Swami Premananda – Rozmowy w Colombo na Sri Lance (październik/listopad 1987)

WSTĘP

Przez 40 dni i nocy Jego Boska Łaska, Swami Premananda, pracował nieprzerwanie dla duchowego wzrostu swoich wielbicieli na Sri Lance (Cejlon) oraz aspirantów odwiedzających go z Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Ameryki i Irlandii.

Normalnie osiadły w Indii, przybył on 5.10.1987 na długo oczekiwaną wizytę do swojej ojczyzny. Wyjechał zaś sześć tygodni później 14 listopada. Przybył on w towarzystwie swoich uczniów: Swami Gunananda i Gauri Mataji. Swamidźi (Ojciec Święty) prowadził ponad 50 ceremonii abiszekamów swojej własnej pięknej figurki Boskiej Matki, odwiedził domy 65 wielbicieli, śpiewał pobożne pieśni ze wspólnotami, prowadził osobiste rozmowy i uzdrawiał oraz materializował liczne figurki, male i inne duchowe przedmioty dla swoich wielbicieli. Swamidźi znalazł również czas aby nauczać swoich młodych wielbicieli, którzy nie zawarli związków małżeńskich (Jîva Karunya Seva Sangam) godnej uwagi sztuce nieegoistycznej służby dla ludzi.

Tekst tej broszury jest wyborem z licznych taśm nagranych z nocnych sesji pytań i odpowiedzi z udziałem Swamidźi w październiku i listopadzie 1987 roku w Colombo na Sri Lance.

DŹAI PREMA ŚANTI!

Ashram Śri Premananda Maharadź
Colombo, Sri Lanka

WCIELENIA BOSKOŚCI

Dlaczego jest tak, że człowiek nie jest w stanie znaleźć celu życia? Wydaje się, że ma on dużo wiedzy o tak wielu przedmiotach z wyjątkiem tego kim jest on i jego prawdziwe ja. Jesteśmy tak zainteresowani w prowadzeniu życia związanego z nazwiskiem, sławą statusem społecznym i dobrobytem. Dlaczego nie myślimy o duchowości i Bogu? Wiemy, że nie możemy żyć wiecznie i że jesteśmy na tym świecie tylko przez krótki czas, ale ciągle nie szukamy prawdy.

Wiemy, że kiedy opuszczamy ten świat, nie możemy wziąć nic z sobą, ale mimo to gromadzimy więcej i więcej. Dlaczego gdy istnieje tylko jeden podział rasy ludzkiej na mężczyzn i kobiety, więcej podziałów wkrada się w społeczeństwo? Kto lub co jest tego przyczyną? To my czy sam Bóg? Dlaczego ludzki umysł nie jest w stanie myśleć o Bogu albo o prawdzie? Przyczyną tego jest to, że ludzki umysł jest zawsze pogrążony w doczesnych i trywialnych sprawach. Umysł człowieka jest jak małpa, która skacze od jednej rzeczy do drugiej i nie może myśleć o Bogu. Tak długo jak jest ciągle pogrążony w trywialności, nie będzie nigdy kontemplować Boskości. Tylko wtedy, gdy zaprzestanie zatapiać się w sprawach światowych, rozpocznie on poszukiwanie siebie lub Boga.

Swoje życie poświęciłem aby prowadzić innych do Boga. Bóg jest zawsze w mojej świadomości i jest częścią każdej mojej myśli i działania każdego dnia. Próbuję dzielić z tobą moc i wiedzieć jaką mocą Bóg mnie obdarzył. Niezależnie od tego czy rozumiesz czy nie, czy to co muszę mówić trafia do twojego serca czy też nie, będę mówił to co muszę, co znam jako prawdę. Zależy od ciebie, czy skorzystasz i wyniesiesz co możesz.”

HARI OM

SWAMI PREMANANDA
Colombo na Sri Lance dn. 8.11.1987

CUDA

Pytanie: Swamidźi, dlaczego czynisz cuda? Czy robisz to z korzyścią dla innych czy też aby przyciągnąć publikę i aby nastąpił jakiś dalszy ciąg?

Swami Premananda: To rozpoczęło się kiedy byłem małym chłopcem w szkole w Christchurch college w Matali. Kiedy miałem ochotę na czekoladę lub toffi, to pojawiały się one w mojej dłoni. Miałem zwyczaj dzielić się nimi z przyjaciółmi na wycieczkach szkolnych lub w czasie innych specjalnych okazji. W zamian za to spodziewałem się tego samego z ich strony, ale oni nigdy się w taki sposób nie rewanżowali, a więc czułem się zraniony i zły. Nie mogłem zrozumieć dlaczego tego nie robili i ciągle zastanawiałem się dlaczego nie? Myślałem, że to dlatego, że nie chcieli znosić bólu, który pojawia się w ręce kiedy to robisz, ponieważ ja odczuwałem taki ból.

W moich dziecięcych latach nie było żadnego ukierunkowania na te cuda. Po prostu otrzymywałem to co chciałem – słodycze, wodę, jedzenie – i dzieliłem się tym z przyjaciółmi. Później, będąc nastolatkiem, doszedłem do wniosku, że musi być coś w tym i medytowałem aby odkryć znaczenie tych cudów. W wyniku mojej medytacji stwierdziłem, że źródło cudów jest definitywnie poza normalnym ludzkim wymiarem i dalej zdałem sobie sprawę z wielu innych rzeczy – kim jestem, kim będę i dużo, dużo ponadto. Wtedy uzmysłowiłem sobie, że powinienem być świadomy Boga cały czas i czynić cuda tylko po to aby przyciągnąć innych do duchowej ścieżki. Z powodu tych cudów całkowicie zwróciłem swoją uwagę w stronę duchowości i stąd wyciągnąłem wniosek, że inni postąpią tak samo.

Kiedy czynię te cuda przed tobą, ty również uświadomisz sobie, że istnieje wyższa moc i zaczniesz myśleć o niej i szukać jej. W wyniku tego ty także możesz chcieć podążać ścieżką duchową. To jest powód dla którego czynię cuda na twoich oczach. Nie oczekuję poklasku ani nie oczekuję, że pójdziesz moim śladem. Czy wierzysz we mnie czy nie, nie stracę ani nie zyskam nic. Chcę, żebyś wiedział że jest moc nad nami i że Bóg istnieje. Chcę, żebyś rozpoczął poszukiwanie prawdy i wędrówkę duchową ścieżką.

Musisz pamiętać, że jest to wiek nauki i ludzie myślą naukowo, ale też z uwagi na to ograniczenie umysłu nie akceptują oni tych cudów. Myślą oni, że czynienie cudów jest niemożliwe i że jest to pewien rodzaj magii. Stąd moim obowiązkiem jest przekonanie ciebie, że jest to działanie Boga dokonywane przeze mnie w formie cudów. Jeżeli uzyskasz to przeświadczenie w ten sposób, to nawet gdy nie będę żył tutaj, wy wszyscy i następne pokolenia będą znały moc Boga i będą wiedziały, że przez nią mogą dziać się cuda. Mimo, że jest to wiek zaawansowanej technologii i ludzie mają mentalność naukową, są ignorantami. Rzucam wyzwanie każdemu z was, aby sprawdził autentyczność tych cudów. Ludzie Zachodu, w szczególności, są zainteresowani bardzo badaniami naukowymi i są również zainteresowani oglądaniem tych cudów w celach badawczych. Kiedy materializuję vibhuti chcą wiedzieć, co to jest i jak powstaje w mojej dłoni. Jeżeli materializuję figurkę chcą stwierdzić skąd pochodzi i jak dokładnie produkuję takie przedmioty z “samego powietrza”.

Tak długo jak żyję, nigdy nie powiem że to ja robię te cuda, ponieważ jest to działanie Boga. Nigdy nie mówię, że jestem Bogiem, ale że jestem dzieckiem Boga. Bóg przysłał mnie na świat abym nauczał dharmy. Życzeniem Boga jest działanie przeze mnie. Jestem przewodem między Bogiem a światem. Nie jest koniecznym dla mnie mówienie, że jestem takim a takim awatarą lub, że byłem tym i tym w moim poprzednim wcieleniu. Jestem i zawsze chcę być po prostu Swami Premananda, który pochodzi ze Sri Lanki.

Pytanie: A więc jak czynisz cuda?

Swami Premananda: Inni nie mogą zmusić mnie do zrobienia czegokolwiek. Cokolwiek chcę w ciągu kilku sekund pojawi się. Nie ma znaczenia co to jest, ale cokolwiek materializuję musi to być coś co znam albo co mogę wyobrazić sobie. Jeżeli nie mogę wyobrazić sobie czegoś w swoim umyśle to nie mogę chcieć tego i nie może się to zdarzyć, ponieważ aby to zmaterializowało się muszę mieć koncepcję tego co to jest. Na przykład jeśli prosisz o konkretny gatunek kwiatu, to muszę znać ten gatunek aby pojawił się w mojej dłoni. Przypuśćmy, że pragniesz mieć prasadam z konkretnej świątyni, to muszę pomyśleć o tej świątyni i wtedy prasadam pojawi się.

Pytanie: Jaki stan umysłu może prowadzić do cudów?

Swami Premananda: Dawni święci i mędrcy stale myśleli o Bogu i stąd Jego łaska spływała na nich i byli obdarzeni konkretnymi mocami. Wyznawcy Pana Śiwy wierzyli, że on osobiście zstępował i czynił cuda dla nich, podczas gdy ci, którzy byli zanurzeni w myślach o Wisznu wierzyli w to samo na temat tej istoty. Ci, którzy są na ścieżce dźńāny (mądrości) wierzą, że te moce przychodzą podczas medytacji. Jestem przekonany, że nie powinieneś łamać sobie głowy takimi rzeczami! Dam każdej osobie zgodnie z jej potrzebami. Jeżeli jest chora, mogę ją wyleczyć, ale jeżeli ktoś ma zwykły ból głowy to może wziąć tabletkę i nie ma potrzeby mojej pomocy.

Ktoś kto posiada takie moce, nie powinien brać pieniędzy za pomoc ludziom z użyciem mocy. Nie powinien spodziewać się niczego w zamian. Powinien być pokorny i nie powinien się spodziewać nawet, że ktoś powie o nim coś miłego. Nie powinno się być nigdy prowadzonym przez dumę i chwałę, ponieważ przynosi to zawsze przeciwny skutek. Tylko osoba, która osiągnęła bardzo wysoki poziom w swoim rozwoju mentalnym może otrzymać te moce. Nie ma to nic wspólnego z intelektem – moce przychodzą w sposób wyjątkowy. Widziałem tych, którzy potrafią lewitować dzięki uprawianiu specjalnego rodzaju medytacji. Zapłacili 50 000 rupii za kurs aby unosić się na wysokość niecałych 5 stóp od ziemi. Inni próbowali uzyskać mistyczne moce w podobny sposób i zwariowali. Te ćwiczenia nie są dobre dla większości osób, niezależnie od tego czy zapłacili za to pieniądze czy nie. Nie powinieneś medytować po to aby uzyskać cudowne lub psychiczne moce.

O RELIGII

Pytanie: Swamidźi, czy wszystkie religie są zasadniczo takie same?

Swami Premananda: Nie jest koniecznym posiadanie ustalonej opinii na temat religii. Idee wyrażone we wszystkich religiach są w wielkim stopniu we wzajemnej harmonii. Niezależnie od tego do jakiej religii należymy, musimy zaakceptować fakt, że jest tylko jeden Bóg we wszystkich religiach. Jestem przygotowany do tego aby pójść do jakiegokolwiek miejsca modlitwy o dowolnej porze ponieważ moim jedynym celem jest wielbienie Boga a nie myślenie o takich różnicach. Ktoś może jednak powiedzieć, że faworyzuję hinduizm. Możemy należeć do pewnej religii ale jednocześnie mieć szacunek dla innych. Naszym celem jest urzeczywistnienie Boga a nie martwienie się ile jest religii czy sekt.

Należę do religii hinduistycznej bo urodziłem się w hinduistycznej rodzinie; gdyby nie to mógłbym wyznawać każdą inną religię. Wierzę bardzo w buddyzm, islam i chrześcijaństwo. Jeżeli ktoś chce naprawdę podążać za naukami prawdziwego buddyzmu, może to być bardzo trudne, ale wielki spokój przyjdzie do aspiranta. Chrześcijaństwo wspaniale wyraża poddanie się Bogu. Religia islamu jest jak nieporuszona skała, która inspiruje wyznawców do stałej wiary w Boga, wiary która nie może być łatwo zachwiana.

Jednakże jeśli ktoś skupi się na poszczególnych przywódcach religijnych i znajdzie w nich jakieś wady, może on szybko stracić wiarę w tę religię. Na przykład nie oceniaj hinduizmu przez analizowanie mnie, jestem po prostu jego maleńką cząstką.

Możesz studiować wszystkie religie, spotykać wielu guru i wielbić Boga w wielu formach. Możesz wielbić różne bóstwa. Nie mają one w sobie gniewu i zazdrości, a tylko miłość do ciebie. To tylko bardzo ograniczeni przywódcy religijni nie chcą żebyście poznali inne religie. Takie ograniczenie nie jest naszą dharmą.

Pytanie: Zalecasz żeby każdy wielbił Boga. Czy nie mogę wielbić Boga w formie Pana Buddy?

Swami Premananda: Pan Budda nigdy nie zalecał ludziom żeby go wielbili tak samo jak nie czynił tego Jezus Chrystus. Muzułmanin nie posiada żadnego obrazu Mahometa. Te wielkie istoty chciały tylko tego, żebyś wielbił prawdę i podążał za ich dharmą. Ja też chcę od was tylko tego.

Szczególnie lubię nauki Pana Buddy. Jeżeli naprawdę studiujesz i praktykujesz jego nauki, to znajdziesz prawdę. Wiele ludzi jednak dziś jest w stanie wielbić tylko figurkę Pana Buddy a nie jest w stanie podążać za dharmą wytyczoną przez niego. Nie zgadzam się po prostu z kultem figur Buddy na każdym rogu ulic na Sri Lance. Powinno się trzymać swoją figurkę w świątyni, w czystym i uświęconym miejscu. Tak jak zwykły człowiek lubi mieszkać w ładnym domu, dlaczego nie jest właściwym danie Panu Buddzie pięknego miejsca do mieszkania. Mówię te rzeczy ponieważ wierzę, że nie pojmujemy wartości Buddy. Mamy skomercjalizowaną religię.

Pana Buddę interesowało mówienie prawdy, a nie namawianie ludzi do religii jako takiej lub też zakładanie czy poszerzanie religii. Ale nie zapominajmy o tym, że słowa Buddy zmieniły codzienne życie wielu. Znaczne osobistości, w tym rodziny królewskie i bogaci kupcy byli pod jego wpływem i nawet zmienili swój sposób życia. Stąd jeżeli słowa Buddy były w stanie zmienić wyższe warstwy, to jakim wspaniałym współczesnym przykładem byłoby gdyby inny Pan Budda przyszedł znowuż na świat żeby zmienić społeczeństwo!

MAŁŻEŃSTWO I ŻYCIE RODZINNE

Pytanie: Dlaczego w moim codziennym życiu nie podążam właściwą ścieżką do duchowości nawet gdy wiem co jest dobre a co złe?

Swami Premananda: Nawet gdy jesteś zainteresowany duchową ścieżką, jesteś siłą zaangażowany w ziemskie życie. Wiesz jaka droga jest właściwa, ale z uwagi na powiązania i napięcia różnych obowiązków robisz złe rzeczy. Twój umysł jest tak związany z problemami codziennego życia, że nie rozpatrujesz niczego poza tym. Ponieważ tracisz czas próbując znaleźć rozwiązania drobnych problemów, tracisz możliwość otrzymania odpowiedzi na głębokie i odwieczne kwestie. Wierzysz, że duchowość w małej ilości wystarczy, ale że inne rzeczy są potrzebne w większej ilości. Nie angażujesz się całkowicie w duchowość ponieważ się boisz. Obawiasz się, że duchowość oznacza życie w celibacie i że powinieneś stać się ascetą, porzucając wszystkie ciężko zapracowane dobra, które cenisz tak bardzo oraz zostawiając swoją rodzinę, przyjaciół i cały świat. Nie musisz porzucać wszystkiego jeśli tylko to co masz jest użyteczne w jakiś sposób dla twojego rozwoju duchowego. Nie powinieneś być przywiązany do rzeczy materialnych. Jeżeli jesteś tak bardzo przywiązany do pozycji, władzy, innych ludzi i przedmiotów materialnych, to twoje pragnienia nie mają końca.

Jeśli ktoś w rodzinie jest chory, jesteś smutny. Jest tak dlatego, że troszczysz się bardziej o swoją rodzinę niż o Boga. Nie jest złym zawarcie małżeństwa i posiadanie rodziny, ale gdy decydujesz się na to, to nie będziesz dysponować całym swoim czasem aby myśleć o Bogu. Wiesz co jest właściwe ale z uwagi na przywiązanie do dzieci i obowiązki, nie możesz się od nich odwrócić nawet odrobinę w stronę Boga. Nie jestem przeciwko życiu w związku małżeńskim, ale ta odpowiedź jest właśnie taka z uwagi na naturę tego pytania. Doprowadziłem do zawarcia wielu małżeństw i nie jestem przeciwko nim. Uważam, że lepiej jest dla młodej dziewczyny wyjść szybko za mąż i ułożyć sobie życie póki jej rodzice cieszą się dobrym zdrowiem i ciągle jeszcze żyją.

Pytanie: Czy Swamidźi może powiedzieć coś o kobietach i macierzyństwie w duchowości?

Swami Premananda: To kobiety mogą tworzyć lub niszczyć dharmę w tym wieku! Znany wschodni poeta powiedział, że kobieta może być porównana na wiele sposobów do kwiatu. Wielu mówiło piękne i wspaniałe rzeczy o kobietach. Jedynymi osobami, które mówiły o nich źle są ich mężowie! Widzę, że kobiety zawsze oczekują miłości i uwagi od swoich partnerów i jeżeli czują, że nie są tym obdarzane, są przygnębione. Kobieta jest przygnębiona, jeżeli z jakiegoś powodu, może po wyczerpującym dniu w pracy, mąż nie rozmawia z nią przynajmniej pół godziny. Jest tak dlatego, że z reguły jej życie toczy się wokół męża. Myśli ona albo o mężu albo o dzieciach. Mężczyźni są inni pod tym względem, że mają szerszy zakres obowiązków, np. biznes, rachunki.

Budda powiedział, że jeżeli kobiety miałyby prawo wstępu do jego duchowej organizacji (Sangha), wtedy jego nauczanie trwałoby tylko 2500 lat zamiast 5000. Powiedział to, ponieważ ich uwaga w życiu ogniskuje się wokół miłości. Stąd mogą one wykonywać pracę miłości na ścieżce duchowej, ale gdy są wyprowadzone z równowagi albo złe, to nawet bogini Kali nie może być porównywana do nich!

Jakiekolwiek wysokości mężczyzna nie osiągnąłby, będąc awatarą, ryszim czy mahatmą, zawsze będzie synem kobiety. Gdyby tylko matki żyły życiem dharmy, to ich dzieci również zwróciłyby się na ścieżkę prawości, ale jeżeli matka jest gniewna, dumna i zła, to życie dziecka również będzie takie. Stąd przede wszystkim matka powinna być cierpliwa i tylko wtedy może być ona błogosławiona łaską Boga.

Nasza hinduska religia wychwalała pozycję kobiet i matek. Mahatma Mohandas Gandhi darzył największym szacunkiem swoją żonę. Śri Ramakryszna Paramahansa dał swojej żonie wysokie miejsce duchowo i wielbił ją poprzez pudźę (mszę) i adorację jej stóp. Matki mają takie święte miejsce w życiu, że jest mi smutno, gdy myślę o tym, że tak wiele z nich zbacza z właściwej ścieżki i tak też odstępują ich dzieci z właściwej drogi.

Pytanie: Jaka jest rola kobiety w przynoszeniu zadowolenia w społeczeństwie?

Swami Premananda: Żadna kobieta nie zadała mi dotąd tego pytania, a jest ono bardzo dobre. Najważniejszymi osobami na tym świecie są kobiety. Często mówiłem, że jest wielkim błogosławieństwem urodzić się mężczyzną a nie kobietą. Powodem tego jest to, że w życiu mężczyzny jest dużo wolności, a nie jest tak w przypadku kobiety. Od wczesnego dzieciństwa musi być ona zdyscyplinowana w życiu.

Jest wiele atrybutów. które przypisane są kobietom i stanowią o nich. Podstawową rolą kobiety jest wychowywanie dzieci na ścieżce duchowego oddania tak aby były użyteczne dla społeczeństwa. Matki powinny zapewnić to, że wszystkie dzieci patrzą na nie jak na swoich nauczycieli. Dawne wschodnie opowieści, Purany opowiadają o tym jak żony były w stanie zmienić swoich mężów i spowodować by podążali właściwą ścieżką. Tylko kobieta może naprawdę odkryć błędy męża i tylko kobieta jest w stanie wskazać mu jego wady w taki sposób, że mężczyzna zaakceptuje to, ponieważ jest ona personifikacją miłości, oddania i uczucia.

Tam gdzie jest zło na świecie albo w społeczeństwie, tam również kobiety powinny odgrywać swoją rolę aby uwolnić społeczeństwo od tego złego stanu. Kiedy kobieta mówi o miłości, uczuciu i oddaniu Bogu, jest rozumiana przez wszystkich. Niestety kobiety nie robią tego ponieważ jeżeli okazują oddanie przez 50 dni, przez następne 50 dni okazują przeciwieństwo tego. Brakuje im przekonania aby trwać w tym co uważają za właściwe. Mężczyźni mogą być obdarzeni mniejszą intensywnością miłości, uczucia i oddania, mogą mieć tylko ćwierć tego, ale szczęśliwie dla nich będą oni w stanie okazać to do końca swego życia. To dlatego Pan Budda, kiedy był poproszony o danie szat zakonnych kobietom powiedział, że życie jego dharmy byłoby skrócone o połowę gdyby to zrobił. Dlaczego powiedział to? Ponieważ kobietom brakuje siły woli aby utrzymywać dharmę. 2500 lat temu kobiety były mniej lub bardziej niewolnicami w społeczeństwie, ale dziś kobiety są równe mężczyznom w wielu aspektach we współczesnym świecie. Obecnie, kiedy mają jednakowe możliwości i równe prawa z mężczyznami, powinno być możliwe to, że kobiety będą robiły to samo do czego mężczyźni byli wezwani. Z służebnej roli we wczesnym społeczeństwie, kobiety teraz mają równe prawa i wkrótce będą miały 75% praw podczas gdy mężczyźni będą mieli tylko 25%!! Już niedługo kobiety będą korzystały z większych praw w społeczeństwie niż mężczyźni. Jest to część wieku Kali Jugi.

Pytanie: Dlaczego niektóre dzieci umierają tak młodo, nie doświadczywszy wiele w życiu?

Swami Premananda: To z uwagi na twoją karmę dzieci się tobie rodzą. Niektóre dzieci umierają młodo. Jest to karma obojga rodziców i dziecka. Wszyscy rodzą się na określony z góry czas. Kiedy opuszczają nas jesteśmy przygnębieni i nieszczęśliwi. Ale gdy dziecko opuszcza nas szybko, to dziecko zrobiło coś dobrego dla nas. Takie dziecko może urodzić się w lepszym życiu. Mówi się również, że wiele z tych dzieci, które umierają przed piątym rokiem życia staje się jednym z Bogiem po śmierci.

Pytanie: Dlaczego niektóre dzieci zachowują się tak żle i podążają złą drogą nawet gdy wydaje się, że ich rodzice są na właściwej ścieżce?

Swami Premananda: Jeżeli dzieci używają przemocy w życiu to rodzice są tego przyczyną. Po pierwsze ojciec, potem matka. Jeżeli rodzice są konsekwentni w stosunku do dzieci, to dzieci będą podążały prostą i jasną drogą. Jeżeli nie kontrolujesz ich w porę, to one będą kontrolować ciebie! Nawet jeśli nie podnosisz ręki na dziecko, to przynajmniej używaj słów aby zdało sobie sprawę ze swoich głupot. Jeśli nie jesteś konsekwentny z nimi, zyskają przewagę i będą czuły, że ich rodzice są głupcami. Jeżeli zdarzy się to raz, nigdy już więcej nie będzie można dotrzeć do nich. A więc nie wahaj się kontrolować je w porę, bo w przeciwnym razie doprowadzi to do zgubnych konsekwencji.

W stosunku do niektórych dzieci możesz używać słodkich słów, ale większość nie będzie tego słuchać. Wiele rozumie tylko twardy ton podczas gdy jeszcze inne potrzebują jednego lub dwóch klapsów. Nie wszystkie dzieci są takie same, to zależy również od środowiska i predyspozycji. Nawet dwaj bracia mogą różnić się pod względem rozumienia i wymagań. Jak wiesz, prowadzę sierociniec i z mojego doświadczenia w wychowywaniu dzieci wynika, że z każdym dzieckiem trzeba postępować indywidualnie w zależności od jego potrzeb i predyspozycji.

Rodzice w obecnych czasach nie mają dosyć czasu dla dzieci i dlatego stają się one niegrzeczne. Również przez większość czasu rodzice zabraniają dzieciom robienia wielu rzeczy dając im zakazy i kontrolując ich naturalne skłonności.

RELACJA GURU UCZEŃ

Pytanie: Co to jest inicjacja i czym jest relacja między guru i uczniem?

Swami Premananda: Jeżeli wybierzesz guru i on zaakceptuje ciebie i zgodzi się aby cię uczyć, to samo w sobie jest inicjacją. Jest jednakże różnica w zaakceptowaniu kogoś jako bhaktę (wielbiciela) lub jako ucznia. Uczeń jest to ktoś kto otrzymał inicjację od guru, a bhaktami są ci, którzy wierzą w niego i są mu oddani. Ci, którzy są w pomarańczowych szatach, sannyasini, to jeszcze kolejny stopień. Każdy z tych etapów jest inny, jednakże ostatecznym celem jest uczynienie nas całością.

Pytanie: Dlaczego potrzebujemy guru?

Swami Premananda: Jeżeli ktoś chce studiować medycynę, to może to robić samemu, ale będzie czynił postępy szybko, pewnie i właściwie studiując na Akademii Medycznej ucząc się od doświadczonego lekarza. Podobnie, jeśli chcemy podążać ścieżką duchową potrzebujemy przewodnika. Jeżeli możesz znaleźć guru lub mistrza i uczyć się od niego, możesz uzyskać wszystko za tego życia. Jeśli masz dużo czasu i cierpliwości to możesz kontynuować samodzielnie, ale będzie to trwało prawdopodobnie wiele żywotów.

Pytanie: Czego guru oczekuje od ucznia?

Swami Premananda: Przede wszystkim powinniśmy prześledzić czego uczeń oczekuje od swojego guru. Uczeń oczekuje pomocy w swoich codziennych trudnościach. Chce podążać naprzód duchową ścieżką i potrzebuje uwolnienia od swoich problemów. Guru chce aby pewne cechy były rozwinięte przez ucznia, który chce rozwijać się duchowo. Są to mianowicie: cierpliwość, pokora i samowyrzeczenie. Od bhaktów, którzy oczekują uwolnienia od codziennych problemów, guru chce żeby zwiększyli swoje oddanie Bogu. W jakikolwiek sposób zbliżysz się do guru, jego nastawienie będzie zbieżne z twoimi poglądami. Prawdziwy guru będzie rozumiał stan twojego umysłu, jak wpływa nań środowisko i że umysł nie pozostanie niezmieniony. Wie on, że będziesz szczęśliwy jeśli twoje życzenia będą spełnione, a gdy nie będą to odczujesz to jako wielką krzywdę i możesz być załamany.

Czego oczekujemy w tym życiu? Jest istotne, że gdy zbliżasz się do guru, to wiesz co jest najważniejsze dla ciebie i czego poszukujesz. Twoja mowa, zachowanie i ubiór powinny być również w harmonii z tym. Przede wszystkim konieczne jest właściwe zachowanie, prawość, cierpliwość i kultura. Zwracam uwagę na te punkty szczególnie w związku ze mną, hinduskim Swamim. Jeśli chcesz towarzystwa guru, powinieneś stosować pewne reguły. Możesz oczywiście ubierać się jak lubisz, ale powinno to być w zgodzie z kulturą i dobrym smakiem aby pokazać twój szacunek dla guru. Twoje zachowanie powinno być pełne samokontroli, cierpliwości i uważności. Powinieneś słuchać całym sobą słów guru a nie słuchać jednym uchem, pozwalając żeby jego słowa uciekały drugim uchem.

Uczniowie mają tendencję zaprzątania uwagi guru drobnymi sprawami. Nie pytaj o trywialne, fizyczne rzeczy (jak np. czy powinienem się wykąpać czy zjeść coś?). Zajmij się pytaniami natury duchowej lub dotyczącymi twojej przyszłości i nauki. Musisz zawsze pytać siebie “Dlaczego przyszedłem do guru, dlaczego jestem tutaj, dlaczego w tym życiu?”

Pytanie: Jak ktoś otrzymuje łaskę i błogosławieństwo guru?

Swami Premananda: Możesz otrzymać łaskę Boga poprzez guru, ale czy zasługujesz na nią? Kiedy daję Tobie moje błogosławieństwo (lub łaskę), nie powinieneś pozwolić żeby spłynęła natychmiast z twoich rąk. Kiedy wyciągasz ręce wiem czy łaska będzie utrzymana czy odpłynie. Najczęściej łaska jest tracona. Moi wielbiciele ze Sri Lanki mają zwyczaj trzymania rąk z boku w taki sposób, że nic się nie zatrzymuje. Dyskutują oni o swoich problemach i odchodzą, otrzymują błogosławieństwa i idą!! Moi zagraniczni wielbiciele trzymają ręce nie całkiem dokładnie tak jak to być powinno. Pozwól rękom bardziej się zaokrąglić! Zachowuj pokorę i cierpliwość!

Niezależnie od tego jak wiele jest studni, powinieneś brać wodę tylko z jednej. Kopiesz studnie w zbyt wielu miejscach. Kopiesz na głębokość 10 stóp i jako że nie ma jeszcze śladu wody, wątpisz, rezygnujesz i biegniesz do następnego Swami, gdzie zaczynasz kopać znowu. Jeżeli będziesz kontynuować takie eksperymenty, co możesz osiągnąć? Kop studnię w jednym miejscu, niech będzie ono stałe i błogosławieństwo guru będzie twoje. Powinieneś korzystać z każdej możliwości aby uzyskać maksymalnie dużo od twojego guru i zrozumieć tak dużo jak to tylko możliwe. Na początku musisz jednak zapytać siebie “Czy jestem prawdziwy w stosunku do samego siebie?” Jeżeli nie jesteś, to jak możesz być prawdziwy w stosunku do swojego guru. Prawdziwy guru jest rozdawcą łaski, ale musisz właściwie korzystać z guru. Dwie najważniejsze cechy aby otrzymać jego łaskę to cierpliwość i samopoddanie.

Pytanie: Swamidźi proszę nam powiedzieć więcej o związku guru – uczeń i jakie są korzyści przebywania w fizycznej obecności guru?

Swami Premananda: Prawdziwy guru zna wszystkie twoje wady i wskaże je tobie. Dlatego niemożliwym jest by uczeń miał jakieś sekrety przed guru. Uczeń musi przedstawić swoje problemy guru bezpośrednio, albo pisząc albo ustnie albo poprzez modlitwę. Przedstawienie problemów jest bardzo istotne w relacji między guru a uczniem. Uczeń może osiągnąć etap, w którym ma on kontakt telepatyczny z guru. Nie musi on być blisko niego, może być całkiem daleko i ciągle być w kontakcie. Nawet poza świadomością ucznia guru może mu powiedzieć co zrobić w danym momencie. Uczeń może jeszcze nie osiągnąć stadium kontaktu telepatycznego, ale guru może czasami użyć swojej mocy aby zakomunikować swoje polecenie tak, że uczeń robi to co jest właściwe w danej chwili.

Według Wed guru będzie zawsze testował ucznia. Okazjonalnie test musi być bardzo surowy i uczeń może zapomnieć że guru jest preceptorem. Ktoś kto nie przejdzie przez te testy nie będzie się nadawał na dobrego ucznia. Wszystkie testy, jakimi są poddawani uczniowie są po to, żeby im wyjaśnić pewne rzeczy.

Jeżeli uczeń przywdział pomarańczową szatę sannyasina to znaczy, że on lub ona całkowicie poddali się Bogu i guru. Jednakże doskonały guru nie będzie robił różnicy między sannyasinem a innym uczniem.

Może to wydawać się szaleństwem dla zewnętrznego obserwatora, ale relacja między guru i uczniem może przynieść wielki spokój i szczęście uczniowi. Tylko ten kto przeszedł przez to będzie naprawdę rozumiał korzyść takiego duchowego życia. Jeżeli jesteś błogosławiony mając doskonałego guru, proszę nie zapominaj że wielki mistrz jest zawsze po twojej stronie, ciągle patrząc, co robisz i jakiekolwiek problemy powstają jest zawsze do twojej dyspozycji aby ci towarzyszyć. Jeśli jest on obdarzony naturą pełną mocy, rozumie on wszystko co mówisz lub myślisz i gdziekolwiek byś nie był komunikuje się on z tobą. Doskonały guru zawsze robi to co jest najlepsze dla ciebie. Nawet gdy uczeń nienawidzi guru, guru będzie zawsze robił to co jest właściwe i dobre dla niego. Guru nie będzie zły nawet gdy uczeń przeklina go, ponieważ osiągnął stan równowagi. Uczeń może być oddany i bardzo zainteresowany duchowym życiem, ale jego zainteresowanie nie jest stałe. Ta niestałość w naturze ucznia przynosi problemy. Jeżeli są jakieś złe wpływy astrologiczne albo jakieś kłopotliwe problemy, to obowiązkiem guru jest je usunąć.

Związek guru i ucznia jest bardzo istotny dla duchowego rozwoju. Jak uczeń ma w szkole nauczyciela, tak każda osoba na duchowej ścieżce musi mieć guru dla rozwoju duchowego. Uczeń może nie być w stanie zrozumieć natury guru, ale powinien pojmować korzyść z posiadania preceptora. Możesz być błogosławiony mając kontakt z wieloma świętymi i mędrcami i nie jest złym czerpanie korzyści i słuchanie nauk wielu duchowych przywódców, ale musi być tylko jeden guru. Wedy (stare teksty pisane przez wielkich mędrców) stwierdzają, że jeżeli jest jeden guru to przez niego człowiek może zrozumieć duchowość.

Przez bycie blisko guru, w jego obecności, wierzy się ogólnie, że karma jest niweczona. Jest bardzo ważne, że uczeń decyduje czego oczekuje od guru. Gdy uczniowie przychodzą bliżej i bliżej do guru aby otrzymać odpowiedzi na ich duchowe pytania, guru będzie tworzył więcej i więcej zmieszania aby dać im więcej problemów. Im bliżej guru jesteś tym bardziej będziesz skonfundowany. Celem tego jest stworzenie tak wielu konfuzji, że opuszczą cię one na zawsze. Inaczej będziesz zdenerwowany i przygnębiony napotykając najmniejszy problem. Poprzez przybliżenie się bardziej do twojego guru ilość problemów w twoim życiu wzrośnie i w ten sposób będziesz ewoluować duchowo. Tak jak w przypadku kręgów na wodzie w jeziorze gdy wrzuci się doń kamienie, powierzchnia wody z czasem będzie gładka, tak umysł ucznia osiągnie stan równowagi. Jednakże czasem powstaje jeden poważny problem. Poprzez przybliżanie się do guru, możesz za bardzo przywiązać się do jego formy. A to nie powinno nastąpić.

Niektórzy wielbiciele są tak zależni ode mnie, że nie zrobią nic bez mojej zgody. Nie usiądą ani nie wstaną, jeżeli nie powiem żeby to zrobili. Czasami prowadzi to do wielkich problemów i powoduje, że uczeń ma mniej zaufania do siebie i nie jest w stanie korzystać z własnej inicjatywy. To jest niewłaściwe. Samopoddanie, miłość i oddanie nie znaczą, że powinieneś stać się pasywny. Możesz podążać naprzód w swoich codziennych sprawach bez konsultowania się guru.

Fragment pieśni zaśpiewanej spontanicznie przez Swamidźi:

Nie wiem dlaczego się urodziłem
O Boże, nie jestem w stanie widzieć Ciebie
Prawda nie otworzyła swojego oka
Boże! Zaangażowałem się w świecie
Chcę mądrości – czy jest ona możliwa dla mnie???
Nigdy nie zapominaj wielkości duchowego życia
Musisz szanować każdego
Czy rozmawiasz czy też nie
Nigdy nie zapominaj rozmawiać z Bogiem
Nigdy nie przeocz oddania Jemu swoich myśli
Utrzymuj myśl Boga tak bardzo jak to tylko możliwe w twoim umyśle
Próbuj nie pozwolić tym boskim myślom żeby cię opuściły
Trzymaj mocno stopy guru
Miej silną wolę i myśl
Nie przygnębiaj się tym czego nie rozumiesz
Miej niewzruszone oddanie
Musisz mieć łaskę i cierpliwość
I zaufanie do siebie
Zauważ, że ego nie dotyka ciebie
I rób cokolwiek powiedziano
Nie zmieniaj tego również co powiedziano.
Tak długo jak żyjesz musisz myśleć o Bogu.
Jak jaśniejące światło
Największą radością
Jest błogość Boga.

(Przetłumaczone na j. angielski przez Swami Gunananda, pierwszego ucznia – sannyasina Swamiego Premananda)

KARMAN

Pytanie: Jak ktoś wie, że jego karma się wyczerpała?

Swami Premananda:

Filozofia hinduska rozważa szeroko karmę i łączy z teorią ewolucji Darwina. Są różne sposoby na które człowiek może się rozwijać. Urodziwszy się jako człowiek, jeżeli istota ludzka jest cały czas zestrojona z Bogiem, to nie może być przyszłych narodzin. To dlatego mówi się, że jeżeli pojedziesz do świętego miasta Benares i tam wykąpiesz się w świętej rzece Ganges to nie będziesz się więcej rodził. Wewnętrzne znaczenie tego jest takie, że na takiej pielgrzymce będziesz stale myśleć o Bogu i brać świętą kąpiel aby oczyścić się ze swojej karmy. Sam fakt, że robisz to oczyszcza ciebie ponieważ jesteś tak zanurzony w świadomości Boga. Stąd, jeżeli ktoś jest całkowicie zanurzony w świadomości Boga, nie odrodzi się więcej i wpływy karmiczne są niwelowane.

Pytanie: Jeżeli jakaś osoba kontynuuje robienie złych rzeczy w życiu, jest tak z uwagi na to: a) że tak było wcześniej przeznaczone przez Boga, b) karmę, c) ponieważ ma niewielką kontrolę nad swoim umysłem?

Swami Premananda: Wiele milionów istot ludzkich żyje na ziemi i każda osoba myśli w inny sposób. Nie ma dwóch osób, które myślą tak samo. Stąd nie można spodziewać się, że wszystkie istoty ludzkie będą myślały tak jak ty. Ponieważ ludzie myślą inaczej, niemożliwe jest stworzenie jedności procesów myślowych wszystkich ludzi. Cokolwiek ktoś by nie pomyślał, ktoś inny się temu sprzeciwi lub znajdzie w tym błąd. Każdy działa podług swojej własnej świadomości i wierzy, że to co myśli albo to co robi jest właściwe. Jeśli zachowanie jakiegoś człowieka nie odpowiada normom jakie masz w swoim umyśle, to zaczynasz krytykować go po prostu dlatego, że nie odpowiada on twoim normom.

Moja odpowiedź na twoje pytanie – nie jest to wynik jego karmy ani rezultat jego przeszłych działań ani też nie jest to jego błąd. Jest to po prostu poziom, do którego się on rozwinął. Myśli on w ten sposób ponieważ jest na tym etapie życia. Nie możesz spodziewać się, że zrozumiesz różne poziomy każdej osoby i dlatego znajdujesz wady. Gdybyś był wystarczająco zaawansowany aby zrozumieć, wtedy nie byłoby problemu.

Pytanie: Jeżeli grzechy są wybaczone przez Boga, dlaczego karma powinna istnieć?

Swami Premananda: Wszystkie religie mówią o wyznaniu swoich grzechów i rozgrzeszeniu dawanym przez Boga. Jakie miejsce ma w takim razie karma w życiu człowieka? To co nie może być rozwiązane przez człowieka – to karma. Ale nie powinniśmy zapominać, że jest taka istota, która może rozwiązać karmę i że jest to Sam Bóg. Jeżeli Jeden jest ten, który nas stworzył, Który prowadzi nas, Jeden który jest źródłem wszystkich naszych działań, to musi być możliwym dla Niego zmiana naszych istnień, sądów i dróg. To dlatego prosimy Boga o wybaczenie naszych złych uczynków. Niestety najczęściej powtarzamy grzech i w wyniku tego przyciągamy do nas następny grzech. Oczywiście, jeżeli po poproszeniu o wybaczenie, nie powtórzymy grzechu wtedy w konsekwencji nie narażamy się na dalsze grzechy.

Jeżeli popełnimy ciężki grzech nieświadomie, jest to wybaczone, ale jeżeli popełnimy rozważone wcześniej jakieś zło, mając złą intencję to wtedy musimy cierpieć karmiczne skutki takiego działania. Nie myśl, że tylko dlatego, że prosisz Boga o wybaczenie to cała twoja karma dobiegła do końca. Będzie trwała ale musisz pamiętać, że jeżeli myślisz o Bogu i podążasz ścieżką modlitwy i oddania, wtedy jest możliwe, że nie popełnisz zbyt wielu złych uczynków. W duchowym otoczeniu szanse na czynienie zła są zmniejszone.

SATSANG I BHADŹANY

Pytanie: Jaka jest korzyść bycia w towarzystwie innych, którzy są również zainteresowani rozwojem duchowym (satsang)?

Swami Premananda: Aby prowadzić duchowe życie konieczne jest posiadanie właściwego środowiska. Prawidłowe otoczenie pomaga w prowadzeniu nas do duchowości. Ktoś może być w świecie i starać się o dobrobyt i dostatnie życie ale przynajmniej przeznaczać trochę czasu na duchowość i szukanie Boga. Można powiedzieć, że żyje zgodnie ze swoją świadomością, ale większość się oszukuje. Łaską Boga jest nawet móc myśleć o Nim i kroczyć duchową ścieżką. Człowiek z reguły nie posiada zdolności aby to zrozumieć. Jest wiele sprzeczności między naszymi celami, a naszymi pragnieniami i dlatego nawet jeśli wiemy co jest dobre i właściwe, nie możemy dosięgnąć prawdy.

Korzyścią satsangów i spotkań religijnych jest to że mamy trochę czasu aby myśleć o prawdzie i drodze do Boga. Duży tłum nie jest potrzebny – 2 lub 3 osoby które mogą myśleć z wielkim oddaniem, jest tym co jest ważne. Jednakże jesteś tak zaangażowany w codzienną rutynę życia, że nie dbasz o to, żeby stworzyć takie korzystne otoczenie.

Pytanie: Jaki jest duchowy rezultat śpiewania bhadźanów?

Swami Premananda: Czy wiesz jaki jest efekt jedzenia? W taki sam sposób bhadźany są jak pożywienie lub jak “tonik” na ścieżce duchowej. Gdy myślimy o imieniu Boga i śpiewamy bhadźany, wszystkie złe cechy w nas są eliminowane. Powinniśmy myśleć o imieniu Boga gdy śpiewamy i to przynosi pokój dla umysłu. Stąd wzrasta bhakti i rozwija się dalej duchowość. Również poprzez śpiewanie imienia Boga wprowadzasz pewne wibracje w swoim domu i to pomaga tobie i otoczeniu w którym mieszkasz.

Bhadźan jest łatwą drogą dojścia bliżej do Boga i rozwinięcia bhakti i oddania. Jest wiele ludzi, którzy osiągnęli cel urzeczywistnienia przez śpiewanie bhadźanów, np. Mirabai, która przywiodła Pana Krysznę do siebie przez stałe śpiewanie pełnych oddania pieśni z wielką bhakti.

Bhadźan pomaga w unikaniu niepotrzebnych rozmów i myśli. Nawet gdy słuchamy bhadźanów śpiewanych przez innych odczuwamy pokój wewnątrz. Bhakti jest wspaniałym stanem istnienia. Aby wiedzieć to, musisz posmakować tego sam. Nie można znać smaku jeśli nie doświadczyło się go samemu. Jeśli pijesz bardzo gorące mleko, nie możesz go posmakować i parzy ono język. Musisz nauczyć się pić mleko pozwalając mu ostygnąć i wtedy je smakować. Musisz je ugotować ale musisz pozwolić również, żeby ostygło. Nie pozwalasz mu ostygnąć i chcesz pić ponieważ tak bardzo się spieszysz. Tak samo człowiek jest jak gorące mleko, które ostygnie. Umysł stanie się spokojny poprzez śpiewanie imienia Pana. Bhadźan przynosi taki uspokajający efekt [ang. cool – gra słów: zarówno schładzać, chłodny jak i uspokajać, spokojny].

PRZESZKODY W URZECZYWISTNIENIU BOGA

Pytanie: Swamidźi, jakie są przeszkody w urzeczywistnieniu Boga i jak należy je pokonać?

Swami Premananda: Wydaje się, że i złudzenie świata przejęło kontrolę nad umysłem. Aby dotrzeć do prawdy trzeba rozważyć wiele rzeczy. Trzeba powrócić do dzieciństwa i rozumieć otoczenie i okoliczności, w których się żyje.Wiele razy chciałeś i oczekiwałeś czegoś i otrzymywałeś to czego pragnąłeś. Wielu z nas jest bardzo punktualnymi ludźmi i przypisuje duże znaczenie czasowi. Należysz do kultury, gdzie gdy pracuje się nad jakimś zamierzeniem, to próbujesz trwać przy nim i ukończyć je na czas. W wyniku tego czujesz, że musisz zawsze realizować i kończyć różne rzeczy. Jeżeli nie robisz tego to myślisz, że jest to złe i niewłaściwe. Środowisko w którym żyjesz sprzyja takiemu myśleniu. Jednakże nie możesz urzeczywistnić Boga w takim środowisku ponieważ Bóg jest poza normalnym rozumieniem i nie jest skończony ale nieskończony.

Musimy zmienić nasze życie aby dopasować je do praw Boga, ponieważ nie możemy oczekiwać, że Bóg dopasuje się do nas. Kiedy i jak zmienisz siebie? Aby to zrobić musi być w tobie rzeczywiste, szczere oddanie. Zanim takie prawdziwe i pozbawione wątpliwości oddanie przejawi się w tobie, musisz mieć ogromną cierpliwość. Aby mieć cierpliwość musisz być cichy. Nie mam tu na myśli tego, że nie powinieneś rozmawiać, ale że nie powinieneś mówić niepotrzebnych rzeczy. Pokój i spokój powinny przyjść do umysłu. Umysł powinien być nieruchomy. Jeżeli masz taki spokój umysłu żadne siły zewnętrzne nie mogą cię dotknąć. Jeżeli z człowieku nie ma takiego pokoju umysłu to tylko problemy mogą go otaczać.

Dlaczego problemy wpływają na nas? Jaka jest przyczyna wszystkich tych trudności? Gdy rozważymy to bardzo głęboko to odkryjemy że nie ma takich rzeczy jak problem. Nie pozwalamy, żeby rzeczy działy się tak jak powinny. W naszym umyśle jest strach i w wyniku tego wyobrażamy sobie że małe problemy są dużo większe niż jest to w rzeczywistości. Nie mamy jeszcze możliwości żeby dobrze znosić nasze problemy a w tym samym czasie nie możemy się im poddać. Nie jesteśmy przygotowani do żadnego z tych stanów i dlatego panuje zawsze pomieszanie w naszych umysłach. Musisz wręczyć w głębi serca twoje problemy swojemu guru albo Bogu. Rozwiązanie ich jest wtedy problemem guru albo Boga. Każdy problem wymaga swojego czasu – jedne mogą być rozwiązane w ciągu kilku dni podczas gdy inne wymagają więcej czasu. Spróbuj zrozumieć wszechobecny aspekt Boga i zrozumieć Jego łaskę. Jeżeli zwyczajna osoba jak ja, może posiadać tyle mocy danych jako dar przez Niego, o ile bardziej pełen mocy jest Bóg? Wszystko zależy od twojej wiary i modlitwa do Boga jest oparta na twojej wierze.

Musisz również wierzyć w siebie. Aby podążać właściwą ścieżką potrzebujesz wiary w siebie aby osiągnąć wiarę w Boga. Wiele osób boi się robić cokolwiek. Dlaczego? Brak wiary w siebie i wiary w Boga. Bądź odważny – śmierć przychodzi tylko raz w ciągu życia ale tchórz umiera wiele razy! Każdego dnia powiększaj swoją wiarę w siebie i swoją wiarę w Boga. Tylko wtedy bhakti będzie rosnąć.

Co możesz zrobić aby zwiększyć tę wiarę? Przebywaj razem z dobrymi ludźmi i nie pozwól żeby zazdrość, współzawodnictwo lub arogancja wypełniły ciebie ponieważ te tendencje zaprowadzą cię w złym kierunku. Kasta, rasa i religia tworzą podziały i zmieniają nasz kierunek. Wiara w Boga nigdy nie pozwoli zboczyć z kursu. Szukaj Boga a zawsze będziesz szczęśliwy.

Możesz wielbić Boga w każdym miejscu, w każdych okolicznościach i w każdej formie. Bóg jest tą najwyższą mocą, która jest ponad wszystkim i powinniśmy tak go wielbić. Ta najwyższa moc, która nie jest ani męska ani żeńska i nie jest ani młoda ani stara, jest zawsze w tym samym stanie.

Możesz urzeczywistnić Boga przed śmiercią lub w chwili śmierci. Próbuj urzeczywistnić tą najwyższą moc gdy jeszcze żyjesz. Nie ma żadnych reguł na to – nie ma potrzeby żeby były jakiekolwiek reguły. Nie ma żadnych ograniczeń. Pytaj siebie, co to jest prawda? Dlaczego się urodziłem? Jak długo będę żyć? Co będę robić? Gdzie będę ostatecznie?> Gdybyś kontemplował poważnie takie kwestie, zdałbyś sobie sprawę z prawdy. Nie jesteś w stanie znaleźć tej prawdy z uwagi na strach w twoim umyśle. Jesteś w potrzasku i podążasz dalej w nieprawdę. Siedzisz w brudnym błocie ale nie zdajesz sobie z tego sprawy. Kiedy kręcisz się w stosie śmieci nie możesz zrozumieć, że jesteś pokryty ohydnymi odpadkami. Dlaczego? Ale prawdą jest powiedzenie, że nawet w błocie zakwita kwiat lotosu.

Szukaj prawdy bez zbaczania z właściwej ścieżki. Moim obowiązkiem jest pokazanie tobie właściwej ścieżki. Pamiętaj nie wygrasz poprzez deprecjonowanie wartości innych lub ich chwalenie. Jeżeli nie możesz mówić prawdy, nie odzywaj się. Badaj i zrozum najpierw siebie. Nie musisz biec nigdzie w poszukiwaniu prawdy. Nie goń za Bogiem, mądrością lub nirwaną – wszystko jest w tobie. Możesz cieszyć się wieloma przyjemnościami, jakie odczuwasz za pomocą zmysłów. Możesz śpiewać lub tańczyć lub robić cokolwiek lubisz na tym świecie, ale czy wszystkie te rzeczy dadzą ci trwałe szczęście? Absolutnie nie. Wszystkie one oparte są na grze chociaż wierzysz że są one prawdą.

Czy pragniesz znać prawdę? Zbadaj raz siebie bardzo dobrze. Siedź sam przez jakiś czas i zadawaj sobie pytania. Wierz w siebie a nie w innych, a będziesz na drodze do urzeczywistnienia.

CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA

Pytanie: Jak możemy uzyskać odpowiedzi na nasze osobiste pytania gdy Swamidźi nie jest obecny z nami fizycznie?

Swami Premananda: Jeżeli myślisz o mnie i mentalnie zadasz swoje pytanie, będę to wiedział i odpowiem ci gdziekolwiek jesteś.

Pytanie: Wrócę niedługo do mojego kraju, po spędzeniu pewnego czasu ze Swamidźim. Co mogę zrobić aby zapewnić sobie, że nie uwikłam się znowu w światowe życie?

Swami Premananda: Gdy czas, który był przeznaczony na twój pobyt ze mną dobiega końca wtedy powrócisz do społeczeństwa z którego przybyłeś. Po pierwsze, niemożliwe jest żebyś zapomniał swoje doświadczenia tutaj. Jeżeli szczerze chcesz zmienić swój sposób życia i poglądy, musisz poszukać środowiska sprzyjającego oddawaniu się Bogu. Jeżeli będziesz miał jakieś problemy, pomyśl o mnie a będę się tobą opiekował.

Pytanie: Jak można urzeczywistnić Boga poprzez wybrane bóstwo?

Swami Premananda: Wszyscy Bogowie są jednym. Posłanie wszystkich religii jest takie samo. Prawda jest we wszystkich religiach, mimo to próbujemy ciągle i robimy rozróżnienia między nimi. Jeżeli wielbimy Matkę Boską, jak możemy znaleźć prawdę poprzez nią? Musisz wielbić ją i poprzez to uzyskasz pokój i zadowolenie. Śri Ramakryszna Paramahansa wielbił Matkę Kali. Kiedy jego wiara w nią wzrosła osiągnął bardzo wysoki poziom i był w stanie komunikować się z nią. Bóstwa mogą mówić do ciebie jeśli twoja wiara jest naprawdę wielka. Dlatego możesz wielbić każde bóstwo ale to co chcę naprawdę podkreślić to to, że musisz wielbić Boga w jakiejś formie.

Pytanie: Czy możemy uzyskać to samo modląc się do Boga pozbawionego formy?

Swami Premananda: Powinniśmy w końcu osiągnąć etap gdzie możemy myśleć o Bogu bez kształtu i imienia. Aby osiągnąć ten stan umysł musi być nieporuszony i ześrodkowany. Przez modlitwę i śpiewy do różnych form – Wisznu, Amba, Kryszna, Muruga, itp. tworzymy koncepcje w naszych umysłach. Najpierw musimy ćwiczyć się w osiąganiu stanu pozbawionego kształtu i imienia. Zapomnij o swoim imieniu, zapomnij swoje ciało fizyczne, zapomnij swoje ego. To wtedy dochodzisz do stanu kiedy możesz wielbić Boga jako pozbawionego imienia i kształtu.

Pytanie: Swamidźi, czym są dźiwatma i paramatma i jaka jest różnica między nimi?

Swami Premananda: Dźiwatma jest obecna w jednostkach. To jest to co jest w tobie. To jest również to co będzie przyjmować kolejne narodziny i gdy ciało starzeje się i umiera, atma przemieszcza się do innego ciała. Przeszła ona wiele inkarnacji ewoluując na tyle długo, by w końcu narodzić się jako człowiek, rozpoczynając jako kamienie, rośliny i inne niższe formy życia. Kiedy dźiwatma (ucieleśniona dusza) staje się istotą ludzką, musi być nauczana i szkolona aby się rozwijać i osiągnąć wyższy stan tak, że w końcu będzie oświecona i uzyska uwolnienie.

Paramatma jest jedna i jest obecna we wszystkich istotach. Jest wszędzie. Różnica między dźiwatma i paramatma jest taka , że ta pierwsza ma inklinacje do egoistyczności i skupienia na sobie, podczas gdy paramatma jest tą, która ma szersze horyzonty. Gdy możemy spowodować, że dźiwatma osiągnie najwyższy stan paramatmy, tylko wtedy nasze umysły mogą zostać uwznioślone. Dlatego istnieje tylko niewielkie rozgraniczenie między dźiwatma a paramatma.

Pytanie: Dlaczego ludzie szukają zawsze miłości na zewnątrz siebie?

Swami Premananda: Egoizm! Ktoś kto mógłby doświadczyć miłości, która jest w nim samym byłby szczęśliwy sam z siebie. Zwykle ktoś kto daje miłość innym oczekuje w zamian miłości od nich i stąd jego miłość jest egoistyczna. Jednakże jest trochę wyjątkowych ludzi, którzy objawiają pełnię miłości ze środka. Ktoś kto ma prawdziwą miłość nie będzie oczekiwać niczego w zamian.

Pytanie: A więc miłość niemowlęca jest czysta czy egoistyczna?

Swami Premananda: Czy rozważacie siebie jako dzieci Boga czy waszych rodziców? Niemowlęta i małe dzieci uważają się za dzieci swoich rodziców. Na ścieżce duchowej jesteście dziećmi Boga. Takie uświadomienie nie dotarło jeszcze do umysłu dziecka, którego życie jest skoncentrowane wokół jego matki i którego pragnienia ograniczają się do prostych rzeczy takich jak słodycze i zabawki.

Ty jako dorosły człowiek doświadczyłeś różnych rzeczy w świecie. Zdałeś sobie sprawę z tego, że twoje doświadczenie miłości nie jest prawdziwe i teraz pragniesz autentycznej miłości. Jednakże twoje przeszłe doświadczenie ciągle cię wiąże. Po wielu doświadczeniach życiowych nie możesz mieć duchowości natychmiast. Po 30 latach życia i zwracając się w kierunku duchowości dopiero 3 lata temu nie możesz spodziewać się, że Pan uściśnie ci rękę tak szybko. Spójrz na to w ten sposób: możesz odczuć różnicę smaku limony, która była peklowana w soli przez 10 dni, rok lub 10 lat. W ten sam sposób cieszyłeś się światowym życiem w pełni i sól świata nasyciła twój system, a więc musisz rozpuścić tą sól kawałek po kawałku. Kiedy porzucisz pragnienia światowych rzeczy, wkroczysz w duchowość.

Dlaczego spodziewasz się, że inni dadzą ci miłość? Nie potrzebujesz miłości innych ludzi. To wszystko fałsz. Jest naszym obowiązkiem zachowywać się uprzejmie i z miłością w stosunku do innych ale nie oczekuj niczego od nich. Miłość jest wielką chorobą, ponieważ ci którzy kochają innych oczekują określonego rodzaju postępowania z ich strony. Czy miłość którą masz dla innych jest skierowana do ciała czy do umysłu? Miłość którą kierujesz do ciała jest bezużyteczna i nietrwała ponieważ ciało zginie. Kiedy ciało umiera, miłość umiera. Kieruj swą miłość w kierunku tego co jest trwałe.

Pytanie: Jeżeli nawet wielki przyjaciel i wielbiciel Kryszny, Ardżuna, miał wątpliwości, jak my możemy położyć kres naszym wątpliwościom?

Swami Premananda: Cokolwiek zarejestrujemy za pomocą naszych zmysłów w tym świecie może budzić wątpliwości. Wątpliwość jest niekończącą się chorobą. Jedyny sposób aby pozbyć się tego to myśleć o Bogu. Ucieleśnienia Boskości! Jedyna rzecz która ma znaczenie to myśleć o Bogu, nie warto myśleć o niczym innym. To jest droga aby skończyć z wątpliwościami i aby mieć zaufanie do siebie. Pierwszym etapem jest wierzyć w siebie. Po drugie musisz wierzyć w siebie i w to co robisz. Po trzecie wierz w to co mówi ci guru. Ostatecznie, jeżeli możesz wierzyć w Boga będziesz miał wszystko. Strach i wątpliwości Ardźuny wynikały z braku zaufania do siebie.

Pytanie: Nie mogę wyobrazić sobie idei samopoddania, która jest często wspominana w duchowości. Czy mógłbyś podać mi proste wyjaśnienie?

Swami Premananda: Aby poddać się Bogu musisz mieć dosyć ufności aby oddać siebie całkowicie wyższej mocy. Podam przykład. W dawnej opowieści Mahabharata, jedna z wielbicielek Kryszny, Draupadi była w kłopocie i wołała Pana Krysznę żeby ją ocalił. Kryszna nie przybył natychmiast. Dopiero gdy porzuciła ona nadzieję jakiegokolwiek innego wsparcia i polegała całkowicie na Krysznie, dopiero wtedy przyszedł jej z pomocą. Osiągnęła ona stan pełnej wiary w Boga.

W zaufaniu do siebie jest rodzaj egoizmu, podczas gdy w samopoddaniu nie ma ego. To na tym etapie, gdy nie ma ego, Bóg przyjdzie ci pomóc ponieważ całkowicie się poddałeś. Gdy tylko osiągniesz szczyty bhakti (oddania), poddanie przyjdzie samo z siebie. Często mówimy o miłości i szczerej bhakti. Spytaj siebie jaki rodzaj bhakti jest w tobie.

Pytanie: A więc jak możemy zmniejszyć ego?

Swami Premananda: To jest bardzo proste. Nie powinieneś wyobrażać sobie zbyt dużo na swój temat, to wszystko.

Pytanie: Jak możemy ograniczyć pragnienia?

Swami Premananda: Skieruj swoje pragnienia w kierunku Boga, a nie w kierunku fizycznych rzeczy. Nie ma końca pragnieniom które angażują to ciało. Tylko wtedy gdy zdamy sobie sprawę z tego, że te pragnienia nie są prawdziwe, odwrócimy się od nich.

Pytanie: Jakie są korzyści wykonywania pudźy albo abiszekamu?

Swami Premananda: Kiedy wykonujesz abiszekam (rytualne obmywanie figurki), to twoja karma jest intensywnie wymywana. Poprzez wykonywanie pudźy można otrzymać łaskę Boga. Te działania przynoszą nam korzyści. Otrzymujesz błogosławieństwo Boskości, nie ma co do tego wątpliwości. Musisz być całkowicie zatopiony w bóstwie w czasie wykonywania abiszekamu albo pudźy a wibracje figurki pochłoną cię. Kiedy intonujesz imiona tego szczególnego bóstwa w obecności figurki, to sądzi się, że przynosi to jej pewne moce. Duchowe wibracje mantry oddziaływują tak na figurkę, że odbija ona dziesięciokrotnie moc mantry.

“Możemy pomóc światu i nam samym przez przetransformowanie nas od wewnątrz.
Dałem ci metodę, ale musisz wcielić praktycznie ją w życie.
Wszystko, łącznie z wielbieniem Boga, opiera się na twojej wierze.”
OM Śānti, Śānti, Śāntih!

Swami Premananda; 5.11.1987
Colombo, Sri Lanka

SŁOWNICZEK

[Bardzo uproszczona i spolszczona transliteracja pojęć]

• abiszekam – ceremonia obmywania posągu będącego podobizną anioła, dewaty;
• Amba – Matka Boska, żeński aspekt i małżonka Pana Śiwa;
• Ardźuna – wojownik i rycerz, bohater bhagavad gity; uczeń Kryszny;
• atma, ātman – pierwiastek woli i dusza jednostkowa zarazem;
• Awatāra – wcielenie słowa Bożego w ludzkie ciało; zstąpienie Syna Bożego na ziemię;
• bhadźan – pieśń duchowa zawierająca mantramy;
• bhakta – wielbiciel jedynego Boga oddany ścieżce i guru;
• bhakti – uwielbiająca miłość do Boga, adoracja;
• dharma – odwieczne przeznaczenie człowieka, boski cel ziemskiej podróży;
• Draupadi – wielbicielka Pana Kryszny, całkowicie Jemu oddana;
• dźiwatma – dusza jednostkowa zamknięta w karmicznym więzieniu ciała;
• dźńāna – cudowny dar Bożej mądrości, przenikliwe zrozumienie boskich spraw i zasad;
• guru – duchowy przewodnik, mistrz nauczyciel; zasada kierująca wszechświatem;
• Kali (Kālî)– czarna Madonna; żeńska manifestacja boskości; królowa czasu;
• Kali Juga – wiek anielicy dewi Kali, wiek władzy czasu i żelaza (techniki);
• karma – zespół uwarunkowań losowych, splot życiowych okoliczności; los, dola ludzka;
• Kryszna (Pan Kryszna) – druga osoba Trójcy Świętej, Syn Boży ucieleśniający Vishnu czyli nieskończoną wszechprzenikliwość;
• Mahabharata – epopeja opisująca dawne dzieje narodu indyjskiego;
• mahatma – wielka dusza, tytuł wzniosłego mistrza duchowej hierarchii;
• Mirabai – poetka i pieśniarka hinduska;
• Muruga – Karttikeya, Skanda, młodszy syn Pana Śiwa; imię tamilskie (drawidyjskie);
• paramatma – najwyższa wola, dusza wszechrzeczy;
• Premananda – Miłująca Szczęśliwość;
• prasadam – wegetariański pokarm ofiarowany aniołowi w czasie pudźy lub pokarm specjalnie błogosławiony do spożycia, komunia;
• pudźa – ceremonialne nabożeństwo odprawiane także jako praktyka duchowa adepta jogi;
• Purana – poemat mistyczno-duchowy;
• ryszi – mędrzec, osoba błogosławiona urzeczywistnieniem Boga i darem mądrości Bożej;
• Sanga – wspólnota duchowa, ruch religijny; kościół;
• sannyasin – wyrzeczeniec, celibatowy lub świecki uczeń duchowy najwyższego stopnia;
• satsang – wspólne spotkanie Ludu Bożego, zgromadzenie duchowe lub religijne;
• Swami – Święty, Czcigodny, Dostojny; tytuł świętej osoby; Ojciec Święty;
• Swamidźi – Czcigodny Ojciec, Świątobliwość;
• Śri Ramakryszna Paramahansa – wielki mędrzec i jogin z XIX w.;
• wibhuti – cudownie materializowany popiół, symbol czystości i świętości, łaska Pana Śiwy;
• Wedy – najstarsze księgi święte religii objawionej przez Boga; spuścizna duchowa Aryjczyków!
• Wisznu – drugi aspekt Brahmana

ADRESY KONTAKTOWE

Ważniejsze Ośrodki Swami Premananda:

SRI PREMANANDA ASHRAM; PREMANANDA NAGAR,
(Via) Viralimalai 621316; Tamil Nadu, INDIA
tel. : 0431-8648 lub 8660

Sri Premananda Center
56/5 Horton Place; Colombo 7, Sri Lanka
tel.: 95737

International Coordination for Śri Premananda Centers
Xavier & Renee Van Bambeke
Avenue de l’Avenir, 4; 1640 Rhode-Saint-Genese
BELGIUM; tel. & fax: 32 2 380 64 08

Sri Premananda Center Switzerland
Koordinator: Eleonora Reuter, Gustackerstr. 7
CH-4103 Bottmingen/Basle; Switzerland
tel. & fax: 0041-61-421 08 64

Tłumaczyła: dr Kapali-Nari, Gdańsk and Swami Lalita-Mohan-Ji (Korekta i redakcja)