Mistyczny poemat
♥
Złote Słońce ogrzewa Ziemię
Niewdzięczne jest to ludzkie plemię;
Miast Boga Słońce pokornie czcić
To ludzie wolą w ciemności żyć.
Krzyżowców sobie sprowadzili
Co prawych Słowian wytępili;
Wycięli dobrych Słowian w pień
Bóg ześle na nich Sądny Dzień!
Rzucili ludzie kulty Słońca
Cierpieniom ich nie widać końca;
Księżyca kulty też rzucili
Hańbą katolstwa się okryli!
Nie dla Słowian krzyżowa jest wiara
My czcimy Śiva, Boga – Bāla;
Nasza wiara szybko powróci
Wszystkie krzyże z Polski wyrzuci!
♥ ♥
Spójrz człeku w Tarczę Słońca złotą
Napełnij serce swe ochotą
Służenia Bogu w Tarczy Słońca
Póki sił starczy, do życia końca.
Spójrz na Srebrną Tarczę Księżyca
Urodą swoją też zachwyca;
Pokłoń się Bogu w Pełnię i Nów
Będziesz żyć długo i będziesz zdrów.
Księżyca blaskiem się napajaj
Przed Bogiem Słońcem się pokajaj;
Błagaj o grzechów wybaczenie
O Prawdę, Mądrość i Widzenie.
Słońce i Księżyc – żona i mąż
Dla ludzi blask swój rozdają wciąż;
Naucz się od nich jak wiernie żyć
Wzajemnie dla siebie być i lśnić.
♥ ♥ ♥
Odejdź człeku od swej ciemnoty
Porzuć bezmiar swojej głupoty;
Powróć do starej Słowian Wiary
Czyś młody jest czy też już stary!
Słowiański kult Słońca, Księżyca
Prostotą swoją nas zachwyca;
Nie trzeba więc kościołów wznosić
Aby Boga o Łaskę prosić.
Słońce, jak Ojciec, Bóg Łaskawy
Powierzaj mu swoje wsze sprawy;
Nagroda twoja będzie w Niebie
Bóg nigdy nie opuści ciebie.
Gdy wstaje dzionek patrz na Słońce
Promienie jego gorejące
Do wnętrza swego przyjm z ochotą
Niech cię całego, (całą) złocą!
♥ ♥ ♥ ♥
Niech twoje serce ogrzewają
Niech ciebie w złoto przemieniają;
Zobacz jak dobry jest Żywy Bóg
Jak zmywa z ciebie twych grzechów brud.
Zachody Słońca też kontempluj
Za wszelkie łaski Bogu dziękuj;
Wybaczaj innym ludziom winy
Nawet, gdy cię bardzo skrzywdzili.
Popatrz na Księżyc w chwale Pełni
Jego pokorą się napełnij;
Księżyc odbija blask słoneczny
Jest zawsze wierny i jest wieczny!
Pokłoń się Bogu w Nów Księżyca
I w Pełnię, która tak zachwyca;
Pokłoń się Bogu w Tarczy Słońca
Wielbij Boga do dni swych końca!
(C) by Śri Priyaśri Devi Mataji
Październik 5106 r Ery Kaalii (2004)
Dodaj komentarz