Mądrości nie można się wyuczyć. Mądrość jest przymiotem duszy i pojawia się naturalnie jako sposób przejawiania duszy poprzez osobowość. Wiedzy można się wyuczyć. Mądrość jest miłującym zrozumieniem, mądrość jest wiedzą oświeconą przez miłość. Mądrość zstępuje z góry, z bezforemnego planu buddycznej i zarazem chrystusowej świadomości. Świat istot zbawionych, wyzwolonych, jest zwany Waikuntha. Płynie zeń duchowa energia Zbawiciela jako największy z charyzmatów, którym jest dar miłowania. Wiedza umysłu oświecona miłością staje się miłującą mądrością. Zwiemy to Chrystusem, Maitreją, Kalkinem, Mesjaszem.
Można uczyć się wiele i długo, a nie posiąść Mądrości Bożej, która jest charyzmatycznym Darem Duchowym zstępującym z planu wyzwolonych (zbawionych) Mistrzów, Świętych i Proroków. Szata Mądrości Bożej zwana jest Złotą Szatą, a godzien jej noszenia zwany jest Mędrcem, Ryszim, Sufim. Droga Mądrości jest drogą wiodącą do Aśramu Śigatse, do sanktuarium wszelkiej Łaski Miłującego pojmowania i przenikliwego rozumienia rzeczy skrytych.
Świątynia Śigatse jest sanktuarium Pełni Mądrości, gdzie przebywają wtajemniczone dusze arhatów pracujące dla Boga na drugim promieniu ewolucji zwanym promieniem miłości-mądrości. Promień ten w pełni wyraża się przez Pojedyncze Oko Pełne Światła i Współczucia. Tylko czysta dusza może w pełni doświadczyć czym jest duchowa energia promienia ewolucji. Pełne pojmowanie tak subtelnych świateł możliwe jest dla anielskiej świadomości. Można powiedzieć, iż Śigatse to świątynia Bożej Mądrości na naszej planecie, sanktuarium złocistej aury rozumiejących serc.
Mędrcy (Ryszi, Sufi) Śigatse tworzący Bractwo Złotej Szaty stanowią Aśram (Świątynię) Dźagadguru – Nauczyciela Świata, nazywanego też Kalkinem, tj. Zbawicielem. Duchowy Zwierzchnik sanktuarium Bractwa Śigatse jest mistrzem i przewodnikiem wszystkich dusz zaangażowanych w służbę pomagania innym istotom w wyzwoleniu z trosk i cierpień doczesności w świecie ludzi, zwierząt i demonów.
Bezpośrednim zarządcą Świątyni Śigatse jest wielki mędrzec i prorok znany jako Kuthumi Lal Singh. Postać ta oddziaływuje duchowo ponad swą siedzibą, którą jest Kaszmir (ściślej, piękny niebiański ogród nad jeziorem Kaszmir), oraz w ośrodku odosobnień w Tybecie, który znajduje się w Śigatse. Prorok Kuthumi jako przełożony Śigatse jest jednocześnie mistrzem władającym drugim promieniem Miłości-Mądrości. Zwiemy go w tej funkcji imieniem Czohan Kuthumi. Jego asystentem i zastępcą jest Guru Lanto. Kuthumi znany jest z wielu pojawień i emanacji, z których na szczególną uwagę zasługuje imię Padmasambhawa (Siedzący na Lotosie). Czohan jest założycielem jogicznej szkoły buddyzmu tybetańskiego (VIII w n.e.). Pojawił się także jako Św. Franciszek, aby przywrócić chrześcijaństwu jego pierwotnego, chrystusowego ducha uświęcenia i miłosierdzia Bożego, przejawiającego się praktycznie także w miłości do zwierząt i ochronie ich życia.
Dwudziestu Czterech Świętych Starców, Mędrców odzianych w Złote Szaty stanowi Radę Świątyni, której członkowie przechowują ukryte skarby mądrości wszystkich ścieżek, w tym dwanaście linii sukcesji jogi. Wspomina o nich Św. Jan w Apokalipsie jako o składających hołd Chrystusowi. Czcigodni Starcy zwani też Mędrcami z Gór składają pełne czci pokłony Temu, któren dzierży Urząd Nauczania i Berło Oświecenia. W Śigatse odbywa się także zgromadzenie Rady Siedemdziesięciu Sprawiedliwych. Składa się ona ze Świętych, Mistrzów i Proroków, którzy przeistoczyli się w tęczowe ciało i podobnie jak Patriarcha Henoch czy Prorok Eliasz wstąpili do Niebios (Dewaczan). Rada Sprawiedliwych pomaga Dźagadguru (Chrystusowi) w sprawowaniu Sądu nad każdą duszą i w kierowaniu jej losem w podróży poprzez światy i wcielenia.
Ołtarz w Świątyni Śigatse to żywy płonący złocistym blaskiem płomień znajdujący się w środku jako jej centralne tabernakulum. Płomień Mądrości Wszechmogącego Boga jest najbardziej godzien czci. A Najświętszy ukazuje się nie inaczej jak tylko w chwale ognia. Archanioł Miłości-Mądrości, Israfil jest stróżem świątyni.
Bractwo Złotej Szaty
Wewnątrz Bractwa Zakonnego Himawanti przekazujemy Pierwszą i Drugą Radźa Jogę (Sufi Tariqah) dla oczyszczenia wnętrza i przygotowania się do otrzymania charyzmatycznego daru miłującej Mądrości Bożej. Jest to czysta mądrość Boga płynąca z góry, dar Nauczyciela ludzi i aniołów. Charyzmat ten jest zwany Złotą Szatą Śigatse. Gdyby ktokolwiek wiedział czym naprawdę jest Królewska Joga (Droga Sufich), wtedy zaprawdę rzadko używano by tej nazwy, szczególnie często nadużywanej dziś w Indii. Przebudzenie Pramana – źródła troistej wiedzy poznawania jest celem pierwszej Radźa Jogi. Przebudzenie Sarwadźnana – Odwiecznej Mądrości Duszy, jest zasadniczym celem drugiej Radźa Jogi.
Wielcy Ryszi (Sufi) poznawszy Przedwieczną Mądrość płynącą z głębi oczyszczonej z zasłon duszy (puruszy) czuwali nad przebiegiem duchowego rozwoju i ewolucji ludzkich dusz. Czynią to zresztą aż po dzień dzisiejszy. Dlatego Rada Świętych Starców stanowi ucieleśnienie Mistrza, który naprawdę Jeden jest. Uczniowie Bractwa Złotej Szaty wywodzą się z pośród wędrowców wtajemniczonych wszystkich stopni, którzy poświęcili się służbie pomagania ludzkości, służbie służenia innym poprzez duchowe przewodnictwo i nauczanie. Bractwo Złotej Szaty składa się więc ze służebników (sewaka) poświęconych pracy misyjnej dla dobra innych rozwijających się dusz. Zaprawdę wykonują pracę Nauczyciela Świata i Zbawiciela zarazem i w Nim mają swój udział.
Swami Paramahansa Babaji Śri Lalitamohan G.K.
Dodaj komentarz