1. Pielgrzym wystrzega się wszelkiego niepotrzebnego złego myślenia, destrukcyjnych myśli, szkodliwej idei, wystrzega się destrukcyjnych opinii i obrazów, które mogłyby szkodzić duchowej Wspólnocie!
2. Unikanie i bezpieczne dla innych rozładowywanie złości, gniewu, strachu i innych negatywnych, emocjonalnych zjawisk jest bardzo ważne, a wszelka złoczynna myśloemocja jest zbędna!
3. Pielgrzym ciągle pogłębia przebaczanie innym i oczyszczanie związku z ludźmi, ale też ciągle prosi i błaga Niebiosa, Boga czy Bóstwo o uwolnienie i odpuszczenie uczynionego zła!
4. Ten świat jest dwoisty, pełen przeciwstawnych zjawisk, jest toczącym się Kołem dobra i zła, tak, że człowiek żyje w świecie będącym pomieszaniem dobrego i złego, acz każdy praktykujący rozwój duchowy stara się dążyć ku Dobremu i skupiać na tym, co Dobre!
5. Pielgrzym ćwiczy i doskonali fizyczną postawę ciała, aby jego forma ciągle przybliżała się do lotosowej doskonałości, która jest jednym z wielu koniecznych, niezbędnych warunków prawidłowego rozwoju i jego celu, warunkiem osiągnięcia boskiego Oświecenia!
6. Trzeba wiedzieć, że nie ma prawdziwej mądrości ani oświecenia w kimś czyja forma nie osiągnęła odwiecznego wzorca duchowej doskonałości – zdolności siedzenia w Lotosie!
7. Hatha Yoga została dana ludzkości przez Niebian (Dewów), aby niedoskonałości ludzkiej formy bytu zostały usunięte, a ciało zostało uzdolnione do duchowej realizacji Boga!
8. Każdy poszukujący prawdziwej wiedzy i głębokiej mądrości niech ciągle pamięta o uzdatnianiu ciała, o uzdatnianiu myślo-emocji, gdyż Bogowie, Aniołowie (Dewowie) przelewają wyższą Mądrość jedynie w taką formę, która jest odpowiednim wzorcem, podobnym Bóstwu!
9. Pielgrzym szanuje wszystkich, którzy są autoryzowani do prowadzenia Nauczania, a także wszystkich, którzy podążają duchową Drogą i dobrze mówią o Bogu oraz Mistrzach!
10. Wszyscy uczniowie, sympatycy i wielbiciele jednego Nauczyciela, Mistrza (Guruh) są dla siebie wzajem duchowymi braćmi i siostrami, stąd zawsze sobie pomagają w potrzebie życia!
11. Pielgrzym zawsze wspiera duchowych Nauczycieli, Przewodników i Mistrzów, wszystkich, od których się uczył, choć trochę w swym życiu, wspiera tak modlitwą jak i własną pracą!
12. Prawdziwa, zaawansowana nauka i praktyka rozpoczyna się z chwilą, w której poszukujący Pielgrzym przyjmuje do serca Guru, przyjmując Świętą Inicjację z rąk Guru!
13. Inicjowani Drogi są szczególną Wspólnotą poświęconą Bogu i Świętej Drodze, a stąd powinni utrzymywać wzajemne kontakty, wspólnie uczyć się praktykować Nauki!
14. Nauka właściwej, lotosowej postawy oraz wewnętrznej postawy dla prawidłowego podążania duchową Drogą ma zasadnicze znaczenie dla każdego Pielgrzyma Drogi!
15. Trzeba uważać, aby nie przyjmować błędnych idei i nie ulegać zwiedzeniom, które osłabiają więź z inicjacyjną linią przekazu, z Mistrzem-Posłańcem Niebios!
16. Droga (Margah) ma wiele zakrętów i uczniowie muszą bardzo uważać na zakrętach, aby nie odpaść od Trzech Klejnotów Bożych: od Guru, Dharmy i Sanghi, bo każdy, kto odpada na zakręcie idzie w ślepą uliczkę, na szkodę swej Duszy, opóźniając swój rozwój!
17. Być na bieżąco ze Wskazaniami Mistrza, nadążać za bieżącymi radami i poleceniami nie jest łatwo, ale to jedyna gwarancja uniknięcia błędu i utrzymania się w Drodze!
18. Pielgrzym poznaje wiele metod pracy nad sobą, metod wewnętrznej duchowej praktyki, które trzeba z cierpliwością kontynuować aż do osiągnięcia widocznych rezultatów, pamiętając, że im głębsza więź z Nauczycielem, tym większa szansa realizacji Celu!
19. Pochwalamy wszelkie zręczne i pomocne środki, które są pobłogosławione przez uznanego i kompetentnego Mistrza Duchowego, który zna niezmierzoną ilość metod!
20. Nie porzuca się metod praktykowania, które otrzymało się z błogosławionej dłoni duchowego Mistrza lub z błogosławieństwem Jego posłańców, asystentów czy inaczej autoryzowanych do przekazywania Instrukcji Praktyki, uświęconych w Drodze osób!
21. Wszyscy, którzy otrzymali zręczne środki i metody duchowej praktyki winni je praktykować aż po kres ziemskiego żywota, a każda nie zaakceptowana przerwa w ich wypełnianiu jest przyczyną grzechu, który zmazują jedynie ascetyczne rytuały pokutnicze!
22. Bieda, nędza, niedola i cierpienie jest udziałem tych, którzy składają Bogu lub Guru ślubowanie praktykowania, przyjmują Inicjację, a potem porzucają Drogę i Świętą Dharmę.
23. Dokładne zrozumienie instrukcji praktyki jest bardzo ważne, ale jeszcze ważniejsze jest powtarzanie praktyki i jej pogłębianie w Obecności Mistrza lub Jego Āćarjów-Posłańców!
24. Należy wielokrotnie upewnić się, co do właściwego rozumienia wszelkich szczegółów duchowego praktykowania, tym bardziej im Uczeń Duchowy jest zaawansowany w pracy!
25. Āsana – proste medytacyjno-modlitewne siedzenie w głębokiej ciszy i odczuwanie płynącego nieustannie głębokiego oddechu odżywiającego ciało jest dobre dla wszystkich ludzi, a każdy, kto dobrze opanował siedzenie i naturalny głęboki oddech może być dobrym przykładem do naśladowania dla tych, którzy właśnie rozpoczynają swe poszukiwania!
26. Nie jest zbytnio rozwinięty duchowo ktoś, kto nie praktykuje regularnie, nie prowadzi bardziej wstrzemięźliwego trybu życia, ani ktoś, kto nie posiada Inicjacji od Świętego Guru!
27. Uczeń stara się coraz lepiej przystosować do duchowego trybu życia, co oznacza uczestnictwo we Wspólnocie Adeptów Guru, codzienną praktykę, higienę, naukę czy dietę, gdyż formowanie ku jednoczeniu z Wszechduchem obejmuje w końcu każdy aspekt życia!
28. Kultywowanie unikania negatywnych i szkodliwych myślo-emocji Vrtti, to bardzo podstawowe zagadnienie, szczególnie wobec osób, które należą do Boga i Guru!
29. Budowanie więzów przyjaźni, sympatii, życzliwości, miłowania bliźniego swego, dobrze znane jako MAITRÎ jest opoką każdej Wspólnoty, Sanghi i to właśnie zagadnienie w postaci harmonizowania związków i siania zgody trzeba nieustannie rozwijać, umacniać i pogłębiać, z tymi, którzy są i z tymi, którzy do Guru przychodzą!
30. Związek przyjaźni z Guru, z Nauczycielem Przewodnikiem i Mistrzem Drogi żyjącym na Ziemi musi być tak mocny, że nic nie będzie w stanie go rozerwać ani podważyć!
31. Uczeń ciągle myśli o miłości do Boga, o duchowym oddaniu i poświęceniu, ciągle myśli o przebaczeniu i oczyszczeniu, a także o wzmocnieniu więzów Przyjaźni z Grupą!
32. Zrozumienie osiąga się przez słuchanie nauki z ust żyjącego Mistrza Mądrości i Jego wysłanników, ale też poprzez przyswajanie Pisanego Przekazu Odwiecznej Mądrości, a przecież ludzkość odziedziczyła Wedę (Pisma Święte), Bhagawad Gitę, Upaniszady czy Purany!
33. Zachęcamy do nieustannego czytania Świętych Pism oraz Przekazów Mistrza, jeśli chcemy osiągnąć sami powodzenie w duchowych poszukiwaniach i praktyce!
34. Święte Czytania rozpoczyna się i kończy chwilą skupienia, wyciszenia, chwilą modlitwy o zrozumienie i przyswojenie całej treści w inteligentny i prawidłowy sposób!
35. Uczeń Drogi Bożej, choć pełen przyjaźni, dobroci i miłości, jest wobec przeszkód i złych, odwodzących od Drogi sił niczym waleczny Mnich Wojownik-Rycerz Szambali!
36. Siedem Ćakramów (Ośrodków) duchowych w ciele stanowi Siedem Komnat, Lamp i Siedem Stopni, przez które jawią się wyższe promienie Ducha, dla postępu i rozwoju!
37. Każdy Pielgrzym musi zapalić światło w każdej z siedmiu komnat Siedmioducha, a jeśli chce rozpalić światło w wyższym ośrodku, musi umocnić wszystkie te, które znajdują się pod nim jako mniejsze stopnie w ewolucyjnym rozwoju!
38. Ilość płatków każdego Ćakramu oznacza ilość lekcji, jakie w danym Kręgu musi Uczeń przyswoić, gruntownie opanować, a także ilość dobrych cech i właściwości, jakie musi osiągnąć, rozwinąć i umocnić, oraz ilość wad do usunięcia!
39. Pielgrzym zawsze podtrzymuje werbalny kontakt ze swoim przeznaczonym mu przez Boga Nauczycielem-Mistrzem Szkoły, a jest to kontakt, którego nigdy się nie kończy!
40. Pracę rozpoczętą w jednym życiu, uczeń inicjowany, czy wielbiciel (Bhakta) będzie kontynuować w przyszłych wcieleniach, po przejściu piekła za wszelkie błędy i grzechy, jakich dopuścił się przeciwko Śrî Guru, Dharmie czy Duchowej Wspólnocie!
41. Oświecony rytm nauki, praktyki oraz służebnej, bezinteresownej pracy jest tym, co doprowadza każdą inicjowaną osobę do ostatecznego, najwyższego Celu, Boga!
42. Prawidłowe zrozumienie zmienia się na coraz głębszych poziomach Mądrości, ale początkującym przekazujemy te same instrukcje o Pomyślnym Siedzeniu i Przyjaźni!
43. Trzymaj się prosto, mocno i luźno, gdy siedzisz, leżysz, chodzisz czy stoisz – oto i bardzo zasadnicza, prostująca praktyka dla zagmatwanych i pokręconych umysłów!
44. Odczuwaj swój oddech, uczyń go luźnym i głębokim poprzez oddychanie pełną piersią i czerpanie rozkoszy z każdego oddechu, który jest boskim Darem Życia!
Śri Sadaśiva Yogi
Dodaj komentarz