Zjawiska PSI – Telekineza i Lewitacja

PSI: TELEKINEZA – PSYCHOKINEZA

Psychokineza – telekineza, (PK, TK) określenie używane w parapsychologii czy bardziej naukowo mówiąc w psychotronice albo psionice do opisu zjawisk, które w przeszłości były określane mianem telekinezy – czyli ruchu na odległość wywołanego za pomocą mocy psychicznych. Psychokineza dosłownie oznacza ruch wytwarzany siłami duszy, siłami psychiki, psycho-poruszenie. Telekineza to dosłownie poruszanie zdalne, na odległość, które wyraźnie jest pojęciem szerszym, gdyż obejmuje techniczne i fizyczne zjawiska zdalnego sterowania ruchem, jak telekineza magnetyczna. W szerszym znaczeniu oznacza właściwość PSI, która pozwala wpływać na zachowanie materii.

Od roku 2004 ezoterycy określają tym terminem różne typy psychokinezy, także i poruszanie ciałem stałym, płynnym lub gazowym na odległość za pomocą myśli i koncentracji. Nazwa dotyczy zarówno zdolności ludzi do wykonywania psychokinezy, jak też poruszania się przedmiotów w czasie zjawisk spirytystycznych, na przykład typu poltergeist. Najbardziej znani na świecie psychokinetycy to: Sathya Sai Baba, Swami Premananda, Mikołaj Roerich, Alice Bailey, Uri Geller, Borys Jermołajew, Nina Kułagina i Marek Bąk. Psychokineza jako zjawisko pojawia się często w twórczości typu science fiction. W parapsychologii czy psychotronice rozróżnia się:

PK-Makro (macroscopic PK) – efekty o ogromnej potencji, dające się wyraźnie zauważyć gołym okiem oraz PK-Mikro (microscopic PK) – efekty na małą skalę dostrzegalne jedynie przy pomocy specjalnych pomiarów i ścisłej analizy statystyk. Obecnie przeprowadza się eksperymenty i badania obu przypadków PK, ze szczególnym uwzględnieniem i zainteresowaniem fenomenami mikroskopijnymi. Podobnie jak inne zjawiska parapsychologiczne, psychokineza i eksperymenty psychokinetyczne nie są uznawane przez akademicką pseudo-naukę, gdyż rzekomo nie istnieje ani jeden powtarzalny dowód na ich istnienie, oprócz zeznań przypadkowych świadków. Faktycznie jednak wiele eksperymentów ma cechę powtarzalności, jeśli rzecz jasna wykonywać je w odpowiednich warunkach, zgodnie z wymogami zjawiska, co jest oczywiste. Parapsycholodzy wyróżniają następujące typy psychokinezy:

  • lewitacja – umiejętność unoszenia osób lub osób z przedmiotami zwykle jest traktowana jako telekineza, jednak wektor przesunięcia jest nie poziomy a pionowy, chociaż istnieją bardziej zaawansowane lewitacje zwane podróżami duchowymi. Lewitacja może być nazwana telekinezą żywych organizmów. Lewitacja to zjawisko unoszenia spowodowane lokalnym zniesieniem sił pola grawitacyjnego i w jodze wiązane z obudzeniem Kundalini.
  • teleportacja – przenoszenie przedmiotów, ściąganie przedmiotów i to nawet z bardzo odległych miejsc; zjawisko występujące na seansach mediumistycznych. Teleportacje drobnych przedmiotów to bardzo popularna zdolność, siddhi manifestowane przez znanych joginów z Indii, Bangladeszu i Tybetu, rzadkie u ludzi na Zachdzie.
  • pirokineza – wywoływanie ognia, powodowanie pożarów siłą woli; psychokinetyczne działanie mikro polegające na zwiększaniu temperatury obiektu, prowadzącego do jego zapalenia (samozapłonu). Poprzez zwiększenie częstotliwości drgań cząsteczek, zwiększa się temperatura obiektu.
  • kriokineza – zamrażanie, gaszenie ognia, usuwanie ciepła, wytwarzanie chłodu lub zimnego powiewu; psychokinetyczne działanie mikro polegające na zmniejszeniu temperatury obiektu. Poprzez zmniejszenie częstotliwości drgań cząsteczek, zmniejsza się temperatura obiektu.
  • hydrokineza – psychokinetyczne tworzenie wody; powodowanie skraplania cieczy; także wywoływanie deszczów i powodzi. Wywołanie powodzi przez dobrze znanego polskiego szamana obserwowała w 1997 roku w lipcu grupa polskich tantryków w Złotym Potoku w Sudetach. Wywoływanie potężnych deszczów dla obmycia Polski z brudu zakończyło się potężną powodzią stulecia. Udział brało ponad 30 osób uczniów sztuk tantrycznych.

Telekineza czy psychokineza to w szerszym ujęciu wywieranie wpływu na bieg zdarzeń fizycznych samą myślą, pragnieniem, bez faktycznego, rzeczywistego oddziaływania, przykładowo poruszanie przedmiotów materialnych na odległość siłą woli. Telekineza to bezdotykowe oddziaływanie na przedmioty materialne, powodujące ich poruszanie lub przemieszczanie się. Telekineza jest to umiejętność przesuwania bądź wprawiania w ruch różnych przedmiotów siłą woli. Tą zdolność można w sobie wyćwiczyć – potrzeba na to jednak sporo czasu. Telekineza nie jest łatwa dla wszystkich. Nauczą jej się tylko te osoby, które mocno wierzą, że ona jest możliwa, że zjawisko naprawdę istnieje i jest naturalne.

Telekineza zwana także Psychokinezą jest to pewna zdolność do zdalnego kontrolowania materii. Kontrola materii to przykładowo wyginanie łyżki lub przesuwanie długopisu – posługując się siłami psychicznymi, siłą woli czy koncentracji. Zjawisko to jest coraz częściej spotykane, a prawdziwa nauka bada jakie energie czy fale są wytwarzane przez skupiony mózg, skoro człowiek potrafi takie cuda. Telekineza wedle naukowych wyjaśnień na polega skierowaniu w stronę obiektu pola elektromagnetycznego o określonej sile. Pole elektromagnetyczne jest wytwarzane przez mózg człowieka.

Naukowcy przypuszczają, iż między innymi za zjawisko telekinezy i telepatii odpowiada część mózgu o nazwie szyszynka. Szyszynka jest to niewielki gruczoł dokrewny związany z międzymózgowiem wydzielający hormon – melatoninę oraz mnóstwo innych. Wielu ludzi na Zachodzie przekonała się, że zjawisko telekinezy jest prawdą dopiero po programie Uri Gellera, który podczas programu telewizyjnego publicznie wyginał metalowe przedmioty na odległość. Jeszcze więcej ludzi, także z zachodu przekonało się do psychokinezy oglądając na własne oczy cudowne zjawiska demonstrowane publicznie przez Sathya Sai Baba w Bangalore w Indii. Dla ludzi Wschodu podobnie jak dla dawnych Celtów istnienie zjawiska było i od zawsze jest namacalną oczywistością.

Telekineza czy psychokineza to umiejętność skutecznego, pozafizycznego wydawania rozkazów materii z pomocą sił psychicznych, z pomocą umysłu i woli. Ćwiczenia dla rozwoju zdolności należy wykonywać przez dłuższy okres czasu. W wielu przypadkach pierwsze efekty można zobaczyć dopiero po kilku miesiącach, chyba, że ma się jakieś wrodzone zdolności. Przystępując do tych ćwiczeń podobnie jak przed każdym innym działaniem wymagającym skupienia, należy się wyciszyć, uspokoić, pomedytować. Podczas ćwiczenia musimy usunąć z umysłu wszelkie niepotrzebne myśli po czym mocno skupić się na przedmiocie i zacząć wizualizować jego poruszanie myśląc przy tym intensywnie, jakbyśmy usiłowali sobie wmówić że przedmiot ten się porusza.

Telekineza jest to oddziaływanie na różne przedmioty lub na żywe istoty, powodujące ich odkształcenie, powiększenie, pomniejszenie bądź przemieszczenie bez dotykania ich. Sathya Sai Baba znany jest z wielokrotnego psychokinetycznego zmniejszania i powiększania pierścieni oraz sygnetów, aż będą doskonale pasować do palca właściciela. Istnieje wśród zdolności umysłu psychokineza, która w węższym znaczeniu jest poruszaniem przedmiotów wyłącznie siłą umysłu. Nazwa ta jest używana w parapsychologii jako określenie procesu psychicznego zakończonego efektem fizycznym. Naukowcy od lat badają zjawisko telekinezy. Twierdzą, że zdolności psychokinetyczne najczęściej mogą się ujawniać w okresie dojrzewania lub w stanie silnego napięcia emocjonalnego. Dzieje się tak dlatego, że człowiek ma wtedy większy kontakt ze swoją podświadomością.

Ruch telekinetyczny, który jest indukowany poprzez zjawiska jakie mają miejsce w bezpośrednio wyższym, eterycznym świecie, jest całkowicie odmienny od ruchu fizycznego indukowanego w ludzkim świecie fizycznym. Niektóre różnice pomiędzy tymi dwoma ruchami mogą być wykorzystane dla odróżnienia pomiędzy ruchem telekinetycznym – ciągle nieznanym ludzkości – a ruchem fizycznym już doskonale przez ludzi poznanym i dobrze przebadanym. najbardziej znamienna różnicą pomiędzy telekinezą a zwykłym ruchem fizycznym jest wydzielanie specyficznego białego światła nazywanego w fizyce „jarzeniem pochłaniania”.

Osoby kształcące się w dziedzinie zjawisk psychokinetycznych powinny nauczyć się wielu praktycznych medytacji z białym światłem. W dawnych czasach owo szybko migocące światło było nazywane czasem „nadprzyrodzonym”, ponieważ wytwarzały je wszelkiego rodzaju nadprzyrodzone istoty skrycie działające na Ziemi bez dawania się ludziom zobaczyć czyli dawne odpowiedniki także dla dzisiejszych aniołów, demonów czy UFOnautów, a także zaawansowane telekinetyczne wehikuły tychże istot i stworów. Jarzenie telekinetyczne jest powodowane przez spadek elektronów na niższe orbity podczas wszelkiego ruchu telekinetycznego. Ze zjawiskiem telekinezy związany jest szereg tak zwanych manifestacji parapsychicznych, spośród których najczęściej spotykanymi jest lewitacja, czy materializacja.

Ważnym aspektem fenomenu psychokinezy jest umiejętność jego kontrolowania – między innymi ze względów bezpieczeństwa. Przy stwierdzeniu zaistnienia zjawiska telekinezy najistotniejszym elementem postępowania jest utożsamienie tego fenomenu z konkretną osobą – najczęściej będzie nią najprawdopodobniej „sfrustrowany nastolatek” lub osoba o silnej, dynamicznej osobowości, czasem siddha lub fakir w początku swej kolejnej inkarnacji. Wewnętrzna energia takich młodych osób często nie znajduje właściwego ujścia i manifestuje się właśnie za sprawą psychokinezy.

Niewykluczonym jednak pozostaje powiązanie zjawiska telekinezy z fenomenem poltergeista – czyli tak zwanego hałaśliwego ducha. Na pozór fenomeny te mogą się wydawać odrębne, nie należy jednak zapominać, że każdy człowiek jest również istotą duchową, a więc posiada ten aspekt istnienia, który w zintensyfikowany sposób mogą przejawiać również duchy. Zjawisko psychokinezy i poltergeista zazwyczaj „uaktywnia” się w obecności jednej osoby jak na przykład członka rodziny – dziecka lub nastolatka – najczęściej dziewczynki. Siddha czy fakir bardziej kontrolują swój umysł i manifestują zabawnie jak Swami Premananda z Tamil Nadu w Indii, który w dzieciństwie stwarzał cukierki szkolnym kolegom!

Proste Ćwiczenia Telekinezy

Ćwiczenie 1

Usiądź przy stole. Zaznacz na nim prostą pionową kreskę, która będzie informować cię o tym czy udało ci się przesunąć dany przedmiot. Weź długopis lub ołówek i połóż równo z pionową linią którą narysowałeś. Teraz wygodnie usiądź i zastanów się co chcesz zrobić z tym długopisem/ ołówkiem. Może chciałbyś go podnieść, obrócić, wygiąć a może po prostu przesunąć. Dla początkującego najlepiej zaczynać jest od odsunięcia lub przyciągnięcia danego przedmiotu. Gdy już zastanowisz się co chcesz zrobić z daną rzeczą zacznij to sobie wyobrażać i zarówno patrz się na dany przedmiot. Musisz być spokojny, wyciszony i kontrolować swoje myśli. Koncentruj się tylko na tym co chcesz zrobić z danym przedmiotem. Poczuj przepływającą przez twoje ciało energię. Rób tak około pół godziny, a co najmniej 15 minut. Jeśli nic się nie dzieje przerwij technikę i sprawdź z linią czy papierek się przesunął, jeśli nie próbuj to codziennie przez 15 – 30 min. Po jakimś czasie powinno ci się udać. Gdy opanujesz już to dobrze zmień przedmiot na jakiś większy i zacznij z nim robić co innego np. podnosić, a wyginanie zostaw na koniec. Fakirzy jak i siddhowie jogi ćwiczą na początek około połowy muhurty, czyli 24 minuty. Jest to czas aktywności jednej tattwy – jednego żywiołu i precyzyjnie ćwiczy się dokładnie przez tattwę jednego żywiołu, zależnie od zadania jakie się wykonuje. Jest to zagadnienie dobre do uwzględnienia w ćwiczeniach.

Ćwiczenie 2

Kwadratowy kawałek papieru* należy pozginać według linii krzyżowych tak aby wyszedł kapelusik, kapturek do położenia na ostrzu szpilki czy igły, następnie należy wbić cienką igłę w na przykład kwadratową gumkę jako podstawkę lub w korek dokładnie w środek, łebkiem do dołu. Powstały z papieru daszek czy kapturek kładziemy na ostrzu igły. Takie urządzenie ma tą zaletę, że jest bardzo czułe. Żeby nie fałszować wyników można je przykryć jeszcze przezroczystą miską, lub słoikiem. Teraz próbujemy ręką zmusić daszek do obracanie się, oczywiście nie fizycznie, przykładamy rękę w jego okolice i mocno się skupiamy na nim. Za pierwszym razem pewnie nie będzie efektów. Nie przejmuj się, gdyż efekty przychodzą wraz ze wzrostem wiary, siły woli i mocy koncentracji umysłu! Ludzie o słabej koncentracji i rozproszonym umyśle muszą dużo ćwiczyć, budzić zdolności umysłu chociażby z pomocą magicznej laja jogi.
*Uwaga: na początek zamiast papieru można użyć folii aluminiowej; po pierwszych wstępnych eksperymentach zauważono, że łatwiej jest ją poruszyć.

Ćwiczenie 3

Potrzebne przedmioty:

  • kości do gry

Sposób wykonywania: Bierzemy kości do ręki po czym rzucamy je na plansze myśląc przy tym intensywnie „ma wypaść 6”. Zamiast 6 możemy naturalnie wybrać inną liczbę dostępną w zakresie kości, przy dwóch kościach od 2 do 12, przy trzech od 3 do 18 itd. Bywa w takich sporo ćwiczeń oczyszczających psychikę. Jeśli ktoś kojarzy grę w kości jako hazard moralnie naganny, to jego wysiłki będą blokowane przez jego awersje i poczucia winy w stosunku do samych kości i ich użytkowania. Podobnie, jak ktoś dużo przegrywał w kości, wstydził się, że przegrał i jest kompleksami obciążony. Trening zdolności parapsychicznych, siddhi jest też pracą usuwania takich przeszkód umysłowych i emocjonalnych, czasem bardzo głęboko zakorzenionych lub ukrytych. Znamy wiele młodych osób, które miały całkiem dobre wyniki, ale zostały one popsute przez silną presję psychiczną głupkowatego otoczenia, które wykpiwało czy ironicznie wyśmiewało zainteresowanie rozwojem sił psychicznych i potęgi woli.

Ćwiczenie 4

Potrzebne przedmioty to:

  • plastelina,
  • igła lub szpilka,
  • ołówek.

Sposób wykonywania: Formujemy z plasteliny stojaczek najlepiej w formie stożka po czym wkładamy w niego igłę tępym końcem. Na igle mocujemy ołówek bo redukuje to tarcie tak aby nie spadał ani nie był przytwierdzony nieruchomo tak aby przy delikatnym dotknięciu zaczął wykonywać ruchy wahadłowe. Następnie skupiamy się i korzystając z rad na początku opisu ćwiczeń próbujemy wprawić go w ruch.

Ćwiczenie 5

Zginanie łyżki: Znajdź łyżkę lub widelec. Trzymaj przedmiot w jednej ręce lub obu, jak jest ci wygodniej. Siedź wygodnie, oddychaj spokojnie, zrelaksuj się. Oczyść umysł z wszelkich myśli i niepokoju, skup się. Z zamkniętymi oczami powoli pocieraj palcami powierzchnię. Poczuj, nie myśl o niej, po prostu poczuj powierzchnię łyżki, poczuj poszczególne molekuły, atomy, energię. To może potrwać zanim poczujesz energię. Kiedy poczujesz jej prawdziwą eksplozję, kiedy poczujesz że obiekt jest energią, siłą woli zegnij go! Jeśli zrobiłeś to dobrze zauważysz zmiany, zgięcie przedmiotu, tutaj łyżki. Pamiętaj żeby nigdy nie używać fizycznej siły! Nie masz jej zgiąć fizycznie, użyj do tego swojego umysłu. Nie denerwuj się i nie stresuj, jeśli początkowo nic ci nie wychodzi, zbyt duże ambicje bez wiary są później powodem do złości co jeszcze bardziej pogarsza twój stan duchowy. Nie miej na tym punkcie obsesji, zrelaksuj się, to nie jest żaden wyścig szczurów ani 'test randiego’, z założenia w warunkach niewykonalnych przeprowadzany.

ZDOLNOŚCI PSI – Rozwój Aury i Koncentracji

Istnieje wiele podejść do ćwiczenia psychokinezy, lewitacji i innych parapsychicznych fenomenów. Istnieje wiele argumentów przemawiających za istnieniem psychokinezy. Najlepszych dowodów na istnienie „poltergeista” – ducha hałaśliwego , zginanie metalu oraz badań bio-PK nie sposób zlekceważyć, nawet jeśli niezbyt jasna jest specyfika PK i czy istnieją czynniki jej sprzyjające. PK może być przyczyną niektórych zakłóceń w funkcjonowaniu komputerów, szczególnie w sytuacjach stresowych (presja lub wyjątkowo nerwowa praca). Istnieje wpływ PK na małe organizmy. Wykazano, że ludzka wola może wzmagać lub hamować rozwój organizmów jednokomórkowych (nawet żyjących kolonijnie, np. drożdży, bakterii itp.). Istnieje wpływ PK na krwinki. William Braud badał rozpad czerwonych krwinek w roztworach o różnym zasoleniu w porównaniu z osoczem krwi. Krwinki rozkładają się w procesie zwanym hemolizą, tempo rozkładu mierzy się za pomocą spektrometru, ktoś na odległość starał się „uratować” chorego szczura. Badania sugerują, że istnieje bezpośredni wpływ ludzkiej woli na podstawowe procesy zachodzące we krwi i w systemie immunologicznym organizmu, a w związku z tym na odporność na chorobę, co ma oczywisty wpływ na uzdrawianie.

Psychokineza (PK) – czasami nazywana telekinezą lub nadzwyczajną sprawnością umysłu – to zdolność do przemieszczania lub innego oddziaływania na przedmioty siłą czy potęgą umysłu. Z paranormalnych umiejętności, prawdziwa psychokineza należy do najrzadszych. Niewielu mogło zaprezentować tę umiejętność publicznie, a często nawet i takie demontracje są kwestionowane przez sceptyków, ale to głownie dlatego, że sceptykom wiele rzeczy nie mieści się głowie, która jest zbyt ciasna na zrozumienie trudnych fenomenów.

Zjawisko przemieszczania się przedmiotów bez bezpośredniego aktywnego udziału ekstrasensa. Interesującą okolicznością jest to, że tego rodzaju zjawiska zachodzą z reguły w obecności (lub w środowisku przebywania) dorastających nastolatków, co wskazywałoby na pewne szczególne właściwości dojrzewającego organizmu i jego zdolności do uruchomienia (często bez żadnej z ich strony akcji) sił swego pola biograwitacyjnego, bo ono jest tu, jak się przypuszcza, tym specyficznym sposobem przejawiania się energii.

Badanie Przypadków Ekstrasensów

Poniżej prezentujemy szkice kilku osób, które demonstrowały swoje psychokinetyczne umiejętności psi:

STANISŁAWA TOMCZYK

Urodzona w Polsce, Tomczyk zwróciła na siebie uwagę badaczy, gdy poinformowano o zaskakujących, podobnych do poltergeista spontanicznych zjawiskach mających miejsce wokół niej. Mogła opanować pewne zdolności kinetyczne, jednakże tylko pod hipnozą. W tym hipnotycznym stanie, Tomczyk przyjmowała osobowość, która nazywała siebie „Małą Stasią”, która mogła unosić siłą woli małe przedmioty, na których Tomczyk położywa swoje ręce. Na początku XX wieku, jeden z badaczy, Julian Ochorowicz, przyjrzał się tym lewitacjom z bliskiej odległości i zaobserwował cos w rodzaju cienkich nitek emanujących z jej dłoni i palców, pomimo tego, że została dokładnie zbadana przed eksperymentem. Nie wydawało się, aby był to podstęp. Jak zauważył Ochorowicz, Gdy medium rozdziela swoje ręce, nić staje się coraz węższa i znika, podobnie jak pajęczyna. Jeśli zostanie ona pocięta nożycami, jej ciągłość natychmiast powraca. W roku 1900 Tomczyk została zbadana przez grupę naukowców w Laboratorium Fizycznym w Warszawie, gdzie w dokładnie przygotowanych warunkach ukazała nadzwyczajne zjawiska fizyczne.

NINA KUŁAGINA

Jedną z najsłynniejszych i najbardziej obserwowanych osób mających zdolności parapsychologiczne zapewniające umiejętności psychokinetyczne była Nina Kułagina, Rosjanka, która odkryła u siebie te zdolności, próbując rozwinąć inne paranormalne właściwości. Podobno wykazała się swoimi możliwościami, przemieszczając wiele niemagnetycznych przedmiotów, takich jak zapałki, chleb, duże kryształowe misy, wahadła zegarów, cygara i solniczki. Wiele z tych demonstracji zostało sfilmowanych. Sceptycy, co oczywiste, twierdzą, że jej zdolności nie przetrwałyby naukowych testów i że nie jest ona nikim innym, jak zwykłym magikiem.

URI GELLER

Geller jest jednym z najsłynniejszych „ludzi o zdolnościach parapsychologicznych”, który publicznie prezentuje swoje wyczyny psychokinetyczne: zginane łyżki i klucze stały się niemalże synonimiczne z nazwiskiem Gellera. Pomimo tego, iż wielu sceptyków i magików uznaje jego przedstawienia ze zginaniem metalowych przedmiotów jedynie za zręczne operowanie rękami, Geller rzekomo pokazał, że może wywoływać skutki na dużych odległościach i w wielu miejscach. Podczas brytyjskiego radiowego show w 1973 roku, po zaprezentowaniu, ku zdziwieniu gospodarza, zginania klucza, Geller zaprosił słuchaczy do udziału w audycji. Kilka minut później podczas rozmów telefonicznych słuchacze donosili o tym, że ich noże, widelce, łyżki, klucze i paznokcie zaczęły się wyginać i spontanicznie wykręcać. Zegarki i zegary, nie tykające od lat, zaczęły działać. Było to wydarzenie, którego sukces zaskoczył samego Gellera, ściągając nań światła reflektorów.

Jeden ze słynniejszych w XX w. fenomenów obdarzonych wieloma zdolnościami paranormalnymi. Urodził się w 1947 r. w Izraelu. Szczyt sławy osiągnął w latach 70-tych podczas licznych pokazów, w tym także telewizyjnych, z udziałem wielu sław naukowych, podczas których siłą woli łamał i wyginał sztućce, odczytywał zakryte teksty i uruchamiał nieczynne od lat mechanizmy. Geller Uri podobno posługując się siłą woli zatrzymał kolejkę elektryczną i gasił światła uliczne. Jego przeciwnicy, w tym słynni magicy twierdzili, że zachodziły tu jedynie wypadki zbiorowej histerii, podczas której widzowie spostrzegali tylko to, co prestidigitator chciał im pokazać. Podobne zdolności, choć trudno przesądzić, które z nich są prawdziwe, przejawia i dokumentuje wiele innych osób. Także i u nas podczas wczasów psychotronicznych ich uczestnicy, na specjalnych seansach połączonych z tańcem i muzyką, zginają masowo sztućce, co można było oglądać na jednym z filmów dokumentalnych.

GAJEWSKA JOANNA

Urodzona w I970 r. w Sosnowcu, wsławiła się fenomenalnymi zdolnościami wzbudzania w swym otoczeniu niezwykłych zjawisk określonych ogólnie pojęciem psychokinezy i telekinezy. Zjawisko, opisane w wielu publikacjach w prasie krajowej i zagranicznej oraz w książkach, polegało na okresowym przemieszczaniu się, często z dużą siłą i szybkością, różnych przedmiotów, w tym ciężkich mebli w mieszkaniu Gajewskiej Joanny i w innych miejscowościach, w których ona przebywała. Potrafiła też, podobnie jak Geller Uri, odkształcać różne przedmioty. Twierdziła, że widzi czasem nad głowami ludzi aurę w różnych kolorach. Mimo wielu badań z użyciem specjalistycznego sprzętu i analizy cząstkowych informacji opisujących przejawianie się tych zjawisk nadal nie ma ich naukowego wyjaśnienia. Niektórzy magicy są w stanie podwajać niektóre efekty, może to być jednak uzasadnienie dla zjawisk telekinetycznych. W kwietniu 2001 roku profesor psychologii Uniwersytetu w Arizonie, Gary Schwartz, zorganizował „zabawę w zginanie łyżek”, w której wzięło udział około 60 studentów, którzy próbowali zginać łyżki i widelce, ze zmiennym szczęściem, głównie jak się wydaje siłą samego umysłu.

KLIMUSZKO CZESŁAW (1906 – 1980)

Franciszkanin. Niewątpliwie najsłynniejszy w Polsce powojennej jasnowidz i uzdrowiciel. Szczególne zdolności ujawnił podczas okupacji, dzięki czemu udało mu się kilkakrotnie uniknąć grożącego niebezpieczeństwa, które przeczuł. Jego specjalnością było odgadywanie losów zaginionych osób i stawianie diagnoz na podstawie oglądanej fotografii. Zasłynął także jako zielarz. Swe poglądy i dorobek opisał w książkach: ‘Moje widzenie świata’ i ‘Wróćmy do ziół’. Kilkakrotnie demonstrował proste zjawiska psychokinetyczne.

OSSOWIECKI STEFAN (1877 – 1944)

Niewątpliwie najsłynniejszy polski jasnowidz obdarzony wieloma zdolnościami nadprzyrodzonymi, w tym zdolnością widzenia rzeczy i zjawisk na odległość, przewidywania przyszłości, widzenia aury, w tym tzw. aury białej zwiastującej śmierć, odczytywania zakrytego pisma itp. Ossowiecki wielokrotnie demonstrował swoje zdolności w tym zakresie, przeprowadzał m.in. udane eksperymenty telepatyczne z Piłsudskim.

DZIAŁALNOŚĆ POLTERGEISTÓW

Niektórzy naukowcy twierdzą, że zwykła forma psychokinezy jest jedyną, która nie jest świadomym działaniem. Działalność złośliwego ducha, jak sugerują, może być spowodowana przez podświadomość ludzi żyjących w stresie, przeżywających emocjonalne zamieszanie lub nawet szczyt hormonalny. Bez świadomego wysiłku ci ludzie powodują spadanie z półek porcelany, pękanie przedmiotów lub głośne pukanie wydobywające się z ich domów lub ścian, a także inne efekty. W ten sam sposób, psychokinetyka może być również odpowiedzialna za zjawiska zachodzące podczas seansów telekinezy. Przechylanie się stołu, pukanie i lewitacja mogą być spowodowane nie przez kontakt z duchami, lecz przez umysły uczestników seansów w ich zbiorowym wysiłku emocji i woli.

Jak to działa?

Jak naprawdę działa psychokineza, nie wiemy, jednak wielu parapsychologów twierdzi, że jest to demonstracja fizycznego wpływu mózgu ludzkiego na świat fizyczny. Inni twierdzą, że jest to działalność bytów spirytualnych ze świata astralnego, duchów zmarłych lub demonów. Robert L. Shacklett w Spekulacjach na temat psychokinezy mówi, że badania laboratoryjne wykazują, że uwolnienie stosunkowo dużej energii fizycznej może być spowodowane mocą myśli. W gruncie rzeczy, prąd ten może się poruszać lub wpływać na przedmioty, ponieważ jesteśmy kosmologicznie połączeni ze wszystkim. „Myśl” ma miejsce na innym poziomie, niż poziom fizyczny (który nazywamy „umysłem”), nawiązuje jednak kontakty fizyczne przez słabe połączenie między energią fizyczną a subtelniejszą formą energii, twierdzi Shacklett. Poziom fizyczny oddziałuje z myślą według naturalnego prawa, tyle że w chwili, gdy myśl nawiązuje z nim kontakt.

Powstała łamigłówka. Istnieją jednak teorie:

  • Niektórzy naukowcy podejrzewają, że może tutaj istnieć związek kwantowy. Nieprzewidywalne, często dziwne efekty udokumentowane zostały w świecie cząstek subatomowych, rządzonym przez kłopotliwe prawa mechaniki kwantowej. Czyli nasze umysły wedle tej hipotezy są zdolne w wyniku działania zjawisk psychokinetycznych do kierowania cząstkami subatomowymi i energiami.
  • Jedna z teorii głosi, że psychokineza jest pewnego rodzaju manipulacją ludzkiego „pola magnetycznego” wokół ciała, które być może skoncentrowało się w jednym miejscu. Dlatego, jak mówią, aby pracować, musisz się całkowicie odprężyć i skupić swoją uwagę bez jej rozpraszania.
  • Według innych hipotez, media lub uczestnicy seansów mogą łączyć fale dźwiękowe lub cieplne w pomieszczeniu do formy spójnej energii, która może być następnie skierowana w stronę przedmiotu, na przykład stołu, i wywołać jego ruch.
  • Do najważniejszych i najcześciej spotykanych hipotez prezentowanych w praktyce należy pogląd, że to byty pozafizyczne takie jak duchy zmarłych czy demony, a w rzadszych przypadkach aniołowie odpowiedzialni są za powstawanie zjawiska psychokinezy oraz lewitacji.

Pomimo tego, iż „przyczyna” działania psychokinezy pozostaje nieznana, badania i doświadczenia przy tym pasjonującym zjawisku kontynuowane są w szanowanych laboratoriach na całym świecie.

NAUKOWE ROZWIJANIE I SPRAWDZANIE WŁASNYCH ZDOLNOŚCI PSYCHOKINETYCZNYCH

Czy wszyscy posiadają zdolności psychokinetyczne? Jeśli to potencjalnie, jednak każdy wedle jogi może próbować rozwijać takie siddhi.

Każdy z nas może posiadać umiejętności psychokinetyczne, powiedziała na ten temat Deja Allison w wypowiedzi dla serwisu Crystalinks. Telekineza powstaje na wyższym poziomie świadomości. Nie może powstać „na życzenie” na poziomie fizycznym. Energia poruszająca lub zginająca przedmiot jest tworzona przez myśli osoby powstałe w podświadomym umyśle. Potrzebna jest wielka wola uniesienia czy zmienienia kształtu przedmiotu.

Kilka stron internetowych podsuwa sposoby, dzięki którym możesz rozwinąć lub wzmocnić swoją psychokinetyczną moc woli. Korzystanie z Psychologicznej Telekinezy oznacza medytację i pewien rodzaj intonacji, które mogą pomóc wyszkolić twój umysł do wykonania zadania, chociaż nie istnieje żaden ostateczny dowód na to, że to naprawdę działa, a raczej poszlaki i dowody pośrednie.

Doktor Mario Varvoglis, autor programu „PSI Explorer”, sugeruje, że najlepszą metodą wypróbowania swoich mocy psychokinetycznych nie jest próba przeniesienia stołu ani nawet małej książeczki. Dużo lepiej można zobaczyć, czy można wpływać na ruch na poziomie mikroskopijnym – micro-PK (mikropsychokineza). Micro-PK było testowane przez lata przy pomocy takich urządzeń, jak generator licz losowych, gdzie osoba poddana badaniom próbuje wpłynąć na przypadkowy wynik działania maszyny w taki sposób, że są znacznie większe szanse na trafienie. Jedne z najbardziej interesujących testów tego rodzaju przeprowadzane są w Princeton Engineering Anomalies Laboratory (PEAR) w Princeton University w USA – ich wyniki pokazują, że niektórzy ludzie naprawdę mogą wpływać na skomputeryzowane generatory liczb losowych mocą swoich umysłów. Varvoglis dostarcza podobny test na płycie z programem „PSI Explorer”.

Serwis Spirit Online proponuje inną, siedmiostopniową metodę rozwijania zdolności psychokinetycznych:

  1. Medytuj codziennie po pół godziny, lub 15 minut jeśli masz napięty plan zajęć.
  2. Próbuj psychokinezy przynajmniej raz lub dwa razy dziennie, jeśli to możliwe. Daj sobie 30-60 minut na jedną próbę.
  3. Skup się na jednej metodzie przynajmniej przez tydzień, jeśli nie osiągniesz żadnych rezultatów, zmień metodę.
  4. Bądź wypoczęty, zamiast brać to na poważnie, pomyśl o tym jak o eksperymencie lub grze. Jeśli będziesz próbował zbyt mocno, zaczniesz się irytować i nigdzie w ten sposób nie zajdziesz.
  5. Nie poddawaj się.
  6. Nie wmawiaj sobie, że nie możesz tego zrobić, ponieważ możesz.
  7. UWIERZ! Dla tego kto wierzy wszystko jest możliwe.

PSYCHOKINEZA A KONCENTRACJA I SKUPIENIE

Psychokineza to zdolność człowieka do oddziaływania na różne przedmioty za pomocą wysiłku psychicznego (myślowego), bez żadnego z nimi kontaktu fizycznego. Znane są i dobrze udokumentowane (sfotografowane) przypadki przemieszczania lub zawieszenia w przestrzeni różnych przedmiotów samą siłą woli. Zdolność tę posiadają bardzo nieliczni ludzie. Wyjaśnienia naukowego dla tego zjawiska szuka się w materialnych procesach wywoływanych aktywnością psychiczną człowieka. Uważa się, że w pewnych trudnych do przewidzenia warunkach jest on w stanie generować z siebie pewne pole, które na pewien czas neutralizuje siły grawitacyjne. Występowanie zjawisk psychokinezy jest także dowodem na istnienie biopola i w jakimś sensie wyjaśnia możliwość występowania wzajemnego kontaktu energetycznego między ustrojami żywymi.

Wyćwiczenie zdolności pogłębionej koncentracji, intensywnego skupiania się na określonym celu czy efekcie wydaje się być kluczowa dla uzyskania jakichkolwiek rezultatów. Osoby potrafiące uzyskać efekty psychokinetyczne mówią o bardzo silnym skoncentrowaniu i wizualizowaniu określonego efektu, tak silnym, że staje się on rzeczywistością. Przemawia to za teorią o psychokinezie jako efekcie siły czy mocy umysłu. Jest to moc skoncentrowanego, bardzo silnie i niewzruszenie skupionego na celu umysłu. Znaczenie siły koncentracji jest podkreślane w rozmaitych nurtach duchowości zajmujących się rozwojem zdolności paranormalnych, między innymi przez indyjskich i pakistańskich fakirów czy tybetańskich i himalajskich siddhów. Człowiek o rozproszonym umyśle, któremu trudno utrzymać niewzruszony umysł na jakimś obiekcie dłużej niż przez kilkanaście sekund ma niewielkie szanse na wytworzenie efektu telekinetycznego. Sama zdolność utrzymywania skupienia uwagi na danym obiekcie czy pożądanym celu to wszak dopiero podstawa, a natężenie czy siła tego skupienia powodująca efekt jest na razie niemierzalna. Wielką siłę koncentracji można wszak wedle tych samych zasad ocenić po rezultatach. Jeśli łyżeczka się wygina, to siłą jest dosyć duża, jeśli nie to jeszcze za słaba. Postępy w badaniach tomograficznych powoli pozwalają na naukowy wgląd w to, co dzieje się w umysłach ekstrasensów.

Jedno jest pewne, że w ćwiczeniach nie należy się zniechęcać, bo tylko regularny i intensywny trening czyni mistrzem. A chodzenie po wodzie (lewitacja) czy przechodzenie przez zamknięte drzwi, rozmnażanie chlebów (materializacja), jak to czynił Jezus pokazuje, że w ramach naśladowania Chrystusa jak najbardziej powinno się rozwijać zdolności PSI w ramach wiary. To brak takich zdolności pokazuje, że chrześcijaństwo czy katolicyzm jest pozbawiony tej wiary i wiedzy oraz umiejętności jaką miał Jezus Chrystus, założyciel chrześcijaństwa. Spotykane czasem ględzenie, że ćwiczenie zdolności PSI jest sprzeczne z wiarą katolicką czy chrześcijańską jest szkodliwą ciemnotą sprzeczną ze świadectwami na temat magicznych i psychotronicznych, paranormalnych zdolności Jezusa Chrystusa, o których jest wyraźne świadectwo w Ewangeliach. „Jeśli macie wiarę i większe rzeczy niż te czynić będziecie!” Ta wiara to praktyczna zdolność do przemieszczania się na powierzchni wody, rozmnażania pożywienia poprzez materializację a nie martwa ideologia dogmatyczna. Ta wiara to potężna siła koncentracji, potężna moc woli pozwalająca na stawanie się tego, co się chce. Ale lepiej zaczynać ćwiczenia od drobnych rzeczy, osiągnięcie których bardzo cieszy. Nie każdy jest super ekstrasensem, bo tacy należą do rzadkości.

Szamani polinezyjscy od Huny, czyli Kahuni powiadają, że na początek trzeba gromadzić energię z pomocą skupieni ana oddechu, który jest nieco pogłębiony i skupiony w brzuchu. Jeśli potrafisz utrzymać uwagę na płynącym oddechu przez czas 50 spokojnych głębokich oddechów to rokujesz nadzieję. Jeśli uwaga odpływa ci na inne sprawy, a myśli tracą kontakt z oddechem, musisz naprawdę dużo ćwiczyć umysł i doskonaleni ew koncentracji. Podobne rady spotkać można z ust lewitujących joginów-siddhów w Indii czy Tybecie. Jogasutra wyróżnia cztery stopnie natężenia siły skupienia, koncentracji, ale większość ludzi nie jest nawet na pierwszym, gdzie człowiek jest zdolny powtarzać ćwiczenia regularnie przez długi okres czasu. Umysł łatwo się rozpraszający nie jest w stanie wygenerować skutecznej siły psychicznej nawet na realizacje prostych własnych postanowień. Siłę woli można wzmacniać na wiele sposobów.

AURA – BIOPOLE

Promieniowanie emanujące z człowieka i tworzące wokół niego swoistą otoczkę zwaną również emanacją, biopolem lub aureolą. Najsilniej występuje w okolicach głowy. Niektórzy ludzie posiadają zdolność widzenia aury, a nieliczni potrafią z jej kształtów, kolorów i natężenia wnioskować o stanie zdrowia obserwowanego człowieka. Takie zdolności posiadał w Polsce Ossowiecki, który kilkakrotnie m.in. przepowiedział śmierć różnych osób obserwując pojawienie się wokół nich białej aury. Występowanie aury zostało potwierdzone m.in. doświadczeniem zwanym efektem Kirliana. Z obserwacji aury, energetycznej otoczki ekstrasensów potrafiących dokonywać udanych eksperymentów z telekinezą, aportem czy psychokinezą wiadomo, że w ich aurze wzrasta ilość energii określanej jako fioletowa, nadfioletowa oraz indygo. Warto iść tym tropem i rozwijać sobie chociaż odpowiednią dla psychokinetycznego szamana aurę.

ZJAWISKA PSI A NAUKA

Ogół zjawisk i faktów parapsychicznych, paranormalnych, dla których dotąd nie istnieje wyjaśnienie na drodze naukowej, bądź jest ono hipotetyczne i niewystarczające. Wspólną cechą zjawisk PSI jest to, że czynności psychiczne stanowią ich podstawę. Istnieje wiele podziałów tych zjawisk na klasy. Najpełniejszą informację na ten temat podają A. Dubrow i W. Puszkin. Podkreślić należy, że wszyscy poważni badacze zjawisk PSI zdecydowanie odrzucają jakiekolwiek możliwości interpretowania i objaśniania ich jako zjawisk z zakresu okultyzmu, szamaństwa, czy mistycyzmu. Poszukiwania te lokuje się wyraźnie na gruncie praw materialnych, fizycznych i pracy mózgu, stawiając generalną hipotezę, że zjawiska PSI są tak szczególnymi formami przejawiania się różnych rodzajów i stanów materii i pól, że wymagają dla ich wyjaśnienia stworzenia nowego obszaru pojęć fizycznych i biologicznych.

Niezależnie od różnorodności zjawisk PSI uważa się, że należy poszukiwać jednej, ogólnej teorii, na podstawie której mogłoby nastąpić wyjaśnienie takich zjawisk jak telepatia, jasnowidzenie, które są formami obiegu informacji w naturze oraz takich jak psychokineza czy lewitacja, które są najbardziej zadziwiającą formą psychoenergii, ale też, co ze względów praktycznych najważniejsze, można by określając charakter i sposób funkcjonowania biopola czy bioenergii dać naukowe podwaliny bioenergoterapii jako podstawy wszelkich form medycyny niekonwencjonalnej. Problemy biopola i bioenergii są przedmiotem żywego zainteresowania fizyków, ponieważ w ich obrębie zachodzi szereg zjawisk nie dających się wytłumaczyć na gruncie dotychczasowych pojęć fizycznych, a jednocześnie mają one ścisły związek z takimi podstawowymi przejawami PSI, jak psycho- i telekineza, lewitacja, Poltergeist, fotografia myślowa, a w medycynie chirurgia psychiczna.

Z dotychczasowych obserwacji wiadomo jedynie, że aktywność psychiczna wydatnie wpływa na różne procesy tworzenia się, zanikania, powstawania i inwersji różnych pól, energii i materii, a więc zjawisk, które nie występują w świecie materii nieożywionej. Wiele informacji wskazuje na to, że ogólną podstawę tych różnych funkcji psycho-biomaterialnych jest specyficzne pole biograwitacyjne, które oddziałuje konformacyjnie na przebieg wszystkich procesów ustrojów żywych. Uważa się też, że fale biograwitacyjne mogą na drodze kwantyfikacji generować różne pola i rodzaje energii. Potwierdzenie teorii biograwitacyjnej, dla której nie istnieje problem odległości ani ciężaru, wyjaśniałoby wiele ze względu na specyficzne właściwości energii biograwitacyjnej. W poszukiwaniu wyjaśnień zjawisk PSI sięga się też do Einsteina. Jak wiadomo wg ogólnej teorii względności czasoprzestrzeń i pole grawitacyjne tworzą jedną całość, zakrzywiającą się, co tak dobrze tłumaczy pojęcie np. nieskończoności i relatywności czasu.

Dla wyjaśnienia różnych zjawisk PSI, a w szczególności takich jak rekognicja i prekognicja sięga się do tej teorii przypuszczając, że w przebiegu jakichś złożonych czynności psychicznych (gdy psychika jest interpretowana jako materialna część biobytu) mogą następować specyficzne, lokalne zmiany w obrębie czasoprzestrzeni, które mogą być nie znaną nam jeszcze podstawową formą materii. Inne wyjaśnienia tych niezwykłych zjawisk sięgają do koncepcji uporządkowań liniowych, w których zgodnie z właściwościami czasu, uporządkowana jest kolejność wydarzeń. Jeżeli zatem, zgodnie z ogólną teorią względności, linie te mogą się zamykać, to leżące w ich zakrzywionych polach informacje przy spełnieniu pewnych specyficznych warunków stają się dostępne bez względu na to, w którym miejscu na tej linii (kole) się znajdują. Znane są też hipotezy, wg których wszystkim realnie istniejącym dodatnim punktom i elementom ‘naszego’ świata odpowiada niedoświadczana przez nas lustrzana czasoprzestrzeń ujemna, która może generować nie wyjaśnione dotąd zjawiska PSI, a w tym m.in. jasnowidztwo czy zjawiska materializacji i dematerializacji, ponieważ teoria ta uprawdopodabnia równoległe istnienie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Dodatkowo teoria ta zakłada, że podczas różnego rodzaju transformacji powstają cząstki zdolne do poruszania się z szybkością większą niż dotąd graniczną szybkością światła.

Sławny fizyk Feinmann, znany głównie ze swego niekonwencjonalnego wykładu fizyki, interpretując i poszerzając teorię kwantową zakłada możliwość jednoczesnego znajdowania się elektronu w dwu różnych miejscach. Gdyby to okazało się prawdziwe, można by na tej drodze poszukiwać wyjaśnienia takich najbardziej ,nieprawdopodobnych’ zjawisk PSI, jak eksterioryzacja czy teleportacja, a nawet niektórych zjawisk znajdujących się obecnie w obrębie zainteresowań spirytyzmu. Inne ciekawe badania doprowadziły do powstania kolejnej hipotezy, że w psychokinezie siła energetyczna jest tworzona w wyniku aktywności psychicznej człowieka, a nie – jak to się czasem przypuszcza – wyzwalania sił grawitacyjnych przedmiotu doświadczalnego. Co się zaś tyczy zjawiska telekinezy to przypuszcza się, że m.in. może ono być związane z innym zjawiskiem PSI, a mianowicie eksterioryzacją jakiegoś ekstrasensa i jego oddziaływaniem poza ciałem. Wyjaśnień takich złożonych zjawisk PSI jak materializacja czy dematerializacja poszukuje się też w ogromnej złożoności zjawisk czasoprzestrzeni, materii i antymaterii, stanu próżniowego czy specyficznych cząstek wirtualnych.

Fenomen PSI w tzw. nadstanie funkcjonuje jako jednolity układ kwantowy, makroskopowy. Niezależnie od sposobów manifestowania się energii PSI uważa się, że jej powstanie i przejawianie się oraz wszelkie zmiany mają początek w procesach nerwowych zachodzących podczas aktywności psychicznej. Jednym z podstawowych i najtrudniejszych do wyjaśnienia problemów PSI jest zagadnienie Źródeł energii. Skąd się bierze i jaki ma charakter energia generowana przez fenomeny PSI przesuwająca przedmioty, wyginająca pręty metalowe itp. Dodatkową, choć pasjonującą trudność stanowi okoliczność, że owa energia może być w większości wypadków dowolnie kierowana przez człowieka na wykonanie określonych zadań.

Prób wyjaśnienia Źródeł tej energii jest wiele, a wszystkie hipotetyczne, bez ostatecznych rozwiązań. Jedna z nich np. mówi o możliwości powstawania energii na zasadzie słynnego Einsteinowskiego przekształcania się masy w energię (E = mc2). Inna, że człowiek swą emitowaną psychiczną energią jedynie wzbudza energię kinetyczną przedmiotów, inne jeszcze mówią o możliwości transmutacji pierwiastków w organizmie (np. zmiana wapnia w magnez), jeszcze inne o pobieraniu energii kosmicznej itp. itd. Jedno jest pewne, że skoro taka energia istnieje, a jej Źródłem powstawania, wzbudzania czy transmutacji jest psychika człowieka, stanowi to dostatecznie pasjonujący powód dla poszukiwania naukowych wyjaśnień tego fenomenu.

Lewitacja wielu ludzi bardzo interesuje, bo to wygodny środek podróżowania.

Czy słyszeliśmy może, że znany ateistyczny oszołom rzekomo dowodzący, że zjawiska PSI nie istnieją, niejaki James RANDI, odrzuca praktycznie wszystkie oferty osób które chcą wystartować w jego ofercie. Tak podejrzewałem od dawna, że James Randi to hochsztapler i oszust. Odrzucił ofertę jasnowidza z Człuchowa, pana Krzysztofa Jackowskiego. To telewizja japońska przejęła temat i zrobiła program dowodzący dobitnie że pan Krzysztof Jackowski ma rzeczywiście zdolności jasnowidztwa… Na oczach milionów widzów japońskiej TV udowodnił swoje zdolności. A oszust James RANDI obawia się ośmieszyć przy takich ludziach i odrzuca wszelkie oferty poważnych jasnowidzów i psychokinetyków. Kwalifikuje do swych pseudobadań tylko takie osoby, co do których wie, że i tak nic nie potrafią. To się nazywa metodologia NAUKOWA sceptyków. Może tak wspomnieć orientację seksualną pana Jamesa Randi? Bo też jest znana w USA i już dobrze opisana. Podobnie jak to jego prześmiewcze oszustwo z ofertą miliona dolarów. On żyje z tych pieniędzy i broni się na wszelkie podstępne i oszukańcze sposoby przed ich wydaniem. Cóż dobrze się żyje z procentów od milionów dolarów, które inni podarowali. Taki jest to Randyzm i ludzie podpierający się Jamesem Randi.

Oto stosowny cytat o pederastycznym życiu Jamesa Randi: „Randi has never been married, but his sex life has received published comment regarding rumors of pederasty, including from a longtime friend James Moseley. Randi threatened lawsuits over them, but he never carried through.”

Jak widać wszystko jest jasne i na talerzu podane…

Redakcja tesktu na podstawie wykładów Śri Lalitamohan Babadżi:
Kafi Gauri Paweł Ćwięka & Kapali Nari Hannah Szpilewska Zdrojewska

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *