ale i wszelkie odpadki.
To znaczy, że w metafizyce jego naprowadzają na absolutną Prawdę (Emet) nie tylko prawdy względne, ale i cudze zabłąkanie, że w astralu on nie tylko wykańcza dobrze rozpoczęte, ale zużytkuje zagmatwane zapoczątkowania.
Teza ta może być pojęta i w dosłownym znaczeniu zastosowania do Alchemii.
Jeśli mag zechce dokonać zmian i uszlachetnić coś lub kogoś efekt będzie szokujący.
12. Przywilej לּ (Lamed). Mag ujarzmia zwierzęta.
Pomimo dosłownego znaczenia zawiera jeszcze myśl o kierowaniu elementalami, odpędzaniu larw itp. mag włada w widoczny sposób niższymi formami życia, zarówno widzialnymi jak i niewidzialnymi.
13. Przywilej מּ (Mem). Adept włada sztuką Notarikon, który odsłania mu wszystkie tajemnice, tj. po prostu włada Kabbałą.
Notarikon (hebr. “skrócenie”) to jedna z podstawowych, obok gematrii i temury, kabalistycznych metod pracy z tekstem wiedzy tajemnej, traktująca wyrazy jako akrostychy. Polega na interpretacji poszczególnych liter i rozwijaniu ich w pełne zdania. Często bierze się pod uwagę tylko kilka liter lub litery końcowe danego wyrazu, co daje powstanie niejako przeciwieństwa akronimu.
Temura to (hebr. תמורה “zamiana, przemiana”). Jedna z kabalistycznych metod pracy z tekstem (razem z gematrią i notarikonem) mająca na celu m.in. odgadywanie kolejnych imion Boga. Polega na kolejnym przestawianiu (permutacji) liter w wyrazach podlegających badaniu tak, że danej literze odpowiada poprzedzająca ją lub następująca po niej. Efektem takich działań jest stworzenie anagramu.
Gematria (hebr. גימטריה z grec. γεωμετρια) to system numerologii opierający się na języku i alfabecie hebrajskim, zaś samo słowo gematria pochodzi od greckiego słowa geometria. Istnieje kilka form gematrii, między innymi “objawiona” i “mistyczna”. Gematria mistyczna jest systemem rozpoznawania związków między sefirami a literami alfabetu hebrajskiego.
Osoby posiadające dogłąbną znajomość notarikonu, temury i gematrii są cenne posród średniej klasy białych magów. Jesli ktoś z ust czy pism białego maga słyszy czy nawet wyczyta poradę jak zmienić wibracje lub jak je interpretować, nie powinien tej wskazówki lekceważyć i zastosować się do rady maga. Inaczej będzie cierpieć znacznie więcej z powodu ignorancji. Nie lekceważymy rad białych magów.
14. Przywilej נּ (Nun). Adept umie mówić naukowo i przekonywująco na wszystkie tematy bez poprzedniego do tego przygotowania.
Proste nasunięcie myśli na to, co Lulli nazywa Ars Magna (p.X.ark. – „Pomnożenie arkanów” itp.)
Ostatnie siedem przywilejów Maga nazywają „Małe”. Oto one:
15. Przywilej סּ (Samech). Mag sądzi o człowieku po pierwszym wejrzeniu.
Intuicja, dywinacja, wgląd – to jedno z podstawowych narzędzi maga. Wgląd, wejrzenie w innego człowieka czy zwierzę trwa jakiś czas, ale głęboki pierwszy ogląd pozwala przeszyć człowieka na wskroś tak, iż możliwym jest wyrokowanie nawet o losach człowieka, jego przeznaczeniu czy śmierci. Mag dobrze waży swój sąd, a jego opinia jest ostateczna.
16. Przywilej ﬠ (Ain). Mag włada arkanem przymusu Przyrody.
Ceremonialna Magia i Nauki Naturalne to podstawowe narzędzia maga do wymuszenia tego, co mag sobie życzy, jesli ktoś okazuje nieposłuszeństwo. Przymus Przyrody nie jest zabawką dla małych dzieci i musi być stosowany bardzo rozważnie. Mag może karcić tak pojedynczych ludzi, jak i całe rodziny, klany czy plemiona, jeśli potrzeba zdyscyplinować naród i przywrócić ład, porządek oraz moralność.
17. Przywilej פּ (Phe). Mag przewiduje wypadki, zależące od Fatalizmu.
Wszystko, co ma swoje uchwytne przyczyny mag obserwuje i rozważa dostrzegając możliwe skutki za splotami przyczyn. Myślenie przyczynowo-skutkowe charakteryzuje maga. Zdolność przewidywania wynika z uważnej i czujnej obserwacji, szerokiej wiedzy, otwartości na wszelkie przesłanki oraz głęboką zdolność do rozważania skutków jakie wywołają określone przyczyny. W ten sposób mag zwykle wie co się wydarzy tak w najbliższej jak i w dalszej przyszłości. Mag widzi jaki los zostaje utkany ze zdarzeń które miały już miejsce stając się posiewem przyczyn.
18. Przywilej צּ (Tzade). Mag może pocieszyć wszystkich we wszystkim i udzielać rad we wszystkich wypadkach życia.
Mag jest najlepszym doradcą tak dla zwykłych ludzi jak i dla książąt czy królów. Mag jest zyciowym doradcą, a kto nie jest magiem, niech lepiej innym nie doradza w życiu.
19. Przywilej קּ (Coph). Mag podoła wszystkim przeszkodom.
Mag nie lęka się przeszków ani trudności. Dla maga są one wyznaniami do pokonania tak, jak dla rycerza przeciwnicy są okazją do zwycięstwa i doskonalenia swojej sztuki walki. Mag szuka dogodnego sposobu do pokonania przeszkody lub do jej zniszczenia, zależnie od okoliczności. Mag obmyśla zręczne sposoby wyeliminowania przeszkód i stosuje je w skuteczny sposób.
20. Przywilej רּ (Resh). Mag może ujarzmiać w sobie miłość i gniew.
Miłość i gniew to dwa przeciwstawne bieguny emocji nad którymi mag ma władzę. Mag nie popada ani w miłość ani w gniew z powodów zewnętrznych. Kto nie panuje nad emocjami miłości oraz gniewu nie może zostać magiem nawet najniższego stopnia. Mag wytwarza w sobie miłość bądź gniew zależnie od okoliczności i potrzeby chwili. Kiedy kończy emanować z siebie daną emocję, nie ma w nim jej śladu. Mag sam z siebie nie popada w żaden stan emocjonalny charakterystyczny dla zwykłych ludzi, jest wolny od biegunowych emocji, ale może je wytwarzać i nimi emanować w dowolnych okolicznościach wedle uznania. W ten sposób mag zdobywa podstawy do panowania nad materią astralną i jej istotami.
21. Przywilej שּ (Szin). Mag zna tajemnicę bogactwa, umie być jego gospodarzem, nigdy nie jest jego niewolnikiem.
Mag umie się rozkoszować nawet biedą nie wpadając w nicość. Mag nawet jak się wydaje, że jest w biedzie i nic nie ma, to jednak okazuje się, że ma wszystko czego mu potrzeba i wszystko czego zapragnie. Nie posiadając rzeczy zmysłami staje się kontrolerem i zarządcą wszystkich bogactw z których zdaje się czerpać kiedy tylko zechce. Na opanowanie tego przywileju poświęca się wiele rozmaitych kursów i trenigów, jednak Przywilej ten osiągają tylko ci, którzy praktykują i uczą się prawidłowo.
Z zewnętrznej strony starają się streszczać wszystkie wyliczone przywileje Adepta, dodając dwudziesty drugi Przywilej Maga.
22. Przywilej תּ (Taw). Mag zadziwia wszystkich profanów tym, że kieruje elementami, leczy chorych, wskrzesza umarłych itd.
Magowie posiadają moce magiczne. Jeśli mag uważa za słuszne, może zadziwić ludzi pokazem mocy i zdolności. Mag jednak pokazuje możliwości magii tym tylko, którzy na to zasługują lub w czasie jakiejś wyższej konieczności podyktowanej szczególnymi okolicznościami. Życie każdego maga zawiera zdarzenia po których można wywnioskować czy mamy do czynienia z osobą posiadającą ten przywilej, który jest swoistą Corona Magica.
Dodaj komentarz