“Prawdziwa religijność jawi się w ochranianiu i pielęgnacji skarbów Natury, piękna przyrody, w szacunku dla Matki Ziemi. Chroniąc piękno Natury chronisz boską iskrę mieszkającą w twym sercu. Mędrca poznajemy przez jego życie w jedności i harmonii z Naturą, z Matką Ziemią. Czystość wnętrza, ciała, umysłu i uczuć promieniuje na zewnątrz jako czystość wód, powietrza, gleby. Ludzie prawdziwie religijni wiedzą, że Bóg mieszka tak w niebie, jak i na ziemi. Dlatego szanują i ochraniają wszystko, co Bóg stworzył, w tym Matkę Ziemię.”
(Guru Ananda Śiw)
WIRĀT to słowo sanskryckiego pochodzenia oznaczające Naturę – MOST do Boga. W naukach starożytnych mistyków, w szczególności zaś ryszich, Natura rozważana była jako most łączący człowieka z Bogiem. Wirāt służy rozwinięciu kontaktu z Boskością poprzez rozwój kontaktu ze wszelkimi przejawami życia przyrody.
Wirāt, to inaczej mówiąc świadomość planetarna, świadomość planety Ziemi jako jedynego żywego organizmu, żywej i świadomej istoty. To świadomość całego życia jako jednego życia w skali planetarnej. Ludzie mają świadomość siebie, swojej rodziny, znajomych, sąsiedztwa, wsi lub miasta, czasem kraju lub kontynentu. Tutaj rozwijamy się w kierunku zdawania sobie sprawy, że cała ziemia to jedno życie i że to życie jest boskie (anielskie).
Wirāt to duchowa ekologia, droga wewnętrznej przemiany bazująca na mistycznych elementach czy żywiołach: ziemi, wodzie, ogniu, powietrzu i eterze. Most łączy żywioły wewnątrz ludzkiego ciała z żywiołami planetarnymi, a także żywioły psychiki z żywiołami psychiki planetarnej. W ten sposób może człowiek doświadczyć żywej obecności planety, jako duszy czy psyche.
Wirāt to wiele drobnych aktywności jakie każdy człowiek może podjąć dla dobra naszej planety, jakby nie było dla naszego rodzinnego domu. Pośród aktywności Wirāt można więc znaleźć mistyczne ćwiczenia i ceremonie stanowiące duchową ekologię, działalność dla ochrony środowiska, naturalne ogrodnictwo i rolnictwo, sposoby odżywiania dla dobra innych istot, ceremonie z różnych kultur i tradycji przypominające żywy kontakt człowieka z Naturą, preferencje dla wszystkich stylów życia w harmonii z żyjącą Przyrodą, z Duchem Natury…
Wirāt to działania dla oczyszczenia i uzdrowienia aury planety pomyślane dla wszystkich tych, którzy chcą mieć czyste, wolne od skażeń powietrze, wody i gleby, a także własne ciało. Rozwój duchowy poprzez żywy, wewnętrzny i zewnętrzny kontakt z przyrodą, poprzez szeroko rozumiane medytacje natury.
Wirāt to różnorakie środki dla takiej przemiany wewnętrznej człowieka, ażeby świat wokół stał się czystszy. Poprzez wieki możemy zobaczyć do jakiego stanu została doprowadzona ziemia przez człowieka. To co widzimy jest lustrem dla ludzkości i odbija jej wewnętrzny stan. Skażenie ziemi, to skażenie ludzkich serc i umysłów. Zobacz jak zatruta jest ludzkość i czyść siebie.
Wirāt to narzędzie dla wzbudzenia miłosierdzia i współodczuwania wobec stworzeń Natury: roślin, zwierząt, skał i minerałów, wobec wszelkich przejawów życia. Tylko ty możesz podjąć decyzję i zrobić coś we własnym zakresie dla całej Ziemi, dla całego globu, który w starożytnych tradycjach nosił imiona pięknej bogini. Dziś tylko mrówcza praca milionów ludzi może przywrócić naturalne piękno na całym obszarze planety. Piękno wymaga czystości, a to oznacza wolność od skażeń.
Wirāt jest grupą, której celem jest popieranie duchowego urzeczywistnienia każdej jednostki, jak również naszego zestrojenia i zharmonizowania z Matką Ziemią i wszystkimi istotami, które na niej żyją. Rozprzestrzeniamy Orędzie miłości, harmonii, piękna i duchowego życia opierające się na naukach laja jogi tradycji Himawanti. Częścią tego Orędzia jest dbałość o sprawy naszej wspólnej Matki, planety Ziemi, w której ciele żyjemy.
Wirāt wprowadza żywy związek ze światem dla tych z nas, którzy świadomi są tego, że wszyscy jesteśmy częścią jednej ludzkiej rodziny. Dedykowany jest tym, którzy podnoszą świadomość indywidualną i planetarną jednocząc się więzią miłości, harmonii i piękna, prawdy, prostoty, światła i mocy Wszechducha. Praca Wirāt wypełniana jest poprzez łączenie się z Duchem Życia naszej planety, który w terminach starożytnych znany jest jako RUDRA, dosłownie dziki lub dziko żyjący, naturalny.
WIRĀT. MISTYCZNE POŁĄCZENIE
Mistyka perska użytkuje cztery imiona dla czterech żywiołów, które są świętymi imionami, a istoty, które się pod nimi kryją to archaniołowie (mahādewa) czterech żywiołów. Świadomość archanioła obejmuje sobą całą planetę i podlegają mu hierarchie aniołów (dewa) natury, które są lokalnymi istnościami.
Archanioł elementu ziemi (gleby) zwany jest ARMAITI (Sanskr. INDRA), archanioł żywiołu wody to ANAHITA (WARUŃA), archanioł płomieni, czyli duch żywiołu ognia to ATTAR (AGNI) zaś żywioł powietrza nosi imię WAYU, co można rozumieć jako wiatr. Dla starożytnej religii perskiej każdy z tych archaniołów był świętą istnością. Wszelka stała i gęsta substancja gleb i skał jest ciałem Ducha Ziemi, ciałem archanioła żywiołu ziemi. Duch czy archanioł ziemi jako całej planety nosi imię Zamyat (gr. Gaja), zaś sam żywioł ziemi – związany z jej powierzchnią i lądem to archanioł ARMAITI. Wszelkie wody jak oceany, morza, rzeki, jeziora, deszcz czy wilgoć w glebie i powietrzu to ciało fizyczne archanioła wód zwanego Anahita. To co zwiemy ciepłem lub temperaturą, to symptomy obecności ducha ognistego – żywego płomienia słonecznego, który ucieleśnia się w płomieniach ognia, gdziekolwiek tenże jest rozpalony. Każdy naturalny ogień, to część ciała archanioła ATTAR. Całe atmosferyczne powietrze, to archanioł powietrza WAYU, którego też ciało fizyczne obecne jest zarówno w wodzie, w glebach jak i w naszych ludzkich ciałach.
Większą część powierzchni ziemi (arch. Zamyat) zajmuje ciało archanioła wód, zaś archanioł powietrza obejmuje i ochrania swym ciałem całą powierzchnię planety. W nim żyją samodzielne byty zwane aniołami powietrza, które mają swoje cechy charakterystyczne – są to wiatry. W ciele arch. powietrza powstaje też zjawisko zwane błękitem niebios, widziane jako nieboskłon w pogodny dzień. Chmury deszczowe (Sanskr. Pardźanja) to samoistne byty będące krótko żyjącymi ciałami aniołów wód deszczowych w sferze ciała archanioła powietrza. Wszystko to stanowi spojrzenie mistyka na zjawiska przyrody w ich subtelnej postaci.
Nauki starożytnych egipskich, żydowskich, perskich czy indiańskich mistyków są zgodne co to tego, że żywioły mają swoją naturę gęstą (sthula: fizyczna, materialna substancja) oraz swą naturę subtelną (swarupa: psychika, dusza, życie). Dlatego rozpatrywane są jako samodzielne byty, siły czy dusze anielskie (dewaiczne). Termin dewa i anioł używamy zamiennie, gdyż oznaczają dokładnie taką samą klasę niebiańskich bytów. Można powiedzieć, iż są to istoty żyjące w wyższych wymiarach.
Archanioł ognia, ATTAR (AGNI), ma swoją siedzibę wewnątrz planety, w centrum ziemi jest potężna koncentracja ognia, a wulkany czasem nam o tym przypominają. Ogień ukryty w ziemi jest częścią ognia słonecznego, czyli inaczej, jesteśmy częścią ciała słońca, które jest ciałem ognistym. Mistycy różnych tradycji wiele pracują nad pobudzeniem wewnętrznego ognia czy żaru, nad zbudzeniem mistycznego płomienia (por. Mojżesz w krzaku ognia, Kundalini i płomień Śakti w jodze). Warto przypomnieć tutaj sobie chrześcijański chrzest ogniowy, zwany też przemienieniem czy transfiguracją. Jest to wyższy etap po chrzcie Duchem Świętym.
Pory roku korespondują do aktywności żywiołów, a w różnych strefach klimatycznych mogą występować znaczne różnice. W Polsce, w zimowej porze, zdaje się dominować element ziemi, wiosną element wody, latem zdecydowanie element ognia zaś jesienią króluje element powietrza. Odpowiednio więc pierwszy dzień zimy, czyli przesilenie zimowe (22 grudnia) będzie świętem ziemi i początkiem panowania tego żywiołu w przyrodzie; pierwszy dzień wiosny (równonoc wiosenna – 21 marzec) będzie świętem wody, co ma wyraz w topieniu Marzanny i innych ludowych zwyczajach jak chociażby lany poniedziałek; pierwszy dzień lata (22 czerwiec), przesilenie letnie, to święto ducha ognia, a również światła słonecznego, zaś pierwszy dzień jesieni (23 września) rozpoczyna panowanie elementu powietrza i duchów wiatru w przyrodzie, czego jesienne wichury są wspaniałymi zwiastunami.
Istnieje też piąty żywioł nazywany zwykle eterem, który uchodzi za istność wyższego rzędu, za istotę, która ma władzę i moc nad pozostałymi archaniołami. W mistyce perskiej istność ta nosi miano AHURA MAZDA (Sanskr. AMBARA), co tłumaczy się jako Pan Mądrości. Zauważmy, że perskie “mazda” odpowiada polskiemu gazda, czyli pan, właściciel, gospodarz. Można więc piątego archanioła nazwać Właścicielem Mądrości albo Mądrym Gospodarzem. Cała hierarchia aniołów podległa temu archaniołowi to AHURY (czyli “Mądrości” albo “Mędrcy”). Ahura Mazda jest Duchem Wszystkoprzenikającym i Wszechobecnym, przynoszącym Miłującą Wszechwiedzę, to znaczy Mądrość. Mistycy żydowscy wzywali go imieniem Adonai (co właśnie znaczy PAN) i jest przez nich czczony jako żywy i prawdziwy Bóg Izraela.
W terminologii Wirāt, Bóg nazywany jest Właścicielem Gospodarstwa, Panem Pola (Kszetrasja Pati), czyli tym, który włada i gospodarzy całością planety ziemia, która jest Jego gospodarstwem, Jego rolą. Istnieje w tradycji Himawanti cała seria rozlicznych praktyk i ścieżek (metod) pracy związanych z lożą Pana Pola, z z Wielkim Gospodarzem Ziemi, z Kszetrasja Patim.
Z tradycji zachodniowedyjskiej (perskiej) mistyki wywodzi się inwokacja do wszystkich potęg natury w liczbie pięciu archaniołów, z których pierwsze cztery widoczne są w swych gęstych ciałach jako gleba (mięśnie i kości), woda (krew), ogień (ciepło) i powietrze (oddech), zaś piąty jest sam w sobie subtelny i jego ciało nie jest widoczne, dlatego jest eteryczny. W tym sensie archanioł eteru jest duchem, którego nikt nigdy nie widział. Podobny jest opis Boga jako istności, bytu subtelnego, w formie światła lub eteru (sanskr. kśa) w religiach linii hinduskiej, perskiej (mazdaizm, zoroastryzm), buddyjskiej, żydowskiej (mozaizm), chrześcijańskiej, czy muzułmańskiej (islam)…, a nawet Wankan Tanka, czyli Wielki Duch w tradycji indiańskiej jest tegoż samego charakteru, niezależny od pozostałych żywiołów i kontrolujący je tak, że w nim mają swój byt. To już zaprawdę kosmiczny archanioł.
Mistyka chrześcijańska posiada w korespondencji do pór roku czterech archaniołów, i tak odpowiednio do zimy mamy arch. Gabriela – który przynosi posłannictwo, objawia duchową naukę w wewnętrznym świecie, wiosną panuje arch. Raphael (Rafał), czyli boskie uzdrowienie, oczyszczenie i odnowienie zarazem. Lato to domena arch. Uriela – boskiego nauczyciela i przewodnika, arch. światłości słonecznej, zaś jesień to czas najsilniejszego wpływu arch. Michaela (Michała) – boskiego wojownika, zwycięzcy, mistrza prawdy.
Możemy zapytać jakie są powiązania między tymi istnościami, możemy zapytać czy arch. Gabriel i arch. Armaiti to różne imiona tej samej postaci w różnych językach z różnych tradycji. Wszak to właśnie Natura jest nazywana Najświętszym Manuskryptem, a arch. Gabriel jest tym właśnie, który objawia treść Niebiańskiej Księgi, Prawo Boże, które jest zarazem Prawem Natury. Żywioł ziemi jest jakby materiałem tego manuskryptu, a duch ziemi zdaje się przynosić tę naturalną mądrość. To już jednak są dociekania dla mistyka praktyka, który rozpoznaje te istności jako realne byty, doświadcza ich świętych imion i uzmysławia sobie wszelkie mistyczne powiązania.
A my wrócimy do czterech dni, które Wirāt praktycznie wykorzystuje jako czas swoich spotkań, organizując w ich okolicy zwykle kilkudniowe warsztaty, seminaria lub odosobnienia dla pogłębienia kontaktu z naturą, wymiany doświadczeń, wspólnej praktyki, grupowego uzdrawiania Matki-Ziemi. To właśnie arch. Zamyat (gr. Gaja) jest zwany Matką-Ziemią, żeńskim aspektem Boga (Szekinah w mistyce żydowskiej, która jest światłością z płomienia ognia trawiącego, z płomienia którym jest Jahweh).
Dla mistyka planeta Ziemia jest Matką, symbolem, archetypem i rzeczywistą Kosmiczną Matką, która karmi i wychowuje w swoim ciele całą ludzkość, wszystkie istoty. Ta Matka ma dla nas pokarm i wodę i ona daje nam schronienie, jest źródłem i podtrzymaniem naszego życia. Cokolwiek wytworzyliśmy jako ludzkość – pochodzi to z ciała naszej Matki-Ziemi. Mistyk jest osobą dbającą o ten ziemski Raj, o piękno i estetykę i o dobro Matki. Jak powiedziano w Świętych Pismach “Czcij Ojca i Matkę swoją”. Bóg jest Ojcem (Gospodarzem, Mazdą), a Ziemia jest twoją Matką (Szekinah, Maria). Jedna Matka jest ziemska z ludzkich rodziców, druga jest kosmiczna, jest planetą, na której kosmiczny Ojciec pozwolił tobie zaistnieć. Ojciec ma wymiar bardziej kosmiczny, Matka zaś jest bliższa i realna. Czyni to pewną odległość pomiędzy bezcielesnym eterem (MAZDA), a cielesnym ciałem, ZAMYAT.
W starożytnych mitologiach Ziemia była zwykle piękną boginią, a więc elementem żeńskim, zaś substancja kosmiczna, eter był elementem męskim, siłą kierującą ruchami planet i gwiazd. Przypomina to chińską naukę o pierwiastku Yin – żeńskim i Yang – męskim, a także wszystkie boskie pary w religiach świata. Weźmiemy chociażby żydowskie Jahweh i Szekinah czy chrześcijańskie Jezus i Maria czy hinduistyczne Kryszna i Radha czy bardzo starożytne u źródła religii: Sita i Rama. Cała ta bogata dziedzina różnych pierwiastków jest przedmiotem doświadczeń kontemplacyjnych praktykującego mistyka.
Uporządkujemy teraz trochę kosmiczne i ziemskie istności Natury. W ciele planety Ziemi, naszej Matki, a bardziej duchowo, archei (żeńska forma od archanioła) Zamyat vel Gaja występują cztery archanioły żywiołów, które de facto stanowią elementy Jej ciała: Armaiti, Anahita, Attar, Wayu. Przykazanie więc: “Czcij Matkę swoją” w planetarnym aspekcie oznacza cześć oddawaną żywiołom. Przykazanie zaś “Czcij ojca swego” wypełnia się w czci wobec żywiołu kosmicznego, czyli eteru, światła i ducha, jak różnie jest on określany. Jest to chrześcijański Pan, Bóg i Ojciec, który jest Duchem i Światłem jak uczy Nowy Testament. W nim zapisane jest kosmiczne prawo i z niego płyną Prawa Natury. Indianie zwą Go “Wankan Tanka”. Jest to Duch Mądrości, czyli “Ahura Mazda” – Pan i Właściciel Mądrości.
Spróbujmy jeszcze wniknąć w mistyczne połączenie pomiędzy arch. żywiołów a nauką jogów o TATTWACH, energiach natury oraz hebrajską mistyką i nauką o poziomach duchowego osiągu. Według nauki jogi mamy pięć tattw, pięć sił czy potęg ducha życia, który jest inteligencją kierującą przyrodą, jak można wyobrazić sobie istność spersonifikowaną pod imieniem Rudradewa.
Energia ziemi to PRITHIWI w terminach jogów, co odpowiada energii NEPHESZ u Żydów. Jest to siła psychiczna, ożywiająca mózg i system nerwowy. Nazywana jest siłą żywotną lub witalną, służy zachowaniu gatunku (ciała).
Energia wody to APA lub APAS (inaczej zwana też UDAKA), co odpowiada energii RUACH u Żydów. Jest to siła duszy samej w sobie, siła zmysłów i pragnień oraz namiętności; można rzec siła przejawienia osobowości, która pozwala widzieć świat na sposób duchowy “oczyma serca”, jako ruachani.
Energia ognia to TEDŹAS (lub AGNI w sensie kosmicznym) w terminach Tattw, zaś NESZAMAH w mistyce hebrajskiej. Jest to siła umysłu i intelektu, siła idei i ideowości, a także humanitaryzmu; sfera energii człowieczeństwa, duchowości oraz zasad transcendentalnych. Jest to siła samej duszy, siła rozumu i zasad.
Energia powietrza zwie się WAYU – wiatr, co odpowiada pojęciu CHAJA – życie, duch, intuicja. Jest to siła emanacji bożych początków, siła błogości i błogosławieństwa, siła miłosierdzia, dyscypliny i mistycyzmu. Energia ta przynosi boskie właściwości i wzajemne zrozumienie oraz braterstwo.
Ostatnia, to energia eteru zwana KŚA w jodze, zaś JECHIDAH w mistyce żydowskiej. Jest to energia przestworzy, przestrzeni, pomocna do zlania się z Istnością Absolutną. Jest to siła jednocząca z Bogiem, pozwalająca na tożsamość z kosmicznym archetypem nieskończoności, wieczności i wszechmocy.
W mistyce żywiołów w jodze, pięć grubych żywiołów, czyli BHUTA (Prithiwi, Apah, Tedźas, Waju i Akaśa) wyłania się odpowiednio z pięciu żywiołów subtelnych zwanych Tanmatrami (gandha – zapach, woń; rasa – smak; rupa – barwa; sparśa – dotyk; śabdha – dźwięk), co daje nam jeszcze większe i głębsze pole do wnikania w subtelną naturę postrzeganej rzeczywistości. Wszystko to pokazuje jak bogata i głęboka jest mistyka oparta na elementach natury w różnych tradycjach i daje możność spotkania wszystkich tradycji w Wirāt, właśnie na tym Moście łączącym człowieka z Bogiem, z Absolutem, z Najwyższą Istotą, z Najwyższym stanem świadomości. Czyż nasze ciało samo w sobie złożone z elementów nie jest Mostem do Boga? Jakże Go inaczej odnaleźć jeśli nie przez własne wnętrze? Podstawowa forma praktycznej jogi służącej do tego celu to Bhutadźaja Joga, mistyczna praktyka oczyszczania i wysubtelniania ośrodków energetycznych związanych z żywiołami w naszym subtelnym ciele sił witalnych zwanym linga śarira. Oto podstawowa joga cyklu zwanego ścieżką Mahadewi, Wielkiej Matki.
CEL I ZADANIA WIRĀT
Jeśli pragniesz oczyszczenia czy uzdrowienia aury planety, jeśli chcesz mieć czyste, wolne od skażeń powietrze, wody i gleby, a także własne ciało, zapraszamy do współpracy z grupami Wirāt. Jeśli czujesz, że twój duchowy rozwój potrzebuje głębokiego kontaktu z przyrodą, medytacjami natury – jest to jedna z aktywności Wirāt, obejmującego wszystkie jogiczne formy pracy z bhuta. Każda grupa i każdy członek indywidualnie wybiera i podejmuje pracę, przez którą czuje iż na swój sposób najlepiej może pomóc Matce Naturze, duchowi czy duszy planety ziemi.
Praca Wirāt zawiera też uroczystości celebrowane w dniach równonocy i przesileń oraz w czasie pełni i nowiu księżyca. Niech Światło, Miłość i Moc przywrócą Piękno, Harmonię i Naturalny Porządek w Przyrodzie.
Wirāt oznacza Most Natury. W naukach Ryszich Natura widziana jest jako Most łączący człowieka z wszechobecną, ukrytą poza wszelkimi stworzeniami Boskością. Powiada się, iż jeden z wielkich mędrców określanych tytułem Ryszi, niejaki Kut Humi Lal Singh jest duchowym zwierzchnikiem Katedry Natury w świątyni mądrości w Śigatse. Z ramienia Duchowej Hierarchii wszystkich mistrzów, świętych i proroków opiekuje się ludzkością posyłając wszelką inspirację dla podjęcia pracy ochraniającej Przyrodę. Ryszi Kuthumi wspiera też jogę harmonii z przyrodą, życiem i prawami natury, wszelką jogę naturalnej mądrości życia. Im bliżej jest człowiek swojej własnej, pierwotnej czystości i niewinności, tym bliżej jest wszelkich przejawów życia na planecie i jest bardziej w harmonii z dzikim i pierwotnym duchem przyrody, z Panem Życia, z Czohan Rudrą, dewą ducha życia.
Zadaniem Wirāt jest nawiązanie głębokiego i żywego kontaktu z tym, co duchowe i istotne w ludzkim wnętrzu, w sercu czy w duszy. Mistycy różnych tradycji religijnych rozpoznają boskość duszy, światło wewnętrzne, które wiedzie do zrozumienia jedyności życia. Żywy kontakt z głębią wnętrza pozwala na żywy kontakt z siłami Matki Natury (Rudrani). Zadaniem Wirāt jest zaprowadzenie ładu i harmonii w Przyrodzie rozpoczynając od własnego mikrokosmosu, od swojego ciała i umysłu. Harmonijny umysł i harmonijne ciało, to zdrowy umysł i zdrowe ciało, w jedności z innymi.
Można nazwać Wirāt aktywnością zmierzającą do Uzdrowienia Planety. W swej istocie, wymiar Wirāt, czyli duchowa ekologia, jest wymiarem tworzenia sieci pracy planetarnego uzdrawiania dla Nowego Wieku i Złotej Ery, który budzi się w ścieżce Mahadewi. Hum!
Wiele Błogosławieństw na Drodze Przebudzenia i Urzeczywistnienia!
Om Namaśśiwaja! Hum!
Aćarjaćarja Swami Lalita-Mohan G.K.
(Niniejsza publikacja zawiera jedynie fragmenty oryginalnej lekcji ezoteryczno-hermetycznej Hridaya. Całość materiału tej lekcji dostępna jest w wydaniu broszurowym lub książkowym, dostępnym na warsztatach i treningach tantrycznej jogi dla adeptów/adeptek i sympatyków Bractwa Zakonnego Himawanti oraz Kaśmiri Śaiwa – śiwaizmu kaszmirskiego.)
TRZECIA MANDALA HRIDAYA SUTRAM (HR 33-48)
Dodaj komentarz