Wielki Pentagram – Lisakowsk Kazachstan

Wielki Pentagram w Kazachstanie 

Internauci odkryli Wielki Pentagram w azjatyckim stepie. Na niezamieszkanych terenach Kazachstanu widać olbrzymi boski pentagram o średnicy prawie 400 m. Oczywiście, od chwili, kiedy go zaobserwowano, mnożą się dziwne teorie spiskowe w głowach protestanckich i katolickich sekciarzy. Najbliższe współczesne miasto, Lisakowsk, znajduje się 20 km od tego świętego symbolu. Pięcioramienna gwiazda zwana pentagramem została wykonana na niezabudowanym terenie na brzegu zbiornika na górnym Tobolu. Oczywiście, wielu uważa, że symbol musi być związany z jakimś kultem, chociaż nie musi to być prawdą. Symbol pięcioramiennej gwiazdy był bowiem wykorzystywany w wielu kulturach i stowarzyszeniach, np. w Mezopotamii, w Indii i Tybecie, wśród pitagorejczyków czy świętobliwych teozofów, także wśród chińskich taoistów – jako znak pięciu przemian, pięciu elementów. 

Kazachski pentagram w naturze to jeden z wielu tajemniczych obiektów, o których istnieniu dowiedzieliśmy się dopiero dzięki zdjęciom z satelity. Koliste struktury dostrzeżone przez internautów w Nowym Meksyku okazały się być bunkrami zbudowanymi przez kościół scjentologów, a przypominające rozbite szkło struktury na Pustyni Gobi są w rzeczywistości anteną do badań atmosfery. Jeśli chodzi o Kazachstan, także istnieje racjonalne wyjaśnienie. – To zarysy parku wykonanego na planie gwiazdy – mówi Emma Usmanova, archeolog z Lisakowska. Gwiazda była popularnym symbolem w czasach radzieckich, a park miał urozmaicać brzegu sztucznego zbiornika, przy którym się znajduje. Zarysy gwiazdy to dawne alejki teraz już zaniedbanego parku. Pentagram to w naukach duchowości symbol miłości, a w astrologii symbol ośmioletniego cyklu Wenus w którym pojawia się ta planeta w odstępach wyrysowujących na tle gwiazd właśnie pięcioramienną gwiazdę. 

Gigantyczny pentagram, zlokalizowany na kazachskich pustkowiach, w połowie roku 2013 zelektryzował internautów na całym świecie. Wiele osób zastanawiało się, kto mógł być odpowiedzialny za stworzenie wielkiej, otoczonej okręgiem pięcioramiennej gwiazdy, która dziś kojarzona bywa przede wszystkim z boską duchowością, okultyzmem, ezoteryką, hermetyzmem i duchową ścieżką rozwoju. Na miejscu pojawiło się latem 2013 roku bardzo wielu dziennikarzy. Z bliska chcieli oni zobaczyć teren, który szybko zaczęto utożsamiać z miejscem, w którym swoje rytuały odprawiają czciciele Boskiego Ducha Świętego. W buddyzmie i hinduizmie oznacza duchową świadomość przebudzonego, oświeconego, ale zawsze musi być jednym wierzchołkiem skierowany ku górze, lub gdy namalowany jest na Ziemi, osoby wykonujące rytuały zawsze siedzą pomiędzy dwoma wierzchołkami, twarzą do trzeciego wierzchołka naprzeciwko. 

Ten symbol znany był już tysiące lat temu, jeszcze w epoce neolitu stanowił znak doskonałości. Wierzono, że może on pomóc w osiągnięciu szczęścia i zapewnić zdrowie. Potem przez pewien czas był też symbolem upowszechnionym w kulturze chrześcijańskiej, gdzie pięć kolejnych ramion gwiazdy miało oznaczać rany Chrystusa. Obecnie łączony jest przede wszystkim z symboliką ezoteryczną i okultystyczną. Przez osoby niedouczone w okultyzmie i ezoteryce oraz naukach indyjskich siddhów jest on czasem wpisany w okrąg ale odwrócony do góry nogami – w taki sposób, że dwa ramiona skierowane są ku górze, co jest niekorzystne, przynosi pecha i ściąga nieszczęścia na głupców, którzy w swojej ciemnocie tak odwracają Święty Pentagram.  

W religii wczesnochrześcijańskiej, aż do czwartego wieku, pentagram uznawany był za symbol prawdy i religijnego mistycyzmu. Kojarzono go z gwiazdą Betlejemską (tzw. gwiazdą Trzech Króli) oraz z pięcioma ranami Chrystusa, Mesjasza, (2 na przegubach dłoni, 2 na kostkach i 1 na boku). Podczas wypraw krzyżowych rycerze chrześcijańscy nosili ten symbol na tarczach jako symbol pięciu cnót rycerskich: wielkoduszności, odwagi, czystości, rycerskości i pobożności. W ostatnim czasie znakowi pentagramu poświęcono bardzo wiele miejsca. Wszystko ze względu na wielki, mający 366 metrów średnicy pentagram, który przy pomocy serwisu Google Maps został zlokalizowany w północnej części Kazachstanu. Natychmiast pojawiły się sugestie, że może on być częścią jakiegoś większego projektu, składającego się np. na świątynię dawnych okultystów. Zdaniem specjalistów, prawda jest jednak znacznie bardziej trywialna niż do tej pory sądzono. 

Swój głos w sprawie pentagramu zabrali w ostatnich dniach eksperci, którzy twierdzą, że wszystkie teorie, które do tej pory można było przeczytać na forach internetowych, a które miały pomóc w ustaleniu przeznaczenia symbolu powstałego 20 kilometrów od miejscowości Lisakowsk, mają niewiele wspólnego z rzeczywistością. Emma Usmanowa, która jest archeologiem i doskonale zna obszar, na którym powstał tajemniczy znak, zasugerowała, że zwolennicy teorii spiskowych, twierdzący, że jest to miejsce kultu, w którym swoje rytuały odprawiają przedstawiciele jakiejś sekty, powinni jak najszybciej zrewidować swoje stanowisko.  

“To jest po prostu zarys parku, który został wykonany na planie gwiazdy” – powiedziała Usmanowa, która przypomniała, że gwiazda była też popularnym symbolem za czasów Związku Radzieckiego, którego Kazachstan przecież był częścią. W późniejszym czasie teren ogrodu miał zostać zaniedbany i zapomniany, co dziś tylko umacnia najróżniejsze spekulacje. Na miejsce, w którym uformowana została gwiazda wpisana w okrąg, wyruszyli niedawno przedstawiciele mediów, by potwierdzić albo uciąć sugestie naukowców. Według dziennikarzy serwisu “English Russia”, to co można dziś znaleźć w tej lokalizacji, nie pozostawia wątpliwości – rzeczywiście mamy do czynienia z parkiem, który został mocno zaniedbany. Dziś wytyczone przed laty dukty porastają tam drzewa, chociaż pewnie znajdzie się grono fascynatów, które zechce odnowić ten wspaniały symbol tajemnic boskości i uduchowienia, symbol duchowego przebudzenia i oświecenia. 

Nie wszyscy jednak wierzą w zapewnienia naukowców – wątpliwości internautów budzą wciąż dwa imiona, które wpisane zostały w środek gwiazdy. Jedno to Adam, a drugie, kojarzone z aniołem, Gabrielem. Ale nie można wykluczyć, że pojawiły się one później, w formie żartu. Śladów działalności grup okultystycznych czy stowarzyszeń ezoterycznych ani żadnej sekty nie udało się w tym miejscu odnaleźć.  Całkiem możliwe, że dopiero się zaczną, z powodu ujawnienia istnienia tego oryginalnego kazachskiego parku, w właściwie jego szczątków. Pentagram jest po południowej stronie jeziora, nogami opiera się o brzeg jeziora, a wierzchołkiem skierowany jest na południe, zatem najlepsze okultystycznie miejsce na odprawianie rytuałów, w tym palenia ognisk i ceremonii przechodzenia po rozżarzonych węglach jest nad brzegiem owego zbiornika wodnego, będąc twarzami w kierunku południowym czyli w dół na widoku map googla, orientujących krajobraz z lotu ptaka w kierunku północ południe. 

Pentagram jest też w środowiskach kościelnych uważany za symbol masoński choć sami masoni tego nie potwierdzają, używając znaku kielni i cyrkla, konsekwentnie opierając się na symbolice gildii murarskich związanych z architekturą i swoim kultowym Wielkim Architektem. Kazachstańska gwiazda otoczona jest magicznym kołem, a widoczna jest na Google Maps, który pokazuje ją niejako do góry nogami, chociaż to jak ustawiamy się do symbolu zależy od tego, jak staniemy na obwodzie, czy na jednym z pięciu wierzchołków czy w połowie pomiędzy dwoma wierzchołkami, co sprzyja zawsze szczęściu, powodzeniu i daje błogosławieństwa. Magiczna gwiazda położona jest na południowym wybrzeżu Górnego Rezerwuaru Tobol, 20 km od miasta Liskowsk, na zupełnym odludziu. W okolicy tego miasta znajduje się wiele obiektów archeologicznych Epoki Brązu – osiedla i cmentarze dawnych kultur. 

Z punktu widzenia boskich nauk okultystycznych, z punktu ezoteryki, rysowanie takich wielkich symboli Pentagramu na Ziemi, tak, aby po ich liniach oraz okalającym magicznym okręgu można było chodzić sprzyja przyciąganiu szczęścia i powodzenia do okolicy w której taki symbol  w formie parku jest wykonany. Może być zorientowany w stronę północ – południe, wschód – zachód, ale też wedle planu Vastu tak, że jeden wierzchołek jest dokładnie w kierunku północno-wschodnim. W takim układzie energetyka miejsca oznakowanego tym pentagramem będzie największa. Głównym miejscem mocy i tak jest środek Pentagramu, kiedy człowiek jest zwrócony twarzą do jednego z wierzchołków, a przecież każdy z wierzchołków symbolizuje jeden z pięciu żywiołów czy elementów natury. 

Foremny pięciokąt gwiaździsty, złota gwiazda pentagramu stojąca na dwóch nogach to Godło Pitagorejczyków, znawców matematyki, geometrii, astronomii i astrologii, alchemii oraz numerologii. Pięć wielkich nauk wyzwolonych jest podstawą opanowania mądrości Pentagramu wedle Mistrza Pitagorasa – jednego z wielkich ojców zachodniego okultyzmu, ezoteryki, magii i hermetyzmu. Najstarsze znane w okolicach cywilizacji Grecji i Rzymu przedstawienie pentagramu pochodzi z Ur – centrum cywilizacji Mezopotamii. Datowane jest na okres około 3500 lat p.e.ch., czyli ponad 5 tysięcy 500 lat temu. Pięcioramienna gwiazda w kole była używana jako pieczęć królewska i magiczny amulet ochronny. W tych celach wykorzystywano święty pentagram także w czasach późniejszych. Dla ochrony przed złymi duchami używał go biblijny król Salomon, pieczętował się nim także cesarz Konstantyn Wielki III-IV wieku. Ślady tych wierzeń można odnaleźć we współczesnej radiestezji. Pentagram uruchomiony siłą woli, odpycha agresorów, broni integralności ciała, odsuwa złe myśli i stwarza barierę energetyczną przed radiestezyjną emanacją zieleni ujemnej (szarości), co znacząco wpływa na wzmocnienie odporności i poprawę zdrowia. 

Planeta Wenus, nazwana na cześć rzymskiej bogini miłości, jest drugą w kolejności, licząc od Słońca, planetą w Układzie Słonecznym, a jednocześnie trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim (po Słońcu i Księżycu) widocznym na niebie. Gdy tylko się pojawi, nie sposób jej pomylić z innymi gwiazdami, gdyż jest wyraźnie najjaśniejsza. Jest widoczna tylko wieczorem i rano, gdyż nie odchyla się dalej niż 48° od Słońca, widać ją więc po zachodzie, zanim zajdzie za horyzont, lub przed wschodem Słońca, zanim nie zniknie w jego blasku. Z tego powodu doczekała się także innych nazwy: Jutrzenka, Gwiazda Poranna lub Gwiazda Wieczorna. Starożytni Grecy nazywali ją odpowiednio: Phosphorus (Jutrzenka)  i Hesperos (Wieczornia). Początkowo uważali, że są to dwa różne ciała niebieskie i dopiero w 500 roku p.e.ch. Mistrz Pitagoras odkrył i udowodnił dla Greków, że to ten sam obiekt. W filozofii do dziś używa się powiedzenia Hesperus jest Phosphorusem. 

Wenus jest też nazywana “wędrującą gwiazdą”, ze względu na pozorny ruch, jaki wykonuje na sklepieniu niebieskim w ciągu każdych ośmiu lat, dając cykl mistycznego ośmielecia w astrologii. Tor ten jest właśnie w kształcie pentagramu. Przedstawia go prezentowany rysunek ze strony CurtRenz.com. Diagram pochodzi z zasobów Curt Renz Capital Resources. Pentagram pitagorejski zawsze był symbolem prawdy i doskonałości, a to za sprawą “boskiej proporcji” – linie tworzące boki pięcioramiennej gwiazdy dzielą się w złotym stosunku (tzn. że całość tak się ma do większej części, jak większa część do mniejszej), co widać na kolejnej rycinie. 

W czasach obłędu katolickiej inkwizycji pentagram odwrócony został zakazany jako symboliczne wyobrażenie głowy diabła Bafometa przedstawianego pod postacią kozła i czczonego rzekomo przez templariuszy. W Rennes le Chateu we Francji znajduje się najsłynniejsza budowla związana z tym zakonem – zbudowana na planie ogromnego pentagramu uformowanego przez okoliczne wzgórza. Noszenie w pionie odwróconego “do góry nogami” pentagramu przynosi pecha i wszelkie nieszczęścia, ściąga wszelkie negatywne siły, które szkodzą z czasem osobom, które używają ozdób czy czarnoksięskich talizmanów w formie odwróconego pentagramu (nogami do góry). Gdy Pentagram jest narysowany za pomocą odcinków równej długości a kąt między ramionami w każdym z jej szczytów wynosi 36°, określana jest jako “złota gwiazda pięcioramienna”. Gdy połączymy liniami prowadzonymi wewnątrz gwiazdy jej ramiona, otrzymamy pentagram – symbol o odniesieniach mistycznych i magicznych. 

Z pentagramem związany jest również tzw. człowiek witruwiański, najbardziej znany rysunek Leonarda da Vinci (zwany też Anatomią człowieka). Powstał około roku 1490 jako ilustracja do traktatu Witruwiusza “O architekturze ksiąg dziesięcioro”, poświęconego proporcjom ludzkiego ciała. Przedstawia figurę nagiego mężczyzny w dwóch nałożonych pozycjach, wpisaną w okrąg i kwadrat. Wynika z niego, że wysokość dorosłego człowieka równa się w przybliżeniu szerokości jego rozstawionych ramion. Rysunkowi towarzyszy tekst Leonarda sporządzony pismem lustrzanym. Figura narysowana na planie pentagramu sprawiła, że stał się on w okresie Odrodzenia symbolem człowieka. Cztery dolne ramiona to ręce i nogi, a górne ramię to głowa. Mogą one również symbolizować pięciopalczastą dłoń, pięć ludzkich zmysłów (wzrok, słuch, smak, powonienie, dotyk) i pięć otaczających nas światów (fizyczny, ezoteryczny, astralny, mentalny i duchowy).

Pentagram, pentagrammon (gr. penta – pięć, gramma – litera, znak), pięciokąt foremny gwiaździsty lub gwiazda pięcioramienna – jest ważnym symbolem białej magii i okultyzmu, a także ezoteryki oraz pierwotnego chrześcijaństwa. Pentagram to pięcioramienna gwiazda, wpisana w okrąg. Punkt szczytowy jest odpowiednikiem ducha czy eteru (Duch Święty, Akaśa). Pozostałe punkty styczne reprezentują: ziemię i wodę, wiatr, ogień. Uważa się, że ma on siłę błagania dobrych duchów i ochronę od złych oraz szkodliwych mocy. Cała gwiazda symbolizuje ludzkość balansującą pomiędzy niebem (punkt szczytowy) a ziemią (dwa punkty podstawy). Jest to także jeden z zasadniczych symboli białej, boskiej magii używanej przez święte anioły Boga. Odnosi się on również do różnych starych kultów płodności, kultów Bogini, takich jak Mahadewi. Podstawy tych wierzeń odnaleźć możemy w Indii i Tybecie, w Mezopotamii, Egipcie i Kanaanie, a w późniejszy jej rozwój nastąpił w dobie Celtów. Pentagram jest często używany w praktykach białej magii, astrologii oraz przy sprawowaniu ceremonii oczyszczania wielu szamańskich tradycji. 

Widok na mapie Google, w orientacji północ u góry, południe na dole! 

(Zespół d/s Badań Zjawisk Paranormalnych – Paranormalium)